You're Still Mine [Complete]

Kabanata 18

"Are you okay?" Tanong ni Akihiro habang nasa harap kami ng hapagkainan.

It's almost nine in the evening. Until now, hindi pa rin mawala sa isipan ko ang nakita ko kanina. May posibilidad na maaaring namalikmata lamang ako. Maybe it was just a shadow. Or something else that made me thought that there was a man at the window. And with that kind of reasoning, pwede ko nang balewalain ang nakita. But as we were entering the house, there were footprints on our doorstep. Malaki iyon kumpara sa size ng paa ni Akihiro. Lalo namang mas malaki iyon kaysa sa akin. Ibig sabihin ay may tao pa rito sa bahay maliban sa amin ni Akihiro. And the thought of living under the same roof with a stranger makes me shiver down to my spine.

I slowly nodded my head. "Yeah...but,"

"Is there something bothering you?" Tanong pa ni Akihiro habang tinitingnan ako ng mataman.

Malalim na paghinga ang aking ginawa. I should tell him about what I saw this afternoon. Hindi ako mapapakali kung kikimkimin ko ang pag-aalalang umaalpas na ngayon sa aking dibdib.

"Aki, tell me, may iba pa bang tao rito maliban sa ating dalawa?"

His eyebrows furrowed. His jaw tightened. "What do you mean?"

Saglit akong nag-alinlangan. Bahagya kong kinagat ang aking pang-ibabang labi. "I saw a man standing there," I pointed out the window near our front door. "He was inside this house. Nakatingin siya sa atin habang naglulunoy tayo sa dagat kanina."

"A man?" Napansin ko ang pagsandal ni Akihiro sa upuan habang mariing nakatitig sa bintanang itinuro ko. "Pamilyar ba ang mukha niya sa'yo?"

Marahan akong umiling. "I didn't see his face. Actually, it was a silhouette. But I am very sure na lalaki ang nakatayo riyan sa bintana."

"Apat na lalaki lang ang may alam ng islang ito, Mayumi. Si Atty. Dela Vega, Mang Ben, Manong Tony at ako. Kung may iba pa man, baka mangingisdang naligaw."

"A fisherman? Nakatitig siya sa atin na para bang may binabalak siyang masama! Tapos sasabihin mong mangingisdang naligaw lang ang lalaking iyon?" Unbelievable! Mauunawaan ko kung sinabi niyang multo iyon ni Dad.

Mas lalo lang akong nilalamon ng takot. What if huling gabi na pala namin ito? God! I will slap Akihiro in the afterlife kapag yung lalaking nakita sa bintana ay kasabwat ni Manang Susan!

"But you said it was a silhouette. Paano mong nalaman na nakatitig—."

"I felt it, stupid!" Awtomatikong natuptop ko ang aking bibig nang tingnan ako ng masama ni Akihiro. Napapaiwas ng tinging nagpakawala ako ng tikhim. "Sorry..."

Isang malalim na paghinga ang pinakawalan ni Akihiro bago tumayo. Tahimik na niligpit niya ang mga pinagkainan namin. Hindi naman siya galit, di ba? Nabigla lang naman ako sa sinabi ko. Hindi ko sinasadyang tawagin siyang estupido.

Akmang tatayo ako para lapitan si Akihiro nang biglang may kumalabog sa likod ng bahay. Sabay kaming napalingon ni Akihiro sa pintong nasa kusina. Pinto iyon papunta sa likod ng bahay kung saan purong matataas na punong-kahoy ang makikita.

I gulped. Don't tell me connected iyon sa lalaking nakita ko kanina?

"Aki," halos walang boses na tawag ko kay Akihiro. Napansin ko ang pagtaas ng kaniyang kamay. Iginalaw niya iyon na para bang sinasabing lumapit ako. Kaya mabilis ang ginawa kong pagtayo. Hinubad ko ang suot na tsinelas bago tumakbo kay Akihiro.