Mümkünat | Texting

36

Finale yaklaşmışken çok güzel bir sıralama aldık. Kurgu olmayan etiketinde 1.sıradayız. Yanımda olduğunuz için çok, çok teşekkür ederim. Düşsek de kalksak da birlikte ilerledik.

Sizleri bissürü bissürü seviyorum!

"Donör bulundu! Ayaz nakil olacak!"

Yutkundum. Gözlerim hiç olmadığı kadar şaşkın bir şekilde doktora bakıyordu.

Donör bulundu. Yani birisi akciğer verebilecek. Ayaz yaşayacak!

Yüzümde tebessüm oluşurken yan dönüp birkaç adım ilerde ki Sare hanıma baktım. O da dolu gözleriyle bana bakıyordu. Belki de şuana kadar beni suçlamıştı. Sonuçta Ayaz benim test yaptırdığımı öğrenmese belki de şuan hastanede olmayacaktı.

Ben böyle düşünürken Sare hanım birkaç adım atıp yanıma geldi ve bana sıkı sıkı sarıldı. Gözlerimde donup kalan yaşlar bir bir sevdiğimin annesinin omzuna düştü.

O da hıçkırarak ağlıyordu. Bundan ala bir şey var mıydı? Ayaz yaşayacaktı!

Sare hanımdan ayrıldıktan sonra hepimiz birbirimize sarıldık.

Berrin hanım boğazını temizleyerek bize burada olduğunu hatırlattı.

"Zaten Ayaz hem yaşı hem de hastalığının çabuk ilerleyişi dolayısıyla listenin en başındaydı. Ayaz'a uyumlu Donör bulmak gerçekten zordu fakat bunu başardık. Az önce Ayaz yaşlarda genç bir kız geçirdiği depresif atak yüzünden intihar etmiş ve çok yeni beyin ölümü gerçekleşti. Kızın akciğeri tam uyumlu, ailesinin şuan acısı var ama kız 18 yaşına girer girmez organ bağışına başvurmuş. Böyle bir şans gerçekten çok nadir oluyor. "

Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti." Her şey uyumlu ama bu ameliyat esnasında ayrı bir komplikasyon oluşmayacağı anlamına gelmez. Hızlı evre atlaması sebebi ile bünyesi çok zayıflamış bu ameliyatı kaldırabilir mi bilmiyorum. Şunu bilin ki bu ameliyatı ortası yok. Ya tamamen iyileşecek ya da üzgünüm ki kaybedeceğiz. Donörün ölümü yeni ama Ayaz'ın çok vakti yok o yüzden yarın hemen ameliyat gerçekleşsin. Eğer sizin içinde uygunsa. Biz doktorlar olarak elimizden gelen her şeyi yapacağız en büyük etken Ayaz o ameliyattan çıkmayı, iyi olmayı istemeli."

Sonrasında başıyla selam verdi ve arkasını dönüp gitti. Kıza üzülmüştüm ama maalesef mutluluğum önüne geçiyordu. Ayaz'ın ameliyatının riski olduğunu biliyordum lakin bunları düşünürsem iyiye odaklanamazdım.

Yoğun bakım hemşiresi çıktı ve bize döndü." Ayaz bey uyandı tekrar uyumadan görebilirsiniz. Kısa olmak suretiyle hepiniz birlikte girebilirsiniz." ardından gülümseyerek tekrar yoğun bakıma girdi. Heyecanlı bir şekilde Volta atmaya başladım. Artık gözyaşlarım sevinç çığlıkları atıyorlardı. Uzun zamandan sonra mutluluktan ağladığımı anlamıştım.

Ayaz'ın beni affetmesi lazımdı. Kendimi affettirmeliydim. Hepimiz toparlanıp yoğun bakım kapısından girdik ve Ayaz'ın olduğu odanın önüne geldik. Hepimize benim giydiklerimin aynısından giydirdiler. Önde Uras en arkada ben olacak şekilde odaya geçtik.

Ayaz'ı bu kadar kablonun içinde görmek beni mahvetse de elimden gelen hiçbir şey yoktu. Ayaz'ın güçsüz gözleri önce annesinde sonra diğerlerinde dolaştı. En son arkada beni buldu Ela gözleri. Uzun uzun baktı. O baktıkça tüm yaşadıklarımız gözümün önünden geçti. Gözyaşlarım hızla akıyor, yüzümdeki maskeye karışıyordu.

Gözlerini, bana hiçbir şey söylemeden üzerimden çekti. O sırada Sare hanım oğluna yaklaşıp elini tuttu. Onunda gözleri yaşlıydı. Hepimiz öyleydik aslında.