လင္းလြန္း အခန္းထဲေနထြက္လာေတာ့ဟိန္းထက္ကအခန္းေ႐ွ႕မွာရပ္ေနေလသည္
"ေအာ္ ဟိန္းထက္ အန္ကယ္န႔ဲစကားေျပာမို႔လား "
ဟိန္းထက္ကတစ္ညလံုးအိပ္ေရးပ်က္ထားသည့္ဟန္ မ်က္တြင္းမွာခ်ဴိင့္ေနေလသည္
"ဟင့္အင္း မင္းန႔ဲေျပာခ်င္လို႔ေစာင့္ေနတာ"
"ငါန႔ဲ...? ေျပာေလ ဘာေျပာမို႔လဲ.."
"ဒီမွာမေျပာဘူး ျခံထဲလိုက္ခ့ဲပါလား"
"အြန္း..."
ျခံထဲကိုေရာက္ေတာ့ဟိန္းထက္က ပန္းပင္ေတြကိုၾကည့္ကာ
"လင္းလြန္းေရာင္...အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲသိလား"
"............."
"လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိလားမခ်စ္မိဘူးလားဆိုတာဘယ္လိုမ်ဴိးသတ္မွတ္တာလဲ"
"ငါကဘယ္လိုသိမွာလဲ..ငါ့ထက္မင္းကပိုသိမွာေပါ့ မင္းကရည္းစားေတြအမ်ားႀကီးထားခ့ဲတာပဲမဟုတ္လား"
ဟိန္းထက္ကလင္းလြန္းစကားကိုၾကားေတာ့ျပံဳးရင္း
"အင္း...ဒါေပမယ့္သူတို႔ထဲကဘယ္တစ္ေယာက္ကိုမွကိုယ္ခ်စ္ခ့ဲတယ္လို႔မခံစားမိဘူး.."
"ဒါဆိုလည္းမင္းဘာလို႔သူတို႔န႔ဲတြဲခ့ဲေသးလဲ"
"သူတို႔ကေနထက္ေအာင္န႔ဲတြဲတ့ဲသူေတြျဖစ္ေနလို႔..."
"............"
"ဟက္...နည္းနည္းေတာ့ထူးဆန္းတယ္မလား"
"မထူးဆန္းပါဘူး မင္းတို႔ကၿပိဳင္ဘက္ေတြပဲေလ"
လင္းလြန္းကေျပာရင္းန႔ဲဒန္းေပၚမွာဝင္ထိုင္လိုက္ကာ
"ဒီေတာ့မင္းငါန႔ဲအဓိကေျပာခ်င္တ့ဲအေၾကာင္းအရင္းကဘာလဲ"
"အင္း...ကိုယ္..ေလ"
"အြန္း..."
"ကိုယ္..မင္းက္ိုခ်စ္ေနမိၿပီထင္တယ္.."
"ဟမ္?...ဘာ..ဘာေျပာ.."
ဟိန္းထက္ကလင္းလြန္းေ႐ွ႕မွာထိုင္ခ်လိုက္ရင္းလင္းလြန္းရ႕ဲလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ
YOU ARE READING
Ready Or Not (Completed)
General Fiction"အခုခ်ိန္ကစၿပီးမင္းန႔ဲငါကစားပြဲေလးတစ္ပြဲေလာက္ကစားၾကည့္ၾကတာေပါ့ " "ဟက္ ေကာင္းၿပီေလ အခ်ိန္မေရြးပဲ.." "Ok ,Ready or Not ?" "Ready" "အခုချိန်ကစပြီးမင်းနဲ့ငါကစားပွဲလေးတစ်ပွဲလောက်ကစားကြည့်ကြတာပေါ့ " "ဟက် ကောင်းပြီလေ အချိန်မရွေးပဲ.." "Ok ,Rea...
