8 BÖLÜM HÜZÜN

149 8 5
                                    

‘’Neden olmasın. Ben dedektif olarak en karanlık olayı çözmüş olacağım sende aileni öldürenleri bulmuş olacaksın.’’

‘’Yani bana yardım edeceksin.’’

‘’Evet, etmezsem babamı öldüreceksin unuttun galiba istemesem de yapmak zorundayım.’’

‘’Aaa oda vardı. İyi ki tehdit etmişim o zaman.’’

‘’Seni pislik hala dalgandasın sen. Neyse geç bakalım dalganı ben bu olayı çözeceğim göreceksin. Ha bu arada artık elimi bırakabilirsin merak etme bir yere gitmeyeceğim.’’ Hızla elini çekti ve öylece hiç konuşmadan başımız önümüzde bekledik. Sessizliği telefonum bozmuştu. Ekranda babamın ismini görünce sevinmiştim.  Uzun bir aradan sonra onunla konuşabilecektim. 

‘’Babacım nasılsın özledim seni. ‘’

‘’Bende seni özledim kızım. Nasılsın.’’

‘’İyiyim baba ne zaman döneceksin.’’

‘’Sabaha orada olurum biletimi aldım. Ama olay çözülmedi katilimiz uzman çıktı. Bir hafta seninle kalıp döneceğim.’’

‘’Tamam babacım.’’

‘’Bu arada sen neler yapıyorsun. Hala Araz’a cevabını vermemişsin. Çocuğu öldürmek niyetinde değilsin değil mi?’’

‘’Hayır, baba cevabım hazır aslında ama onun bunu kaldırabileceği konusunda şüpheliyim.’’

‘’Hayır, cevabın değil mi? Neden kızım Araz gerçekten iyi bir çocuk ne zamana kadar yalnız yaşayacaksın. Bir düşün bana bir şey olsa yalnız ne yapacaksın. Bunu düşünmekten uyuyamıyorum. Benim için en azından deneyemez misin lütfen.’’

‘‘Baba lütfen beni bir dinler misin? Nasıl söylemeliyim başka birini seviyorum.’’ Bunu söylediğime ben bile inanamıyordum. Babamda şaşırmış olmalı ki konuşmayı kesmişti.

‘’Üzgünüm baba senin Araz’ı istediğini biliyorum ama…’’

‘’Önemli değil kızım sen mutlu ol yeter. Nasıl biri.’’

‘’Baba şu an onunla beraberim o yüzden sonra konuşsak olmaz mı?’’ bunu söylerken Kayra’ya bakmıyordum ama onun şu an bana bakarak benimle içinden dalga geçtiğine emindim. Gözümün ucuyla ona baktığımda gülüyordu. Ama garipti kızmış ya da dalga geçermiş gibi değil de şaşırmış ve hoşlanmış gibi gözüküyordu. Ya da ben öyle anlıyordum. Mutlu olmasını istiyordum. Onun bu durumdan mutlu olma olasılığını düşünmek saçmalık olsa da anlamsız bir şekilde gerçek olmasını ümit ediyordum. Gerçi bunu ümit etmek korkutmuştu beni yoksa babama dediğim şey gerçek mi oluyordu. Neden Kayra’nın üzüldüğünü görmek kalbimi bu kadar acıtıyor. Yoksa anlamadan ona aşık mı oluyorum. Gene gereksiz şeyler düşünmeye başladım. Tabi ki de Araz’dan kurtulmak için böyle şeyler söyledim babama. Yoksa bir katile aşık olmak mantıklı mı?

‘’Beni seviyor musun?’’

‘’Hayır, babamdan kurtulmak için öyle söyledim. Bu konuda seni kullandığım için özür dilerim.’’

‘’Araz duyarsa ne olacak peki.’’

‘’Ne demek ne olacak onunla arkadaş olma dışında başka bir şey düşünmedim ben. Bunu zamanla oda anlayacak.’’

Aşk Kalbe DeğinceWhere stories live. Discover now