အေရးေပၚခန္းေ႐ွ႕တြင္ ဦးလင္းျမတ္န႔ဲေဒၚလြန္းျမတ္တို႔ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေလ်ွာက္ကာလင္းလြန္းကိုစိတ္ပူေနရသည္
"သားေလး...သားေလးဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ကို..."
"ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ..ဆရာဝန္ေတြလည္းတတ္ႏိုင္သေလာက္ကယ္ေနတာပဲ.."
"ဒါ..ေပမယ့္..ဒ..ဒ႐ုိင္ဘာေတာင္ပြဲခ်င္းၿပီးေသသြားတာ...သားေလး..အင့္..သားေလးလင္းလြန္းသာ...ရႊတ္...တခုခုျဖစ္သြားရင္..ဟင့္..ကြၽန္မ..ရင္က်ဴိး..ရခ်ည္ရ႕ဲ...ဟင့့္...အီး..ဟီး.."
သူေဌးမႀကီးပါေမာကၡႀကီးဆိုတ့ဲဂုဏ္ပုဒ္ကိုလည္းေဒၚလြန္းျမတ္မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ပဲရႉိက္ႀကီးတငင္ငိုမိသည္ အခုခ်ိန္မွာသူ႔ရ႕ဲသားေလးဘာမွမျဖစ္ပဲအသက္႐ွင္ဖို႔သာဆုေတာင္းမိသည္ လင္းလြန္းသာအသက္႐ွင္မယ္ဆ္ုိရင္သူ႔ပိုင္ဆိုင္သမ်ွအရာေတြအကုန္လံုးကိုမႏွေျမာပဲေပးလိုက္ႏိုင္ပါသည္
"လြန္းရယ္....သားေလးအသက္႐ွင္မွာပါကြာ.."
"ဟင့္...ကြၽန္မသားေလး...အဟင့္...အ့ဲတုန္းက..ကြၽန္မသားေလး...ရႊတ္..ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္သြားခ့ဲမလဲ...အီးဟီး...ဒါေတြကိုကြၽန္မေတြးမိေလ...ပိုရင္နာေလပဲ..ဟင့္.."
အေရးေပၚအခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီးဆရာဝန္ေတြထြက္လာသည္န႔ဲဦးလင္းျမတ္တို႔အေျပးအလႊားသြားမိၾကသည္
"ဆရာ...ကြၽန္မသားေလး..ကြၽန္မသားေလး..အသက္႐ွင္မွာပါေနာ္..ရႊတ္...ဟင့္.."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားခ့ဲေပမယ့္လူနာအေျခအေနကအေတာ္ေလးဆိုးရြားေနတာပါ...ဟင္း..အခုအေျခအေနန႔ဲဆိုသူအသက္႐ွင္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ကိုမာအၾကာႀကီးဝင္သြားႏိုင္တယ္.."
"႐ွင္!..."
"ဗ်ာ.....မဟုတ္ဘူး...လင္းလြန္း...လင္းလြန္းကိုကယ္ပါဦးဆရာရယ္..."
"ကြၽန္ေတာ္တို႔အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားခ့ဲၿပီးပါၿပီ.."
YOU ARE READING
Ready Or Not (Completed)
General Fiction"အခုခ်ိန္ကစၿပီးမင္းန႔ဲငါကစားပြဲေလးတစ္ပြဲေလာက္ကစားၾကည့္ၾကတာေပါ့ " "ဟက္ ေကာင္းၿပီေလ အခ်ိန္မေရြးပဲ.." "Ok ,Ready or Not ?" "Ready" "အခုချိန်ကစပြီးမင်းနဲ့ငါကစားပွဲလေးတစ်ပွဲလောက်ကစားကြည့်ကြတာပေါ့ " "ဟက် ကောင်းပြီလေ အချိန်မရွေးပဲ.." "Ok ,Rea...
