My Destiny

Chapter 6

"Ate, kamusta ka? okay ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Sara, bakit ano ba ang nangyari?

"Sino ka?!" nagtatakang tanong ko

 

"Nasaan ako? Sino kayo?!" before they can answer I lost my conscious.

—AN HOUR LATER—

"Ate magpahinga ka muna" umiiyak na sabi ni Sara, bakit naman siya umiiyak.

"Bakit ka umiiyak may nangyari ba?!" naiiyak na tanong ko din ano bang nangyayari saakin?

"Ate, anong nangyayari sayo?!" saka niya ako hinawakan sa kamay "Sana, ate hindi mo ma mana, wag mo akong iiwan ate" anong mana?

"Iwan, Sinong iiwan? Ako? iiwan ako ni Ravier?" galit na sabi ko sakanya, kita ko ang sakit na bumalatay sa kanya. Ano bang nangyayari saakin? I don't understand what's going on.

"I'm sorry, shhhh.. tama na wag ka ng umiyak hindi kita iiwan" malambing na sabi ko sakanya saka ko siya niyakap.

"Ate, naghanda ako sayo ng pagkain kumain ka muna" ani niya saka nilagay ang mga prutas para sa high potassium, hindi na ako nagtanong at kinain nalang ang hinanda nila.

"Nasaan nga pala si Ravier?" I asked kita ko ang tinginan nila ni Dave.

"Wag kayong magsinungaling saakin" malamig na sabi ko bakit pa bago bago ang mode ko? Hindi naman ako ganito dati?

"Ang totoo ate umalis si Kuya kasama si Ashlly" siya yung babaeng natapunan ng juice ni Prince I felt my heart being ripped and fluttering.

"Lumabas muna kayo gusto kong magpahinga" malamig na sabi ko habang pinipilit na hindi makawala ang luha sa mga mata ko pero nabigo ako.

"Ate—" hindi na niya natapos ng bigla akong sumigaw

"Get out!!" sigaw ko sakanya I'm sorry Sara, pero kahit ako hindi ko maintindihan ang nangyayari saakin basta galit ako ngayon.

"AHHHHHHH!!!" sigaw ko habang sinasakatan ang sarili ko, I just want to felt numb ang sakit talaga sobra. Naramdaman ko na naman na bumibilis ng sobra ang tibok ng puso ko, I didn't know what happen dahil parang may liwanag akong nakita.

"Mommy" someone said so I slowly open my eyes.

"P—Prince" nagugutom na ako bakit ang liwanag?.

"Morning, Mommy wala pa ba tayong pagkain?" malambing na sabi niya kaya tumayo ako.

"Magluluto muna si Mommy, baby" ngiting sabi ko sakanya bumaba na ako sa kusina para magluto ng makakain namin.

"Mommy bakit umiiyak si tita Sara kagabi? Saka po bakit ang ingay sa kwarto niyo?" innocenteng tanong niya saka ko lang naalala ang nangyari kagabi.

"Wala yun anak, kumain ka na" tanging na sabi ko.

"Bakit po Mommy—" hindi ko na siya pinatpos magsalita ng sinigawan ko siya.

"Bakit ba ang kulit mo Prince?! Diba ang sabi ko kumain kana?!" galit na sigaw ko saka hinampas ang mesa-kita kong nagulat siya sa pag sigaw ko at unti-unting umiiyak dahil sa takot, parang natauhan naman ako sa ginagawa ko.

Akmang lalapitan ko na siya ng biglang lumayo siya saakin at pumunta sa isang direction kung saan may isang bultong naka tayo at masama ang tingin sa akin.

"Bakit mo sinisigawan ang anak ko" galit na tanong nya. this is driving me Insane! why am I like this? I'm sorry baby, pati ako naguguluhan din.

"I'm sorry Prince, hindi ko sinasadya" natatarantang sabi ko, saka nilapitan ko siya pero hinila siya ni Ravier papunta sa likod niya. He's scared, I can feel that.