Campus Heartthrob Is My Boyfriend in RPW (ONGOING)

CHAPTER 21

SOFIA KATE POV

Mag isa akong umuwi, naiinis ako sa kumag na'yon kanina subrang bait niya ngayon subrang cold.
Hindi ko talaga maiintindihan ang ugali niya napaka bipolar.
Dinaig pa talaga ang may regla sa kasungitan niya.

Habang nag lalakad ako pa uwi nag open ako ng FB.
Medyo malayo pa kasi ang bahay namin.

Nakita ko na online si clark kaya agad akong nag chat sa kaniya.

"Hey okay na pakiramdam mo?"

"Okay na salamat sa pag alala :)" reply niya.

Nakangiti ako habang nag lalakad.
Wala namang katao tao sa lugar na'to Kaya okay lang na pangiti ngiti ako dito wala namang makakakita.

Hindi ko namalayan ang oras medyo madilim na pala ang paligid.
Umuhip ang malamig na hangin kaya napa yakap ako sa sarili ko.

Binilisan ko ang paglalakad ko dahil parang may sumusunod sakin.
Palingon lingon ako dahil may naririnig ako na mga yapak na naka sunod sakin.

Paglingon ko ulit may na Kita akong tao naka itim ang suot na sumusunod sakin.
Binilisan ko pa ang pag lalakad ko dahil nakaramdam na ako ng takot.

Jusko ilayo niyo po ako sa masamang balak ng lalaking sumusunod sakin!
Gusto ko pang mabuhay at matulongan ang aking pamilya makaahon sa kahirapan.

Hindi ko na mapigilan ang pangangamba ko kaya sinabihan ko na ang Ka chat ko na si clark na may sumusunod sakin.
Alam ko na wala siyang magagawa dahil hindi niya naman ako kilala.

"Asan Ka ngayon?" Reply niya

"Santa ana kanto 3" reply ko

Pagkalingon ko sa sumusunod sakin tumakbo na ako kaagad dahil subrang lapit niya na sakin.
Ibinulsa ko na ang cellphone ko para makatakbo ng maayos.

Paliko na sana ako ng may biglang humarang sakin tatlong lalaki.
Napahinto ako at Napa atras.

Palapit narin ang isang lalaki na sumusunod sakin kanina.

Anong kailangan nila sakin?
Sapag kaalala ko wala akong utang na dapat bayaran.
Wala naman akong kaaway? Pero sino itong mga lalaki na'to?

Jusko ripist ba sila o Baka naman sindekato na mangunguha ng lamang loob para ibinta?jusckolord!

Nang tuluyan na silang makalapit sakin. Kitang Kita ko ang mga mukha nila na mukhang adik.

Ano bang kailangan nila sakin? Kung pera wala ako nun! Hindi naman ako mayaman.

"Anong kailangan niyo sakin? Hindi ako mayaman para kidnapin niyo" diritsu Kong sabi.

"May taste din pala ang gonggong na yun" naka ngising sabi ng lalaking may kulay ang buhok.

"Mukhang virgin pa to pare" manyak na sabi ng lalaking maraming tattoo.

Kinabahan ako sa pinag sasabi nila mukhang kataposan ko na! Huhuhu wag naman Sana!

"Subrang kinis pa ng balat, Hindi pa siguro to nagalaw ng gonggong na yun" sabat naman ng lalakin may hikaw sa bibig.

"Jakpat si boss nito" nakangising sabi ng may kulay ang buhok.

"Sino kayo anong kailangan niyo sakin?" Natatakot Kong sabi.

"Kailangan Ka namin para kay boss" nakangising saad ng lalaking maraming tattoo.

Nanindig balahibo ko sa sinabi nila. Sino ba ang boss nila? Sana naman may tumulong sakin huhuhuhu.
Ayaw ko pang mamatay!

"Kung satingin niyo mayaman ako nag kakamali kayo scholar lang ako" matapang kong sabi.

"Hindi naman namin kailangan ng Pera ang kailangan namin ay ikaw"

"Hawakan niyo siya!" Utos ng may kulay ang buhok.

Hinawakan nila ang mag kabilang braso ko kaya pumipiglas ako.

"Bitawan niyo ako! Ano bang kailangan niyo sakin!" Hindi ko na mapigilang sumigaw dahil sa takot.

"Tulong tulongan niyo ako!" Mangiyak ngiyak na sigaw ko.

"Napakaingay mo!" Sigaw ng lalakig may kulay ang buhok.

"Tulong tulong!" Sigaw ko ulit, nag babakasakaling may makarinig sakin.

*Pak*

Sinampal ako ng lalaking may kulay ang buhok.

"Ano Hindi kapa tatahimik?" Inis niyang sabi.

Tumulo ang luha ko dahil sa sakit ng sampal niya.
Subrang takot ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kong may tutulong ba sakin sa mga oras na'to.

"Bitawan niyo siya!!" Lahat Kami napa lingon sa lalaking sumigaw.

"Hendrix long time no see" nakangising bati ng may kulay na buhok.

"Let her go!" Seryosong sambit ni Hendrix.

Hindi ko inexpect na dadating si Hendrix.
Pano niya nalaman na kailangan ko ng tulong?
Baka napa daan lang siya dito.

Binitawan ako ng mga lalaki at sabay silang nag lakad palapit kay Hendrix.
Nanghihina ang tuhod ko sa subrang takot kaya napa upo na lamang ako.
Niyakap ko ang tuhod ko sa subrang takot, akala ko kataposan ko na.

Nakita ko kung paano sila nag laban. Naawa ako Kay Hendrix dahil nag iisa lamang siya na labanan ang apat na lalaki.

Nakita ko Kong paano pinatumba ni Hendrix ang tatlo. Pero na kuha parin nilang tumayo at nakipag laban kay Hendrix.

Napapikit na ako ng natamaan sa mukha si Hendrix kaya natumba siya. Agad namang pumatong ang lalaking may kulay ang buhok kay Hendrix at sinuntok niya si pa ulit ulit.

"Tama na!" Sigaw ko, pero Hindi siya huminto.

"Tumakbo kana!" Sigaw ni Hendrix ng palapit ang tatlong lalaki papunta sakin.

Tumayo na ako kahit nanlalambot parin ang mga paa ko.
Nanlalabo narin ang paningin ko dahil sa mga luha.

Tumakbo ako kahit na alam ko na maabutan nila ako.

Nadapa ako dahil nanghihina na talaga ang mga paa ko.
Pero kailangan kong tumayo upang tumakbo.
Sinubokan ko ulit tumayo pero ayaw ng makisama ang mga paa ko.
Humagulhol nalamang ako ng iyak dahil wala akong magawa para tulongan si Hendrix.

*Broooommmm broooommm*

May humintong motor sa harap ko Kaya pinilit kong tumayo para humingi ng tulong.

Nang makatayo na ako sa subrang panghihina ko ay natumba ako.
Agad naman akong sinalo ng lalaking naka helmet.

"Tu-tulong" mahina kong banggit at tuloyan ng nanlabo ang paningin ko.

____________________
Itutuloy.....

A/N

Babies pag pasensyahan niyo na subrang ikli lang ng ud ko.
Babawi nalang ako sa susunod na UD.

salamat sa pag babasa babies.

Keep reading!!

PLEASE LEAVE A COMMENT!