Medya : UMAY
Sabah kurduğum alarmın sesiyle kalkarken yatakta doğrularak alarmı kapattım. Dün geceden beri o gizli numaradan gelen mesajı düşünüp durmuştum.Numarayı araştırmıştım fakat yaşlı birinin adına kayıtlıydı ve hat çok eskiydi. Muhtemelen bilerek eski bir hat bulup bana yazmıştı. Daha fazla bunları düşünmeyerek yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayarak üzerimi giyindim.
Ev hala sessizdi ve sanırım herkes uyuyordu. Mutfağa geçtiğimde kahvaltı hazırlayan hizmetlinin bakışları beni buldu.
-"Günaydın umay hanım bir isteğiniz mi var ?" Demesiyle olumsuz anlamda başımı salladım.
-"Hayır yok ayrıca bana hanım demeyin lütfen izin verirseniz bende size yardım etmek istiyorum" dedim.
-"Tabi kızım" demesiyle aklıma gelen şeyle poğaça yapmaya başladım. O günde yaptığımda arel ve savaş abim yiyememişti.
Poğaçaları fırına koyduktan sonra krep yapmaya başladım. Krepler hazır olumca onları tabağa koyarak içeriye masaya koydum.
Annem ve babam salona giriş yaptığında günaydın diyerek sofraya oturdular. Onların ardından herkes tek tek sofraya otururken ayağa kalkarak mutfağa geçtim ve yaptığım poğaçaları alıp masaya koydum.
-"Afiyet olsun" diyerek yerime oturdum.
-"Sen mi yaptın güzelim ?" Diyerek bana bakan arel abime baktım.
-"Evet bir ara yiyemediğiniz poğaçalardan" diyerek imayla konuştum. Ağzında birşeyler gevelerken önüme döndüm. Onları gerçekten affetmiştim ama yinede bazen eski davranışları aklıma geldikçe laf atmadan duramıyordum.
-"Off süper olmuş bu güzelim ellerine sağlık" diyerek ağzına poğaça tıkıştıran savaş abime güldüm.
-"Yedin hepsini şerefsiz çek elini" diyerek sinirle konuştu lodos abim ve oda poğaçalardan yemeye başladı.