7

6K 123 5
                                    


Nagising ako dahil sa mabigat na bagay na nakadagan sa may tiyan ko. Nangmakapa ko ito ay isang malambot na balahibo.

"Pommy..."

I said it in a morning voice while caressing his thick and smooth fur.

Pommy is my dog since I was just in college. Pommy is pomeranian dog. A white pomeranian dog. I name him Pommy because it's related to pomeranian. I know it's stupid name, but I can't think any good name.

Pommy is my grandfather gift to me, my grandfather passed away last year. And that time I was so devastated, siya lang yung ka-iisang tao na malalabasan ko nang problema but he chose to leave me. He chose to leave me in this cruel world.

I still have my parents. Both parents pero...masyado silang malayo. Masyado silang busy sa mga negosyo nila na hindi nila alam na may anak pa pala silang naiwan. Araw araw kung kinukumbinsi ang sarili ko na they just want the best for me. Pero kasi... habang ginagawa nila ang makakabuti sakin ay do'n naman ako nawawala sa kanila. Nawawala yung loob ko sa kanila.

They don't need to overworked their self to give me a good life. I'm a big girl now. I can handle myself. I can make money on my own. All I need is their present, so I can still feel that I'm not all alone. That I still have them.

Kinuha ko si Pommy sa may tiyan at nilagay ko muna sa gilid ng kama. Nag unat muna ako bago bumangon. I even kiss him before going to the bathroom. I went to the bathroom to clean up myself and do my morning routine. As usual. Bago ako bumaba papuntang kusina, tinignan ko muna kung anong schedule ko for today.

For today's schedule. May meeting ako mamayang alas nuwebe para sa bagong endorsement ko. And then after that may photoshoot ako sa isa sa mga brand nang damit. The brand name is ASEC.

Pagkatpos maligo ay bumaba ako papuntang kusina. Dala dala ko si Pommy habang pababa sa hagdan. I'm planning not to eat breakfast for today and just drink a coffee. I'm not in the mood to cook and eat a breakfast.

After preparing a coffee for myself, I sit in the high stool chair while thinking something. Nakatulala lang ako at iniisip ang ibat ibang bagay. Nabalik ako sa realidad nang tumunog ang aking telepono. I answer it immediately. Ni hindi ko na tinignan ko sino ang tumawag.

"Kirlstine speaking,"

"Yeah... Good morning," napatigil ako nang marinig ang morning voice ng lalaking kausap ko.

"Morning, why calling me in early in the morning? Hangover? " tinaas ko pa ang kilay ko na para bang makikita nang taong kausap ko.

Siguro may hangover to ngayon. Naiimagine ko tuloy na nakahawak siya sa ulo niya dahil parang mabibiyak sa sakit.

"I have something to tell you. The other one is bad news and the other one is good news," sabi nang kabilang linya at narinig ko pa ang hikab niya.

I can feel his bad breath in the phone.

"I'm not gonna be mad at you because it's not new to me that your having an issue....again. Again and again. " hindi muna ako nagsalita at pinatapos muna siya.

Oh, this is why yesterday I'm having a bad feeling.

"Care to tell to me what's the bad news is and good news," I even sigh after saying it. Ang bigat nang pakiramdam ko.

Ang ganda sana nang umaga pero nasira din kaagad dahil sa balita na sinasabi ni Alex.

"Anong gusto mong unahin ko? Good or bad?" narinig ko ang tunog ng gripo sa kabilang linya. O baka nag ccr siya.

"Uhm.. It's up to you kung anong uunahin mo," I started to bite my nail because nervousness. "Okay.. Bad news first."

"Astig nang fighting spirit mo ha, bad news talaga inuna." tumawa pa siya na parang walang nangyari habang ako ay kinakabahan na kung anong klaseng issue naman ang nasangkotan ko.

THE SLUT MODEL [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon