ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️

ទឹកភ្នែកប្រពន្ធម៉ាហ្វៀ❤️ភាគទី24

ភាគ24
ជីមីនពកូនចូលមកក្នុងផ្ទះទាំងត្រដាប់ត្រដួសតែមិនទាន់ចូលដល់ផ្ទះផងក៍ជួបនឹងជុងហ្គុកដែរដើរចេញមករក2អ្នកម៉ាក់កូនដែរបាត់យូរនោះ
«ជីមីនអូនមិចក៏នៅអីត្រង់នេះ»ជុងហ្គុកប្រុងនឹងដើរចូលទៅជិតហើយតែជីមីនដើរថយក្រោយគិតពីគេបើភ្នែធំៗដូចគេជាបិសាច
«កុំចូលមក ជុងមីនជាកូនអូន អូនមិនអោយគេទៅបងទេ»ជីមីនយំមុខដូចខ្លាចជុងហ្គុកមកដណ្ដើមកូនជុងមីនដែរនៅដៃក៏អោបគេកជីមីនជាប់
«ហើយបងមានថាអី ជុងមីនជាកូនអូននឹងបងហើយអូនកើតអីបានយំហាជីមីន»ជុងហ្គុកធ្វើមុខមិនយល់សោះអោយទៅផ្លាស់ខោអាវនឹងអាលចេញក្រៅបែរជាមកអង្គុយយំនៅក្នុងសួនហើយពកូនដូចចង់រត់ចេញពីគេ
«បងចងយកកូនអូនអោយគេ យកកូនចេញពីអូន អូនមិនព្រម»ជីមីនយំហើយពកូនឈឆ្ងាយពីជុងហ្គុកប្រហែល6ជំហានពីគ្នាដូចមនុស្សគ្រប់គ្រងអារម្មហ៏មិនបាន
«ហើយអោយអ្នកណា បងមានអោយកូនទៅអ្នកណាបងមិនយល់»ជុងហ្គុកចងបែកសឺអស់ហើយសុខៗថាគេចងយកកូនអោយអ្នកណាមិនដឹង កូនគេចេះតែអោយៗយ៉ាងមិចលោក
«បងយកកូនអោយប្រពន្ធបង បើបងចងបំបែកកូនពីអូនបងមកអាកអូនសិនមកជុងហ្គុក»ជីមីនស្រែកយំ បេះដូងគេប្រេះបែកអស់ហើយ កូនគេខំចិញ្ចឹមផ្ទាល់ដៃហើយមកចងបំបែកពីគេសួរថាអ្នកណាទ្រាំបាន
«ប្រពន្ធស្អីអូននិយាយពីអី ប្រពន្ធបងគឺអូនដែរឈស្រែកនៅមុខបងនេះហើយ ហើយបងនិយាយពីកាលថាបំបែកកូនពីអូន អូនកើតអីអោយប្រកត់បងមិនយល់»ជុងហ្គុកពេលនេះអស់សភាពជាម៉ាហ្វៀហើយ គេឈអេះក្បាលមិនយល់ ប្រពន្ធគេកើតអី លោកអើយ បានមកឈស្រែកយំចឹង
«បងអោយកូនហៅប្រពន្ធបងថាម៉ាក់ បងចងបំបែកកូនពីអូនឈប់កុហកទៅ ជុងហ្គុក ក្លារីស»ជីមីនស្រែកអោយជុងហ្គុកសម្បីជុងមីនក៏ចងភ័យដែរ
«ងាប់ហើយ ស្មានរឿងស្អីប្រពន្ធអើយប្រពន្ធ បងមិនយកប្រពន្ធគេទេ ជេសសុីមានប្ដី ហើយគេគ្រាន់តែស្រលាញ់ជុងមីនហើយសុំជុងមីនធ្វើកូនធម៏តើ»ជុងហ្គុកហួសចិត្តទះក្បាលខ្លួនឯង ហើយដើរទៅជីមីនដែរកុំពុងស្លឺដោយសារចម្លើយដែរទទួលបាន
«បងកុហក»ជីមីនស្រែកអោយ
«ម៉ាមី កុំស្រែកមិនល្អសម្រាប់សុខភាពម៉ាមីទេ»ជុងមីនលើកដៃតូចៗមកជូតទឹកភ្នែកអោយម្ដាយហើយធ្វើអោយជីមីនញញឹមដាក់កូនទាំងបង្ខំ
«ម៉ាក់សូមទោស ម៉ាក់ឈប់ស្រែកហើយកូន»ជីមីនញញឹមមើលកូនមិនបានចាប់អារម្មហ៏ថាជុងហ្គុកដើរមកជិតមិនដឹងតាំងពីពេលណា
«មោះអោយកូនមក និយាយគ្នាសិន»ជុងហ្គុកយកកូនពីដៃជីមីនហើយដាក់កូនឈទៅលើដី
«អត់ទេអោយកូនខ្ញុំមកវិញយកកូនខ្ញុំមកវិញ»ជីមីនកញ្ច្រោលឡើងចង់ចូលទៅពកូនតែជុងហ្គុកអោបចង្កេះជាប់
«ជុងមីនទៅអោយមីងអេតាផ្លាស់ខោអាវអោយកូនទៅមួយសន្ទុះទៀតយើងទៅក្រៅប៉ាមានការនិយាយជាមួយម៉ាក់»ជុងហ្គុកញាក់ជញ្ចើមដាក់កូនហើយអោបជីមីនជាប់
«បាទប៉ា តែកុំធ្វើបាបម៉ាក់ណា»ជុងមីនផ្ដែផ្ដាំ
«ប្រាកត់ណាស់កូនប៉ា»ជុងមីនគ្រាន់តែលឺជុងហ្គុកនិយាយចឹងក៏ដើរចូលផ្ទះធ្វើមិនលឺនឹងសម្លេងម្ដាយស្រែកហៅ ព្រោះចងអោយប៉ាលួងម៉ាក់គេ
«អត់ទេកូនមក វិញជុងមីន មករកម៉ាក់វិញមកហឹក»ជីមីនយំឡើងហត់
«បានហើយអូនឈប់យំទៅ បងមានអោយកូនទៅអ្នកណាកូនអូនតើ»ជុងជូតទឹកភ្នែកអោយជីមីនគេដេញកូនចេញព្រោះមិនចងអោយកូនឃើញប៉ាម៉ាក់ឈ្លោះគ្នា មិនល្អសម្រាប់ក្មេងកំពុងលូតលាស់ទេ
«បងកុហក»ជីមីនស្រែកអោយជុងហ្កុកហើយរើចេញពីការអោបរបស់ជុងហ្គុកតែរើមិនចេញ
«បងកុហកពីកាល បើមិនជឿបងខលសួរជេសសុីអោយស្ដាប់»ជុងហ្គុកនៅតែអោបជីមីនជាប់ហើយដៃម្ខាងទៀតហូកចូលហោប៉ៅយកទូរស័ព្ទខលទៅជេសសុី
«លេងទៅ លេង»ជីមីននៅតែរើមិនឈប់ជុងហ្គុកចងវិលមុខដោយសារប្រពន្ធហើយ ណាមួយគេមិនចេះលួងផង
តឹតតឹត
«ហាឡូជេស»គ្រាន់តែជុងហ្កុកបើកស្ពីកក័រសម្លេងជេសសុីក៏លឺចេញជីមីនឈប់រើនៅរឹងខ្លួន
«ចាសបងជុងមានអីហេ បានខលមក»ជេសសុីសួរដោយឆ្ងល់ទើបជួបគ្នាសោះក៏ខលមក
«ប្រពន្ធបងថាអូនចងដណ្ដើមកូនពីគេ លូវនេះយំចងលិចវិមានហើយហើយនៅថាអូនជាប្រពន្ធបងទៀត»ជុងនិយាយជីមីនលឺហើយផ្ទៀងត្រជាប់ស្ដាប់ចំលើយយ៉ាងណាអោយអស់ចិត្តនឹងទោះយ៉ាងមិចក៏គេមិនអោយកូនគេដែរ
«ហាហាប្រាប់ជីមីនទៅថាអូនស្រលាញ់ជុងមីនចង់សំធ្វើកូនធម៏តែបើមិនអោយចាំដណ្ដឹងធ្វើកូនប្រសារវិញហើយប្រាប់ផងថាគ្មានអ្នកណាយកសាតានដូចបងធ្វើប្ដីក្រៅពីជីមីនទេ»សម្ដីជេសសុីធ្វើអោយជីមីនមុខក្រហមដូចម្ទេសណាទើបយំហើយខ្លាំងផង មុខក្រហមលើសដើម
«ហឹម អរគុណជេសទៅរកប្ដីចាសអូនទៅ ប៉ុននឹងបានហើយ»ជុងឈ្លាតឌឺជេសសុីរឿងប្ដីចាសទាំងខ្លួនឯងបងជីមីនដល់ទៅ10ឆ្នាំ
«យ៉ាងមេចពេញចិត្តនៅប្រពន្ធ»ជុងអោនមុខមើលមុខអ្នកក្នុងរង្វង់ដៃដែរអៀនឡើងបាត់ម៉ាត់ឆឹង
«បានហើយលេងទៅ»ជីមីនរើចេញពីរង្វង់ដៃជុងហ្គុកណាខ្មាសគេណាស់ដែរស្រែកយំថាអោយគេឡើងឈឺក្បាលខ្លួនឯងទាំងវាគ្រាន់ជារឿងយល់ច្រលំ
«ហាក មិនស្រួលពេកទេអីមិញស្រែកដាក់បងខ្លាំងណាស់ណា»ជុងនិយាយខិលហើយអោនមុខទៅជិតមុខជីមីន
«ចងធ្វើអីលេងទៅជុង»ជីមីនខិតមុខគិចជុងហ្គុក
«ក៏ប្រដៅក្មេងនោះអី»ជុងហ្គុកនិយាយហើយអោនទៅថើបបបូរមាត់ជីមីន មួយសន្ទុះទើបដកមាត់ចេញ
«បានហើយលេងទៅ»ជីមីននិយាយពេលជុងហ្គុកដកមាត់ចេញ
«ក៏បានមោះ អូនទៅផ្លាស់ខោអាវថ្មីទៀតមក បងនាំទៅក្រៅ»ជុងប្រលែងពិការអោបមកកាន់ដៃជីមីនដើរចូលក្នុងផ្ទះ
«ហើយយើងទៅណា»ជីមីសួរ
«យកអូនទៅលក់ទេដឹង»ជុងហ្កុកឌឺជីមីនក៏មើលមុខជុងហ្គុកខាំមាត់ខឹងចិត្តចង់យំ«ហា និយាយលេងទេកុំយំ បងនាំទៅអាហារពេលយប់ធម្មតាទេ ចឹងទៅផ្លាស់ខោអាវទៅ»ជុងហ្កុកលួងភ្លាម ប្រពន្ធគេចរិកក្មេងពីពេលណានៀកដែរអីក៏យំបានទៅហើយ តែក៏គួរអោយស្រលាញ់ណាស់
«តែអូនទើបនឹងផ្លាស់នឹង»ជីមីនរងូវតែជុងហ្គុកស្ដាប់លឺ
«អូនទៅអង្គុុយយំននៀលដីម្ងៃហើយបើមិនដូរក៏តាមចិត្ត»ជុងនិយាយព្រោះក៏វាជាការពិតធ្វើអោយជីមីនមុខក្រហមទៀតហើយ
«ដូរក៏បាន»ជីមីននិយាយហើយក៏ឡើងជណ្ដើរឡើងទៅខាងលើពេលជីមីនឡើងបាត់ពីភ្នែកជុងក៏ទៅអង្គុុយចាំប្រពន្ធកូននៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវព្រោះគេមិនដូរខោអាវទៀតទេគេពាក់អាវសាច់ក្រណាត់សមូលដៃឡើងបញ្ចេញស្នាមសាកនិងខោខ្មៅតែប៉ុននឹងក៏អាចជះភាពសង្ហាពេកទៅហើយ 
មួយសន្ទុះកូនប្រុសគេក៏រត់ចុះមកមុនជីមីនហើយតែងខ្លួនឡើងសង្ហាដូចប៉ាគេចឹង
«អីយាកូនប៉ាសង្ហាម្លេះកូន»ជុងហ្គុកងើបទៅពកូនមកអង្គុយនៅសាឡុង
«ប៉ាក៏សង្ហាដូចកូនចឹង»ជុងមីនឆ្លើយធ្វើអោយជុងហ្គុកសើចកាចក
«ហាហាអូខេមោះចាំប៉ាថតរូបអោយណា»ជុងទាញទូរស័ព្ទមកថតអោយកូនហើយក៏អង្គុយមើលរូបចាំជីមីន
«យើងផុសរូបនេះល្អទេ»ជុងនិយាយជាមួយកូន
«បាទប៉ាប៉ា»ជុងមីនញញឹមលឹបភ្នែក
«អូខេ»ជុងហ្កុក