Love poem | hyunmin

♡¹⁰

Adımlarımı yavaşça parka doğru atıyordum.

Elimdeki sigaranın zehirli dumanını içime çekip havaya bıraktım.

Bugün biraz moralim bozuktu.

Yine de Seungmin'i görmek istiyordum. En azından onun varlığıyla biraz kendime gelebilirdim.

Görmek istediğim bebeğim işte oradaydı. Göz göze geldiğimizde gülümsedim.

Seungmin karşılık vermeden öylece bana bakmaya devam ettiğinde elimdeki sigaranın bitmesini bekledim.

Dumanından rahatsız olabilirdi.

Son nefesi de çektiğimde izmaritini çöp kutusuna atarak yanına ilerledim.

Bu cesaretim nereden geliyordu bilmiyorum ama onun varlığına çok alışmıştım.

Ve birkaç gündür yanında olsam da kokusunu içime çekmek hoşuma gidiyordu.

Tıpkı çilek gibi kokuyordu ki içtiği çilekli sütlerden neden olduğu belliydi.

Yanına oturduğumda direkt bana dönmüştü.

"Sigara içtiğini bilmiyordum."

Soru sorar tarzda konuştuğunda gülümsedim.

"Benim hakkımdaki hiçbir şeyi bilmiyorsun ki."

Dediğimle şaşırmış olmalıydı ki dudakları aralandı.

"Bir sorun mu var?"

Sormasıyla bedenimi Seungmin'e çevirdim.

"Moralim bozuk sadece, üzgünüm."

Şu an eve gidip ağlamak istiyordum. Bunda Seungmin'in de etkisi vardı. Onun yanında rahatlamış hissediyordum ve bu ağlamak istememe yol açıyordu. Yine de onu sıkmak istemediğimden bunu yapmayacaktım.

Dediğim ile aramızdaki mesafeyi kapatıp bana yaklaştı. "Neden moralin bozuk?"

Beni önemsiyordu, merak ediyordu.

Moralim bozuk olsa da onun yanındayken yüzümdeki gülümsemeyi silemiyordum.

"Köpeğim biraz rahatsız. Veteriner iyi olacağını söyledi ama onun için endişeleniyorum."

Dediğim ile yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuştu.

"Adı ne peki?"

Benim hakkımda bir şeyler merak etmesi heyecanlanmama yetiyordu.

"Kkami."

Elini bacağıma koyarak destek verircesine okşadı. "Üzülme, veteriner iyi olacağını söylemiş. Bunu şöyle düşünebilirsin. Bizim grip olmamız gibi. Eminim kısa sürede atlatacaktır. Hem şu an emin ellerde. Veterinerler ona çok iyi bakacaktır."

Sesi ve tavsiyesi beni rahatlatsa da kendimi endişelenmeden alıkoyamıyordum.

Kkami hakkında konuşmak bile gözlerimin dolmasına yetiyordu.

Bunu Seungmin de fark etmiş olmalıydı.

"Sen koca bir bebeksin." Kollarını bedenime sardığında kendimi huzurlu hissettiğim bedene bıraktım.

Kollarımı beline sararken yüzümü boyun girintisine gömdüm.

O an rahatsız olup olmayacağını düşünmedim, sadece ona ihtiyacım vardı.

Ağlamaya başladığımda fazla ses çıkartmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım.

Seungmin'de bunun farkındaymış gibi bir elini saçlarıma çıkarmış, okşamaya başlarken konuşmuştu. "Rahat ol, ben buradayım."

Hayat çok garipti.

Ben onu iyileştirmek istemiştim ama bunu yapan oydu.

Kendimi toparladığımda ilk iş onun da yaralarını saracaktım.

Birisi için başkası dua ediyor gibi duruyor.

Şarkı mırıldanması ile dikkatimi ona verdim.

Nefes nefese yazılmış bir aşk şiiri, alçak sesle duyuluyormuş gibi.

Mırıldandığı şarkının ne olduğunu anladığımda yüzümde tebessüm oluştu.

Umarım sana uçar ve çok geç olmadan yerine ulaşır.

Belki benim için de tanrısına dua eden biri vardı.

Orada olacağım, yalnız yürüyen senin arkanda.

Kollarımı Seungmin'e daha sıkı sararken gözyaşlarımın sweatini ıslatmasını umursamadan yüzümü tamamen boynuna gömdüm.

Seungmin anlık duraksasa da mırıldanmaya devam etmişti.

Sonuna kadar şarkı söyleyerek, bu şarkı sona ermeyecek.

Seungmin'in dudaklarından çıkan her söz kalbime merhem olurken daha da akıttım gözyaşlarımı.

İlk defa güvenebileceğim biri vardı.

Omzunda ağlayabileceğim, beni sevgisiyle besleyen biri.

Belki de aramızda hala o tür bir ilişki yoktu.

Ama ben sahip olduğum en değerli varlığı kaybetmemek için elimden geleni yapacaktım.

Sadece bir süreliğine beni dinle.

Eğer yaşamımda ikinci bir şans verilseydi yine sonsuza kadar seni dinlemeyi tercih ederdim Seungmin-ah.

Alışılmadık biçimde uzun olan gecede yürüyen sen için, şarkı söyleyeceğim.

Sesi sonlara doğru ağlamaklı çıkarken yavaşça geri çekilip yüzüne baktım.

O da ağlıyordu.

Kendi kendime güldüm.

"Bebek gibiyiz."

Dediğim ile o da gülerken yüzünden akan gözyaşlarını silmek için elimi yüzüne çıkardım.

Seungmin yapacaklarımı bekliyorken yanağına elimi yerleştirdim ve baş parmağım ile akan yaşlarını sildim.

Rahatsız olmaması için elimi fazla uzun tutmadan çekerken cevabını duymaya ihtiyacım olan soruyu sordum.

"Şarkı söylemek için her zaman yanımda olacak mısın?"

Sorduğum soruyla gülen yüzü solmuştu.

"Elimden geldiğince yanında olacağım."

Bakışlarını benden çekerken ayaklandı.

"Görüşürüz Hyunjin-ah."

Birden gittiğinde anlam verememiştim.

Onu daha çok tanımaya ihtiyacım vardı.