Pembe ❦ Texting

🌹Pembe -8-

O konuşmadan sonra kendimi yanlışlıkla zora sokup ona gereksiz yere ümit verdiğim için o gün içinde onunla daha fazla konuşmamak adına hesabımı dondurmaya karar vermiştim.

Kaç yıllık hesabımı kapatmak zoruma gitse de artık daha fazla günah olmak istemediğimden ve onunla konuşmalarımızdan etkilenirim diye düşündüğümden bu önlemi almak mecbur olmuştu.

Neredeyse onunla konuşmayalı bir ay kadar olurken içimde de garip ama büyük bir boşluk hissi oluşmuştu. Daha önce kimseyle bu kadar uzun süre konuşmadığımdan olsa gerek diye düşünmüştüm ama içimden başka bir ses ise bu konu üzerine saçma sapan teoriler öne atmakta ustaydı. O sesi susturmak ise benim için git gide zorlaşıyordu ve ben kendime bu yüzden de anlam veremiyordum.

Ama biliyordum ki bir an önce kendime gelmem gerekiyordu.

Hem de bir an önce.

Kendimi derse daha çok vermeye çalıştım.

Çünkü tıp fakültesinin online dersleri yakın zamanda başladığından anatomi çalışıyordum. Anatomi gerçekten zorlayıcı bir dersti ama yine de çalışmam gerekiyordu.

Daha üniversitenin başındayken ilk sınavlardan kalmak gibi bir niyetim yoktu.

Kafatası kemiklerine ait bir not çıkarırken bu sırada ise odaya pata küte kardeşim girmişti. Elinde ise telefonum vardı.

Telefonumun onda ne işi olduğunu anlayamasamda şifresini bilmediğinden desen kilidini açmaya çalışıyordu. Telefonumu çökertmesin diye ayaklanıp elinden hızla telefonumu kaptım.

"Neden telefonumla uğraşıyorsun Eliz? Ayrıca odaya pat diye dalıp durma. Ders çalışıyoruz şurada."

Eliz yatağına oturup bağdaş kurarken ben ise telefonuma bakıyordum.

"Şu düğünde seninle konuşan bir kız vardı ya hani adı Hira mıydı neydi? O aradı az önce. Telefonu sessize almışsın. İlk başta duymadım ama sonra kız bir sürü mesaj attı. Telefonun titreşmesine sinir olunca sana getirdim baksana ne diyormuş kız?"

Eliz merakla bana bakarken kilidi açtım ve 5 cevapsız aramayı es geçip 10+ küsür mesaja tıkladım.

Hira: Gül?

Hira: Naber? Ben Hira

Hira: Telefonu neden açmadın?

Hira: Kaç kere aradım seni

Hira: Nasılsın

Hira: Çok uzun zaman
oldu konuşmayalı

Hira: 2-3 ay falan oldu herhalde

Hira: Neden beni hiç aramadın?

Hira: Daha ben de aramasam
unutacaktık birbirimizi

Hira: Orada mısın acaba?

Gül: Buradayım ve kusura
bakma lütfen ders çalışmaya
dalmışım

Gül: Ayrıca sana tekrar
dönemediğim için de üzgünüm

Gül: Stresten unutmuşum

Gül: Şu sıralar kafam dolu da

Hira: Sonunda görmüşsün :)

Hira: Sorun değil Gül

Hira: İkimizin de işlerinin
olması normal

Hira: Hem ben sana haber
vermek istemiştim