Betaအတုရဲ့ကိုယ်ထဲကူးပြောင်းပြီးနောက်အကိုက်ခံလိုက်ရခြင်း

Chapter 33

Zawgyi

ေရကူးသင္ျခင္း

ကုေဝကို ၾကည့္ရတာ အခုတေလာ သူ႔ပါးကိုဆြဲၿပီး ဖ်စ္ညစ္ရတာကို ပိုပိုၿပီး သေဘာက်လာေနသလိုပဲ။

ယြီေဖးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္ၿပီး : "ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို ထပ္မဆြဲနဲ႔ေတာ့"

"ဘာလို႔လဲ?"
ကုေဝကသူ႔ကို ၾကည့္လာတယ္။

သူဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲ? ယြီေဖးက သင့္ေတာ္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို မစဥ္းစားနိုင္တာေၾကာင့္ ျပန္မေျဖခင္ အခ်ိန္ခဏၾကာ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီး : "ခင္ဗ်ားဆြဲလိုက္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္နွာ ပံုစံေျပာင္းသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?"

ကုေဝက မ်က္ခံုးပင့္လိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ ေမးကိုဆြဲေမာ့ကာ သူ႔ကိုၾကည့္ေစတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္နွာကို အခ်ိန္ခဏၾကာ ၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူကအတည္ျပဳလိုက္တယ္ : "ပံုမပ်က္ေသးပါဘူး"

"..." ယြီေဖးက သူအ႐ြဲ႕ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ခံစားမိတာေၾကာင့္ အံႀကိတ္လိုက္တယ္။ ကုေဝတင္ ေမးတတ္တာ မဟုတ္ဘူး သူလည္းေမးတတ္တယ္ : "ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ပါးကို လာလာဆြဲေနတာလဲ?"

ကုေဝက စိုက္ၾကည့္လာၿပီး : "အရမ္းကို ေဖာင္းေနလို႔ နည္းနည္းေလာက္ ဆြဲေပးရမယ္ေလ"

"Puff"
ကားေမာင္းေနရင္း ထန္းယြီက မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ လႊတ္ခနဲ ရယ္မိသြားတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကုေဝက သူ႔ကိုၾကည့္လာေတာ့ ထန္းယြီက ခ်က္ခ်င္း ေရွ႕ကလမ္းေပၚကိုပဲ အာရံုစိုက္လိုက္ၿပီး တစ္ျခားအေၾကာင္းေတြ မေတြးေတာ့ဘဲ ကားဆက္ေမာင္းလိုက္တယ္။ သူကဒရိုင္ဘာတစ္ေယာက္ပဲ သူဘာမွမၾကားလိုက္ဘူး။

ယြီေဖးက ႏႈတ္ခမ္းကိုက္လိုက္ၿပီး သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ပူေလာင္လာေတာ့တယ္။ ယြီေဖးက သူ႔ေမးေစ့ကို ကိုင္ထားတဲ့ လက္ထဲက ရုန္းလိုက္ၿပီး ကုေဝကိုလည္း သူ႔လိုျပန္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယြီေဖးက လက္ဆန္႔လိုက္ၿပီး ကုေဝရဲ႕ ပါးဆီကို ဦးတည္လိုက္တယ္။

ကုေဝရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ယြီေဖးဆီကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ကုေဝရဲ႕ အနက္ေရာင္ မ်က္ဆံထဲကေန သူ႔ပံုရိပ္ကို ျပန္ျမင္လိုက္ရေတာ့ ယြီေဖးရဲ႕ ဆန္႔ထားတဲ့လက္က တံု႔ဆိုင္းသြားေတာ့တယ္။ မူလရည္႐ြယ္ခ်က္အရ ကုေဝရဲ႕ပါးကို လွမ္းဆြဲဖို႔ကေန သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ကုေဝရဲ႕ပါးကို ပြတ္တိုက္ရံုသာ ပြတ္တိုက္မိသြားတယ္။