Agent Night (Tagalog | Complete)

Chapter 15 - The Brown Coded Case

"Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa bagong dating.

Siya ba ang pinadala ng District Five bilang back up namin?

"Why? Miss me?" mayabang nitong tanong at sumandal sa hood ng kotse. Isa pang arogante.

Ano ba talaga ang relasyon nya sa District Five para pagkatiwalaan siya ng ganyan? Hindi naman siya agent, ayon na rin mismo sa kanya.

"Alexander Santiago, right? Anong—" Hindi na naituloy ni Apollo ang nais sabihin dahil sumabad na ang kinakausap.

"Stop pretending you don't know me, Apollo. You're not in an undercover mission now. You just came from a suicidal one. Besides, Anicka knew everything already."

Pinanlakihan ko siya ng mga mata. Who did he think he was to call me by my first name?

Naramdaman ko naman ang pag-tense ng katawan ni Apollo. I looked at him and saw how annoyed he was.

"Forget it first," awat ko bago pa may mamatay sa kanilang dalawa. "Kailangan maidala si Apollo sa hospital. Drive him—"

"I'm not driving him anywhere. You drive him yourself," parang batang sabi nito at lumapit sa amin. He drastically gave the car key to me and took my motorcyle's key from my jacket's pocket.

How the hell did he know it was there?

"Hey!" protesta ko. "No one drives my Ducati except me."

"Nag-motor ka lang papunta rito?" sabad naman ni Apollo na binalewala ko lang. Siya nga walang sasakyang pumunta roon. Ang lakas ng loob magtanong.

Parang bingi namang hindi ako pinakinggan ni Alexander at iniwan na kami para puntahan sa labas ng gate ang motor ko. Grrr! Nakakagigil! Ang sarap pumatay ng nang-aaswang ng motor.

Nagdadabog ang kalooban kong isinakay sa passenger seat si Apollo. I had to drive since nagdedeliryo na siya.

"Letse, Alexander. Magasgasan lang ang motor ko, tatalupan kita ng buhay," bulong ko sa sarili ko na hindi ko naman alam ay narinig pala ng kasama ko. Nauuna sa amin si Alexander at masasabi kong kung gaano ka-arogante ang ugali niya, ganoon din ang pagda-drive niya ng motor.

"What did that good-for-nothing bastard told you?" Apollo asked.

Nilingon ko ito. Nakapikit ang mga mata niya at maaaninag ang sakit na dinaramdam niya. Maputla na rin ito dala ng sugat niya.

"He's blaming you for something," sagot ko at ibinalik sa daan ang tingin. "How come you knew each other?"

"What exactly did he tell you?" giit niya sa halip na sagutin ang tanong ko.

I sighed. "Sabi niya siya raw dapat ang partner ko ngayon at sa mga nagdaan pang kaso na kasama kita. What did he mean by that?"

Hindi siya sumagot.

Nilingon ko siya muli. Nakadilat na ang mga mata niya at nakatingin sa daan, pero mukhang malayo ang tinatakbo ng isip niya.

"You know something and you're not telling me," sabi ko. Paano namin pagkakatiwalaan ang isa't isa kung ganitong naglilihiman kami?

Apollo sighed heavily. "Quits lang tayo."

I grinned and sarcastically said, "And we're asking each other to trust each other. Awesome."

We reached the nearest hospital in the place and immediately took Apollo in. Mabilis naman siyang inasikaso ng mga nurse.

Nagpasya akong lumabas muna ng ospital habang nasa operating room si Apollo. Kinuha ko ang susi ng motor ko kay Alexander at iniwan siyang naghihintay sa labas ng operating room.