"Sen benim Kürtçe öğretmenim ol."
Genç adam tek kaşını kaldırdı.
"Karşılığında sen bana ne vereceksin?"diyen adam ile genç kadın her iki elini kocasının göğsüne koydu.
Dudakları hafif yukarı kıvrıldı.
"Ne istersen onu."
Avaz çapkın bir gülüş ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelen soru yaşlı adamı sinirlendirmiş yerinden doğrularak oğlunu sert sesiyle ikaz etmişti.
"Kendini topla Avaz sen bir ağasın! Artık hayatına bir çeki düzen verme zamanın geldi de geçiyor ve en önemlisi eskileri bırak eskide kalsın."
Babasının sert sesiyle yüzü gerginleşen adam gözlerinde beliren öfkeyle babasının mavi gözlerine baktı.
"Sakın baba sakın o konulara girme yoksa hiç çekinmem seni kararım."
Hışımla yerinden kalkan genç adam babasına söz hakkı vermeden aşağı indi. Sofraya geçmeden önce kendi odasına girdi.
Öfkeli nefesini dudakları arasında bırakıp sakin olmaya çalıştı. Yıllar geçmişti ama her hatırladığında canı yanıyor gibiydi.
20 yaşında gördüğü bir kız vardı belki sevmekti belki hoşlanmaktı ama ikiside birbirine karşı bir şeyler hissetmişti lakin kızı kuma etmişlerdi başkasına o günden sonra kuma kelimesinden nefret ediyordu Avaz.
Yıllar geçmişti üzerinden ama her hatırladığın da kötü hissediyordu. Belkide canını yakan kızın kuma gitmesiydi. Normal bir evliliği olsaydı bu kadar acımazdı.
En son 3 yıl önce görmüştü. Gördüğünde ise kucağında küçük bir oğlan çocuğu vardı. Bir kere bakmıştı değişmiş mi diye sonra bir daha asla bakmamıştı.
Aklını kurcalayan gerçekleri bir kenara itti. Banyoya girip yüzüne soğuk bir su çarptıktan sonra geri odasına dönerek üzerindeki kıyafetlerden kurtulup rahat bir şeyler aldı üzerine.
Eski eskide kalıyordu. Avazın bir hayatı vardı. hoş hiçbir zaman bu olay Avaz için engel falan olmamıştı. Destanla olan hayatlarında da pek etkisi olmayacaktı. Çocukken olmuş bir Şeydi. Sadece konusu açılınca kendini kötü hissediyordu..
Altına kot pantolon üzerinede kısa tişört giyerek odadan çıktı. temiz havayı içine alarak merdivenlere yöneldi.
Sofra kurulmuş herkes genç adamı bekliyordu. Avazın çardağa inmesiyle Destanın gözleri parlamış genç adama beğeni dolu bakışlar atmıştı. Bahsettiği şey tam da buydu.
İlk defa sözlüsü takım elbise giymemişti kaslı kollarıda göze çarpıp duruyordu. Dudakları yana kıvrılırken Dersim omuzunu yengesine omzuna vurdu.
"Takım elbise giymeyince ağabeyim daha da yakışıklı oluyor değil mi yenge?"
Destan kendine gelerek kayın biraderine döndü. Başını aşağı yukarı salladı. Heyacanla cevapladı genç adamı.
"Hem yakışıklı hem tatlı ya şuna bak kedi gibi sevesim geldi." dediği anda Dersimin kahkahası herkesi bozguna uğrattı.
Durduk yere neden gülüyor lan bu bakışları atılırken Dersim başını Destanın omzuna gömdü yüzünü saklamak istercesine.
