Suna x Reader (Haikyuu x Reader)

Taşınmak

Beğenin lütfen 😽

Suna'nın anlatımıyla:

Voleybol ayakkabılarımın bağcıklarını bağlarken telefonuma bildirim geldi. Bağcıkları bağlayıp telefonuma baktım.

Ev arkadaşı uygulamasından bildirim gelmişti. Bildirim çubuğundan ev için istek atan kişiye baktım.

Profil fotoğrafında bir kedi çizimi vardı.

Koçun beni çağırması ile telefonu kapadım ve sahaya ilerledim.

Lora'nın anlatımıyla:

Suna denen çocuğu aramıştım ama telefonu açmamıştı. Ben de umursamadım ve telefonu masaya bırakarak Gece'yi kucağıma aldım.

"Yakında yeni bir eve taşınacağız güzelim."

Kucağımda kıvrılırken gülümseyerek başını okşadım, "Yani... Umarım taşınacağız."

Birkaç saat sonra:

Telefonumun çalması ile yataktan kalktım, masadaki telefonu elime aldığımda kayıtlı olmayan bir numaranın aradığını gördüm.

Telefonu açarak kulağıma dayadım. "Alo?"

"Merhaba..." Karşı taraftan bir erkek sesi geliyordu, biraz nefes nefeseydi. Sanki koşmuş gibi.

"Merhaba?"

"Siz beni aramışsınız, üzgünüm bakamadım telefona."

O an karşı tarafın kim olduğunu anlamıştım, ev için aradığım çocuktu.

"Ah, evet. Ev için aramıştım."

"Ha! Siz şu profil fotoğrafında kedi resmi olan kişisiniz, değil mi?"

Gözüm Gece'ye kaydı, o resimdeki kedi Gece'ydi.

"Evet, oyum."

"Anladım, bilgilerinize çok bakamadım, kusura bakmayın. Adınız ne ve kaç yaşındasınız?"

Derin bir nefes aldım ve mırıldandım, "Lora, 23"

"Üniversite mi okuyorsunuz?"

Bacağıma yapışan Gece'yi kucağıma almak için eğildim, "Evet."

Karşı taraf tam bir şeyler derken kucağımda duran Gece bir anda kıpırdanmaya başladı, "Güzelim durur musun?"

Telefonda sessizlik oldu, "Anlamadım?"

Siktir... Çocuk ona söylediğimi sanmıştı.

"Size demedim, üzgünüm."

"Ah... Tamam."

"Ücret hakkında, bilgilerinizde ücretten söz etmemiştiniz."

"Yemek yapabiliyor musun?"

"Ne?"

"Yemek diyorum, yapabiliyor musun?"

"Evet?"

"Tamam, bana ücret olarak yemek yapabilir misin?"

Para değil yemek mi istiyordu? Açıkçası bu benim için daha iyi olurdu.

"Evet, yaparım."

"Sağlıksız şeyler yiyemem, sebze ağırlıklı olmalı."

"Tamam, sorun değil."

"Peki o zaman. Adresi bilgilerimde görüyorsun, güvenlikten anahtarı alabilirsin."

"Bugün yemek yapmam gerek mi?"

Sessizlik oldu, aslında tam olarak sessizlik değil. Karşı taraf sanırım telefonun mikrofonunu eliyle kapatmıştı ve biriyle konuşuyordu. Çok az ses geliyordu.

Birkaç dakika sonra tekrar konuşmaya başladı, "Üzgünüm, biriyle konuşmam gerekti. Evet, bugün de yemek yap lütfen."

"Peki, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattığım gibi hemen eşyalarımı valize tıkıştırmaya başladım. Bu evden hemen, hem de hemen gitmek istiyordum.

Yaklaşık 2 saat sonunda gerekli bütün eşyalarımı almıştım, Gece'yi de kutusuna koydum ve dış kapıya ilerledim.

Babam salon kapısından bana bakıyordu. "Nereye gidiyorsun sen?"

"Taşınıyorum, artık mutlu olabilirsin."

Yalandan bir kahkaha attı, "Siktir git nereye gidiyorsan." Arkasını dönerek tekrar salona girdi.

~~~~~~~~~~~~~~~

Evin önüne gelmiştim, çok lüks bir apartmana benziyordu.

Güvenliğe ilerledim, "12 numaralı evin anahtarını alacaktım."

Güvenlik hemen anahtarı uzattı, anahtarı alarak binaya girdim.

Bina 3 katlıydı, kalacağım daire de 3. Kattaydı.

Kata çıktım ve 12 numaranın önünde durdum. Anahtar elektronik anahtar olduğu için kilit kısmına anahtarı gösterdim ve hemen kapı açıldı.

Ev çok geniş ve güzeldi. Valizimi arkamdan çekerek içeri girdim ve ayağım ile kapıyı kapadım.

Hemen kapının yanında not vardı, notu alıp okudum.

"Odan, sağ koridordan 2. Kapı."

Notu elimde buruşturdum ve direkt odama ilerledim.

İçeri girdiğimde gerçekten şaşırmıştım çünkü oda da ev gibi çok genişti.

Gece'yi kutusundan çıkardım ve önce onun malzemelerini yerleştirdim.

Eğilerek kafasını okşadım, "Artık burada kalıyoruz güzelim."