Chapter 12: Blind Date

88 9 19
                                    

Rita's POV

Napatingin naman ako sa reaction niya na tila ba hindi din alam ang nangyayari.Siguro sinet-up din siya ng friend niya,i don't know wala naman akong pake sa kaniya.

"Okay aalis na ako"walang emosyong saad niya.Kung siya aalis edi ako din.Duh ayokong makipag-date sa kaniya.

"Me too"I said and stood up.I was about to leave when the waiter stopped us and said we couldn't leave.I called Julie and told her what happened to me here.Sabi niya ay hindi niya alam na si Ken ang makaka-date ko tss.Ang gusto ko lang naman ay makipag-date sa kanila ni Jade pero ano 'to?Date with Ken?date with this hambog na chinoy?na ang dahilan na muntik na akong makulong?

Nakita ko sa kaniya ang pag-iling at may tinatawagan din.I looked at him without emotion when he put down his phone.

"What?"he asked.Inirapan ko lang ito at nadako na lang ang mga mata sa pagkaing nakahaing nasa harapan naming dalawa.

I didn't know if i would engage with a conversation with this hambog or i'll just pretend that he doesn't exist.Yah exactly.

"Favorite?"tanong muli nito dahil siguro'y nakita niya akong napangiti nang kumuha ng pagkain sa plato ko.Duh sayang yung mga pagkain dito kung iiwanan ko diba?Okay na sigurong hindi ko nalang siya pansinin at ituon nalang ang pansin sa kinakain ko.

"Hey"he said again in a tone of annoyance because I haven't answered his questions a while ago.

"What?"sinagot ko nalang siya dahil baka sabihin ay wala akong modo.Hindi naman ako ganun.

"Kanina pa kita tinatanong tapos hindi ka sumasagot?bingi ka ba?"My head immediately heated up at the last thing he said.I wanted to hit him at sabunutan pero hindi pwede dahil nandito kami sa restaurant.

"Umayos ka sa pananalita mo ha"bulong ko nang nilapit ko ang mukha ko sa kaniya.

"And why?"sinasagad talaga nito ang pasensya ko.Nakakainis siya!Di porket gwapo hindi ko na siya sasagutin ng pabalang hmp don't me.

"Dahil kapag inulit mo pa yung salitang yun sasapakin kita"pagbabanta ko dito ngunit natawa lamang ito.

"Ano yun?yung bingi?"hindi lang 'to hambog,mapang-asar din pala.At dahil effective ang ginawa niya ay napikon ako.

"Okay sorry"My eyes widened as if deaf to what he said.What did he say?Sorry?He knew how to apologize.

"Ano yun?medyo chuppy kasi"pag-mamaang-maangan ko.

"I said i'm sorry,okay?baka kasi umiyak ka at anong isipin ng mga tao na 'hala siguro nakipag-break yung lalaki kaya umiyak si ate girl'alam mo na"hindi ko alam kung mapipikon ba ako o matatawa dahil sa sinabi niya.Ginaya talaga yung tono ng boses ng mga chismosang mga tao.

"Oh ba't ka natatawa?"

"What?At bakit naman ako tatawa aber.May nakakatawa ba?"defensive kong sagot.

"Wala"nang yun lamang ang sagot niya ay natahimik na kaming dalawa at nakatuon lang ang atensyon sa pagkain.Inaamin ko di ako komportableng kumain lalo pa't kaharap ko itong hambog na ito.At nararamdaman kong tumititig ito kapag sumusubo ako sa pagkain.

Let's Design LoveWhere stories live. Discover now