Believe | yizhan

Korkuyorum

 

Yibo odasında bininci kez dosyaları incelerken odasının kapısının kolu zorlanmış ve açılmayınca  kilitli kapısı serçe yumruklanmaya başlamıştı.Yibo önündeki dosyaları hızla kapatıp,çekmecesine kaldırdıktan sonra kapıyı açmak için ilerledi. Yibo kapıyı açar açmaz Zhan hızla içeri girip heyecanla konuşmaya başlamıştı. Yibo affalamış, bir süre kapıda öylece kalmış ve Zhanın dediklerini anlamaya çalışmıştı.  

"Hey sakince anlatırmısın hiçbir şey anlamadım."

"oh tamam."

Yibo Zhanın yanına ilerleyip karşına oturdu bu arada Zhanda sakince anlatmaya başladı.

"Ben sanırım rüyalarımı tekrar görme yolunu buldum. Hipnoz yöntemi ile rüyalarımı tekrar görebilir , hatta unuttuğum kısımlarıda hatırlayabilirim. Cheng yani psikoloğum her şeyin bilinç altımda saklı olduğu söyledi ve Hipnoz konusunda bilgili bu konuda yardım edebilir. Ama..."

Zhan amadan sonra duraklamıştı Yibo devamında iyi şeyler söylemeyeceğine emin olsada öyle olmamasını umarak onu devam etmeye teşvik etti.

"Ama ne?"

Zhan derin bir nefes alıp devam etmişti.

"Aması şu her şeyde olduğu gibi riskleri var."

"Ne gibi riskler Zhan?"

" Hipnoz sırasında beklenmeyen komplikasyonlar gerçekleşebilirmiş. İşler ters giderse şoka girebilir,şiddetli bir kriz geçirip kendime veya çevremdekilere zarar verebilirim. En kötü ihtimalle o anda sıkışıp kalır ve akıl sağlığımı kaybedebilirim... Tamamen."

Zhan konuştuktan sonra kısa bir süre boş bir sessizlik içinde Yibonun cevap vermesini bekledi.

"Hayır."

"Ne?"

"Bunu yapmayacağız. Sağlığını tehlikeye atamam risklerin gerçekleşeme yüzdeleri  ne olursa olsun bunu yapmayacağız."

Zhan duydukları ile şaşırmıştı. Ondan cesaret isteyen kişi şimdi karşısında cesaret etmekten kaçıyordu.

"Ben istiyorum çünkü senin de dediğindi gibi rüyalarımı sonlandırmanın tek yolu katili yakalamak. Riskler ne olursa olsun. Aklımı mı kaybedeceğim ? Olsun zaten şimdi olmazsa bir gün olacak. Şoka girip,kriz geçirip kendime zarar mı vereceğim ? Buna zaten alışkınım unuttun mu dedektif gecenin bir yarısı, buz gibi havada, yalın ayak sokaklarda koştum ben... Bu sefer risklerin yanında her şeyin son bulması ihtimali var Yibo, bu yüzden ben bunu yapacağım ve sende yanımda olacaksın... Olmalısın..."

Zhan kısık sesiyle anlatmayı bitirmişti. Yibonun gözlerinden kabul edeceğini anlamıştı ama yinede sesli bir onay bekliyordu.

"Pekala, kabul edeceğim ama şunu bil eğer bir şey olursa ömür boyu bunun azabını çekeceğim ve bundan kendimi suçlu tutacağım."

Zhan kırık bir tebessüm etmişti

"Yibo vazgeçmeyeceğim. Bana bir şey olmayacak eminim." 

...

"Uzan Zhan."

Zhan Chengin talimatı ile koltuğa uzandı. Açıkca gergindi fakat Yibo daha fazla endişelenmesin diye saklamaya çalışıyordu.

" Şimdi Zhan gözlerini bağlayacağım ve bir müzik açaçağım bu müziğin ses ayarı gittikçe değişecek sadece ona odaklanmalısın. Kalp atışlarının yavaşladığını ve vücudunun soğuduğunu hissetmelisin. 7 saniye sadece 7 saniye sonra seni elimdeki bu zille uyandıracağım tamam mı? "