"Sen benim Kürtçe öğretmenim ol."
Genç adam tek kaşını kaldırdı.
"Karşılığında sen bana ne vereceksin?"diyen adam ile genç kadın her iki elini kocasının göğsüne koydu.
Dudakları hafif yukarı kıvrıldı.
"Ne istersen onu."
Avaz çapkın bir gülüş ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her güzel şeyin bir sonu vardır iyi ve ya kötü okuyup sonuna geldik...
Seyranın hamilelik haberi de mutlu etmişti herkesi Hevidar hanım kızını arayıp güzel güzel nasihatler verip mutluluğunu paylaşmıştı.
Destan Avaz ve diğerleri tatlılarını yedikten sonra odalarına çekilmişti. Hevidar hanım başını yastığa koyarken bakışları kocasındaydı.
İkisinin yüzü gülüyordu her şey o kadar güzel ve kusursuz ilerliyordu ki mutlu olmamaları için bir neden yoktu ama mutlu olmaları için bir çok neden ve sebep vardı..
"Çok şey gördük geçirdik ama şu durumumuza bin şükür." Avzer bey gözlerini kırpıştırdı yüzündeki gülümseme biraz daha büyüdü. Çocukları torunları yanındaydı.
"Allah kötü etmesin Hevidar çocuklarımız sağlıklı huzurlu olsunda başka bir şeye gerek yok."
İkisi birbirine gülümsemedikten sonra gözlerini yeni bir güne kapatmışlardı. Güzel şeylerin kıymetini bilmek lazımdı her zaman..
Koçbar konağında güzel şeyler olmaya devam edecekti bundan sonra...
8 Ay Sonra
Hastanelerin soğuk ve ruhsuz bir yer olduğunu söyleyen insanların çoğu orada yaşadıkları çaresizliği hatırlarlatıyordu. Ölümün hak olduğu bir dünya ya gözlerini açan sabilerin de yerini aldığı hastanenin önü çok kalabalıktı.
Koçbar aşiretinin en küçük üyesi bugün dünyaya gelmişti. Avaz ve Destan Koçbar'ın kızları olmuştu. Duyan soluğu hastanenin önünde alıyordu. Tebriklerini en içten bir şekilde dile getirenler elleri boş gelmemişti. Herkes bütçesine uygun hediyesini küçük Koçbar kızına armağan ediyordu.
Destan' normal odaya alınmıştı. Derin uykuda olan kadının başında kocası vardı. Avaz karısı uyanınca rahat olsun diye odaya kimseyi almamıştı. Rona ve Adar konakta Leyla'nın gözetimi altındaydı. Karısı uyanınca çocuklarını yanında görmek istediğini söylemişti. Avaz, Hebun'u aramış karısı uyanmadan çocuklarını hastaneye getirmesini söylemişti.
Küçük kızını daha görmemişti. Doğumhanenin kapısında duruken hemşerinin kucağında pembe bir örtüye sarılmış kızına bakmamıştı. Karısı ile aynı anda görmek istemişti. Hemşerinin doğumhaneden çıkması ile sorduğu ilk şey karısının durumu olmuştu. İçini rahatlatan haberi alınca derin bir soluk vermişti.
Herkes bebeğin peşinden giderken Avaz yerinden kıpırdamamıştı. Destan'ın çıkışı dört gözle beklemişti. Kimsesiz değildi karısı. Avaz Koçbar yaşadığı süre boyunca karısının her daim yanında yerini alacaktı. Destan'ın içindeki yaraya az da olsa merhem olmak istiyordu.
"Avaz."
Oturduğu yerden hızla kalkarak karısının baş ucuna geldi. Saçlarını okşayarak başını öptü.
