RUBY'NİN GÜNLÜĞÜ 2: ANNE ➵ TÜRKÇE ÇEVİRİ (+18)

9. Hamilelik

Hamileydim.

Donovan'a büyük müjdeyi verdiğimde onu hiç görmediğim kadar mutlu olmuştu. Bunun olmasını hep istiyorduk. Eh, ben bir aile kurmak hakkında çok düşünmemiştim, en azından Donovan ile tanışana dek. Onun hayali ise benimle bir aile kurmak ve birlikte harika bir hayat sürmemizdi.

Belki de bu, ikimiz için harika bir adım olacaktı. Mükemmel bir aileye sahip olmanın kıyısından bile geçecek kadar güzel bir hissi daha önce tatmamıştım. Hatırladığım yalnızca annem ve bendim; küçük bir kulübede, çok insanın olmadığı ormanlık bir alanda yaşardık. Annem bana bebekliğimle veya babamla ilgili pek bir şey anlatmamıştı. Bazen keşke anlatsaydı diyorum.

Donovan ile yaşamak huzur vericiydi. Hayatınızın aşkının yanında uyanmak gerçekten güzel bir duyguydu.

Ama bazı zamanlarda geçmişimden kötü kesitler yeniden canlanıyordu. Sahip olduğum güçler, yeteneklerim yeniden kendilerini belli ediyorlardı. Donovan hiç onlara şahit oldu mu bilmiyorum. İçimde sakladığım asıl kişiliğimi öğrenmesi onu ya korkuturdu, ya da mahvederdi.

Nedenini bile bilmiyorum. Sadece kendimle alakalı bu gerçeği herkesten saklıyorum; annemden, en yakın dostum Anna'dan, Donovan'dan.

Akşam yemeği için alışveriş yapmak üzere markete gitmiştim. Döndüğümde kucağımda büyük, kahverengi kese kağıtları taşıyordum. Donovan beni gördü ve aldıklarımı yerleştirmede bana yardım etmek istediği konusunda ısrar etti.

"Yorulmuşsundur, istersen bu akşam yemeği ben yapayım hayatım." dedi yanağımı öpüp.

Ona teşekkür ederek üzerimdekileri değiştirmek üzere yatak odamıza ilerlemeye başladım.

Yatağın yanında, Donovan'nın tarafındaki komodinin üzerine bırakılmış iki kitap dikkatimi çekti. En sevdiğim korku romanlarımdan birkaçını mı aşırmıştı, merak etmiştim. Kitapları elime aldığımda kaşlarım şaşkınlıkla yukarı sıçradı. Telekinezi? Büyücülüğün Tarihi?

Donovan'ın bu konuları içeren kitaplar okuması garibime gitmişti, daha önce onu bunlar hakkında konuşurken duymamıştım.

Kapının önüne ilerleyip koridorun karşısından ne yaptığına baktım. Akşam yemeği için hazırlıklara başlamıştı, sonra beni gördü, sonra da elimdeki kitapları. Onların hâlâ elimde olduğunu bile hatırlamıyordum. Ve Donovan... endişeli görünüyordu?

Odaya geri dönerek kitapları yerine bıraktım.

Aklım çeşitli düşünceler tarafından istila edilmeye başlanmıştı.