A TALE OF MISCHIEVOUS ALLIES [SERIES #3] ●COMPLETED●✓

CHAPTER 17

[Zevi's Pov]

I guided him home by tailing his car and when we arrive he stopped so am I instead of turning right to get inside of their house and park on their garage.

The sky is dark, the moon and the stars already revealed.

“Uuwi ka ba?” He asked nang makababa at lumapit sa akin.

Taka ko naman siyang tinignan, maliwanag dito sa kinalalagyan namin kasi may ilaw naman.

“Malamang uuwi ako, anong gusto mo, matulog dito sa kalsada?” Tanong ko sa kaniya.

It is supposed to be a joke but he is too serious to ride it though.

“It's dark, don't you want to stay here? I'll tell to your kuya.” He said.

I sighed at pinatay ang motor ko.

“Hindi na magandang tignan Harvey na tutuloy tuloy pa ako dito sa bahay niyo gayong may kasintahan ka na.” Sabi ko at ngumiti sa kaniya samantalang ay napayuko siya.

“Ano na lamang ang iisipin ng iba at iisipin niya na siya ngang kasintahan mo ay hindi mo napapatuloy dito para matulog ako pa kayang kaibigan mo lamang?” I asked.

“Zevi, it is a different--”

“Harvey, alam ko muka akong lalaki lalo sa pagkilos. Pero babae pa rin ako, Xyzee will understand, yes, but I don't want to cause any trouble or I don't to be a cause of your fights if ever.” I said.

“Pero--”

“Harvey.” I stopped him.

“Ganito ba ito kahirap na maging ikaw ay didistansya sa akin Zevi?” He asked at kitang kita ko na nasasaktan siya.

Napabuntong hininga ako at bumaba sa motor ko.

“Sa una lang mahirap. Huwag kang mag-aalala, ito pa lamang ang simula, nakadistansya man ako, isang tawag mo lang ako, nandoon ako.” Sabi ko at tinapik siya sa balikat.

“Do you love me?”

Natigilan ako sa tanong niya at bumilis na lamang bigla ang tibok ng aking puso pero hindi ko na lamang pinahalata.

Ngumiti ako at umakbay sa kaniya.

“Of course, I do love you! You're my bestfriend!” Galak na galak na sabi ko.

“Thank you so much!” Aniya at niyakap ako mula sa aking bewang at ibinaon pa niya ang leeg niya sa balikat ko.

And now I'm afraid that he might hear how my heart beats crazily right now.

Tinapik ko na siya sa likod, for him to let me go.

Nang kumalas ay ngumiti ako sa kaniya.

“I'm going, have a rest okay? See you tomorrow. Cheer up, hmm? Kaya niyo 'yan, just call me if you needed and I'll be there.” Sabi ko at tinapik siyang muli sa balikat bago sumakay sa motor ko.

Agad ko ng pinaandar and beeped my horn bago ako makalayo.

I drive home as fast as I could dahil panigurado sasabunin ako ni Abuela.