13.BÖLÜM

10.3K 597 210
                                    

ALPARSLAN'dan

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.



ALPARSLAN'dan

Sevmek suç olabilir mi ? Yanlış birini sevebilir miyiz ? Birini sevdiğimizi söylemekten korkabilir miyiz ? Tüm soruların cevabı evet...
Sevmek suç olabilir, yanlış birini sevebiliriz ve sevdiğimizi söylemekten korkabiliriz. Hatta kendimize söylerken bile korkabiliriz.

Çünkü insanın kendisi bile sevdiği için suçlayabilir. Sevmek özgür değil. Çoğu zaman hata, çoğu zaman yasak ve çoğu zaman imkansız. Hani deniz seki'nin şarkısında seven kalbi istesende durduramazsın diyor ya işte o çok doğru. Seven bir kalp susmaz, susamaz hatada olsa yasakta olsa susamaz.

Eğer seviyorsak kalbimizin sesiyle yaşamayı öğrenmeliyiz. Bazen canımızı en derinden yaksa da, dayanmaz hale gelsekte öğrenmek zorundayız aksi taktirde yaşamak imkansız hale dönüşmeye başlar.

Tıpkı şimdi imkansız olduğu gibi. İki sene dile kolay iki sene sessiz sedasız sevdalanmıştım ona. Belki hiç bilmeyecekti ama benim sevdam benimle birlikte mezara kadar gelecekti. Bir şansım dahi olsa yok olmuştu artık. Nasıl karşısına geçipte sana sevdalıyım derdim ben.

Belkide benden nefret ederdi. Onu ilk görüşüm aklıma gelirken tebessüm ettim. Askeriyeden içeri girdiği an bastığı yeri titretiyordu sanki. O sert bakışları ve kendinden emin duruşu o kadar güzeldiki. Binbaşı olduğunu öğrendiğimde de bir o kadar şaşırmış ve nedensizce heyecanlanmıştım. O kadar istemiştim ki bizim time katılmasını belki daha yakın olurduk ümidiyle ama o albayla konuşup kendi timini kurmak istediğini söylemişti.

O günden sonra yanına her ne kadar gitmek istesemde gidememiştim. O zaman sessiz sedasız izlemiştim hep onu. Çayı ve kahveyi hep şekersiz içerdi mesela. Bir şey düşünürken elini çenesinin altına koyup kaşırdı. Sinirlendiğinde şaçlarını kopardığına şahit olmuştum bir kaç kere. Oysa ben o saçlara dokunmak için nelerimi vermezdim.

O gün çatışmada sıkışıp kaldığımızda yardıma geldiğinde o kadar mutlu olmuştum ki bir yandanda ona bir şey olacak korkusuyla endişe edip ona o sözleri söylemiştim. Daha sonra özür dilemek istesemde beni dinlememişti ve ondan sonrada tayinim çıkmıştı.

Sanırım gideceğim günün gecesi ilk defa gözyaşı dökmüştüm onu bir daha göremeyeceğim için. Ya başkasıda onu görüp severse? Oda sever mi? Gibi aklımı kurcalayan pek çok şey düşünmüştüm.

Hep o vardı aklımda. O deniz mavisi gözleri, saçları, tapılası dudakları elde değildi ki aşık olmamak. Güzeldi ama ben güzel diye sevmemiştim ki. İçi güzeldi, düşünceleri güzeldi, çocuklara yardım ederken güzeldi, hayvanları severken güzeldi her şeyiyle güzeldi.

Gökyüzüne bakarak sıkıntılı bir nefes verdim. Umayda çok severdi gökyüzüne bakmayı. Oysa gökyüzü zaten onun gözlerindeydi.

-"Merhaba" arkamdan gelen sesle kalbimin ritmi anında değişirken arkamı döndüm.

*GERÇEK AİLEM*Where stories live. Discover now