(+18 cinsellik ve şiddet!!)
~•Can l kiss you, before l kill you..?
'Kötü deyin, bencil deyin, zalim deyin.. Ne derseniz deyin.
Hepsiydim.
Kötüydüm. Ama en azından bunda çok iyiydim.'
İki katil..
İki acımasız insan..
Yeraltının iki lideri..
Savaştan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
➰
Arabamı park ettiğim büyük binanın önünde inerek anahtarımı valeye teslim ederken "Hoşgeldiniz." dedi kel adam, bana ithafen.
"Hoşbuldum."
Eliyle tahminen otuz katlı binanın kenarındaki siyah kapıyı işaret etti. "Şöyle buyrun, Vedat Bey sizi bekliyor."
Başımı sallayarak onu onayladım ve yanından geçerek kapıya doğru ilerlemeye başladım. Aklımdaki düşüncelere reset atmış, iş kadını profilime bürünmüştüm. Duygusuz, soğuk, zeki.
Geçtiğim siyah kapının özel bir odaya açıldığını biliyordum. Vedat'ın asıl odası Veder Holding'in en üst katındaydı aslında, bu oda ise sadece özel görüşmeler için kullanılırdı. Vedat'la pek bir samimiyetimiz veya görüşmemiz olmasa da onun hakkında üstünkörü bilgi sahibiydim.
Önünde dikilen siyah takım elbiseli korumaların bana yol verdiği kapıyı bir kez tıklatarak içeriye adım attığımda bakışları kapıya dönen Vedat, beni görmesiyle gülümseyerek ayağa kalktı. "Hoşgeldin."
Esmer, uzun boylu adam otuzlu yaşlarının başındaydı. Koyu renk gözleri, düzgün bir burnu, -alt dudağı daha fazla olmak üzere- dolgun dudakları vardı. Beyaz gömleğinin üst kısımlarını zorlayan geniş omuzları yapılı bir vücudu olduğunu tesciller nitelikteydi.
"Hoşbuldum." dedim, klimanın ılıttığı odanın içerisine doğru ilerlerken. Yolda gelirken güneşli hava aniden kapamış, yağmur çiselemeye başlamıştı.
Eliyle rahatça masasının önündeki deri siyah koltuklardan birisini işaret etti. "Buyur geç. Nasılsın?"
Tokalaşmak için uzattığı elini sıkarken "Her zamanki gibi. Sen?" diye sordum.
"İyi." dedi, güzel gülümsemesiyle.
Elini bırakarak koltuğa oturdum ve bacak bacak üzerine attım. Vedat'ın masanın ardındaki sandalyesine oturacağını düşünüyordum fakat o beklemediğim bir şey yaparak ahşap masasının etrafından dolandı ve karşımdaki koltuğa oturdu.
"Hızlıca sadede geleceğim."
'Dinliyorum' dercesine başımı salladım. Vedat da ciddiyetine bürünmüş, bir elini rahatça koltuğun kolçağına koymuştu.
"Ecvet Koraz." dedi masasının üzerindeki beyaz dosyayı bana doğru uzatırken. Tek kaşım havalanırken uzattığı dosyayı aldım. "On dört ülkedeki Koraz Üretim Fabrikaları'nın sahibi."
"Ee?" Olayın benimle olan alâkasını çözememiştim.
"Türkiye'de yapacağı son proje için ortaklık talebimi reddediyor. Veder Holding grubunun güçlü olduğunu biliyorsun ama o yetersiz buluyor olmalı ki," Gözlerini devirdi. Bundan hoşlanmadığı belliydi. "Reddediyor."
