Geçmişe bir bakış.
Ruby Greene'nin annesi, Janice Bell.
Ruby doğmadan önce olanlar.
NOT: Ruby'nin Günlüğü hikâyesini okumadan bunu okumamanız önerilir!
This story belongs to @katiem333 and I have the permission to translate it.
Hoşlandığım çocuğa bakarken salıncakta oturuyordum. Kirli sarı saçları, yüzünü kaplayan çilleri vardı. Gerçekten çok tatlıydı. Ona aşıktım.
"Baksanıza Janice Tommy'ye nasıl bakıyor, ıyy!" Altın sarısı, kıvırcık saçlı Lily burnunu kırıştırarak alayla gülümsedi. Bana hep çok kaba davranıyordu. Ona Goldilocks* demeyi severdim, çünkü saçları beni hep rahatsız ederdi.
"O senden hoşlanmıyor bile. Fazlasıyla ucubesin." diye devam etti Goldilocks. Söyledikleri suratımı asmama neden olmuştu.
Yanındaki arkadaşı da ona katıldığında canım iyice sıkılmıştı. "Ve de çirkin."
Sesleri duyan Tommy arkasını dönerek bize baktı. Yüzündeki hisler mide bulantısı ve kafa karışıklığı içeriyordu.
"Aynen öyle, Tommy. Bu ucube seni seviyormuş. Tüylerin diken diken oldu, değil mi?" dedi ve güldü Goldilocks. "Kafayı yemiş."
Tommy kafası karışmış bir şekilde burnunu kırıştırmıştı. "Iy, Janice olmaz!"
Kalbim kırıldığı kadar utanmıştım da. Goldilocks her zaman her şeyi mahvetmek zorundaydı zaten. Aşık olduğum çocuk beni sevmiyordu. Aksine, Goldilocks yüzünden benden nefret ediyordu. Bana öyle tiksinmiş bir şekilde bakmıştı ki... Beni hoş bulacak bir kişinin olup olmadığını düşünmeye başlamıştım.
O kız yüzünden hep alay konusu oluyordum. Hayatımdaki her şeyi resmen mahvediyordu. Bana çelmeler taktığı, giydiğim elbiseler yüzünden benimle dalga geçtiği anılar gözümün önünden akıp gitmişti.
Ve ne olursa olsun, insanları her seferinde bana karşı çevirmeyi başarıyordu.
Bana zorbalık eden tek çocuk o da değildi. Başka bir sürü çocukları da bana güldürüyordu. Onun yüzünden nefret kaynağıydım. Arkadaşım diyebileceğim bir kişiye bile sahip değildim.
Tommy'nin söylediğinden sonra diğer çocuklar gülüp eğlenmeye devam etmişlerdi, ama ben salıncağımda buz kesmiştim. Nefes bile alamıyordum. Yanaklarımdan ılık gözyaşları süzülmeye başlamıştı. Yüzüm de kesin kıpkırmızı olmuştur. Herkes ne kadar incindiğimi kolaylıkla görebiliyor olmalıydı. Ama umurlarında olur muydu ki? Elbette hayır.
Acı ve kızgınlıkla karışık bir çığlık attım. Bunu neden yaptığımı bile bilmiyordum, sadece yapmıştım. Sanki içimde hapsolmuş bazı şeyler, bir yolunu bulup kendilerini dışarı atmışlardı. Karanlık bir sihir dalgası tarafından ele geçirilmiştim adeta.
Bir varlığın zincirlerini kırarak özgürlüğüne ulaştığını hissetmiştim. Ve şimdi, saniyeler önceki küçük kızdan eser yoktu.
Sonra bir şeyler olmaya başladı. Etrafımdaki bütün çocuklar korkuyla bağırdı ve koşturarak kaçtılar. Goldilocks da korkuyla bağırıyor gibi görünüyordu, ama sesi çıkmıyordu. Gözleri kopkoyu bir renge bulanmıştı. Tamamen sessizdi. Gözlerinden musluktan akar gibi kan fışkırıyordu. Sonra, bir kan gölü oluşturduğu yere düştü.
Ben ne yapmıştım? Herkes çığlıklar atarak benden kaçmıştı.
Salıncaktan atlayarak az önce yaptığım şeye baktım. Beni dalga malzemesi yapan çocukların hepsi şimdi benden korkuyordu. Goldilocks'un altın sarısı saçları artık koyu kırmızıydı.
*Goldilocks: Goldilocks ve Üç Ayı isimli, yaygın bir Amerikan çocuk kitabının baş kahramanı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
janice ruby'ye "tıpkı benim gibisin" derken doğru söylüyormuş
