ခ်စ္သူ လူဆိုး
အပိုင္း (10)
"ဝမ္ရိေပၚ! !!!!"
ေအာ္သံအက်ယ္ႀကီးနဲ႕အတူ ေရွာင္းက်န့္ ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြဟာ ျပဴးက်ယ္သြားခဲ့သည္ ။ ဝမ္ရိေပၚ က ဘယ္လိုႀကီး ေနေနတာလဲ ။ ကုတင္ ေခါင္းရင္းကို မွီကာ ဖုန္းသုံးေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚ ဟာ အေပၚပိုင္း အက်ီကို ခြၽတ္ထားသည္ ။
"ဘာလဲ ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ေနတာလဲ "
"မင္း ဘာလို႔ အက်ီ ခြၽတ္ထားတာလဲ "
"မင္းလည္း ေယာက်ာ္း ေလး ငါလည္း ေယာက်ာ္း ေလး ရွိတာ အတူတူဘဲကို ဘာေတြ အဲ့ေလာက္ ျဖစ္ေနတာလဲ..... "
ဟုတ္သားဘဲ သူနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚ က ေယာက်ာ္းေလးေတြဘဲ သူမွာ ရွိတာနဲ႕ ကိုယ့္မွာ ရွိတာ အတူတူဘဲကို.. အင္း ဟုတ္တယ္ ။
ေရွာင္းက်န့္ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေတြးေနရင္း ဝမ္ရိေပၚ ရဲ႕ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ မ်က္ႏွာေတြပါ နီရဲလာသည္ ။
"မင္းမွာ ရွိတာနဲ႕ ငါ့မွာ ရွိတာ အတူတူဘဲ...ဒါေပမဲ့ အ႐ြယ္အစားေတာ့ တူမွာ မဟုတ္ဘူး "
ဖုန္းကို ေဘးနားက စားပြဲခုံေပၚ ခ်ရင္း ဝမ္ရိေပၚ ဟာ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလာသည္ ။ ေရွာင္းက်န့္ ဝတ္ထားတာက ဆြယ္တာဆိုေတာ့ ေခြၽးနည္းနည္း ထြက္ကာ ပူအိုက္လာသည္ ။ တေျဖးေျဖးနဲ႕ ဝမ္ရိေပၚ ဟာ သူ႕နား ကပ္လာေတာ့ ေရွာင္းက်န့္ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိ ။ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ အလယ္တန္း သခ်ာ္ စာအုပ္ကိုဘဲ ေဘးနားက စားပြဲခုံေပၚ ခ်လိဳက္ရမလား ။ အျပင္ျပန္ထြက္ၿပီး ဝမ္ရိေပၚ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွဘဲ ဝင္လာရင္ ေကာင္မလား ။ အေတြးေတြထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ ဟာ ႐ုတ္တရက္ မွာဘဲ ေလထဲ ေျမာက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။
"ဝမ္ရိေပၚ.... ငါ့ကို ခ်ေပး...ဝမ္ရိေပၚ "
တစ္ကယ္ ဘဲ ဝမ္ရိေပၚ က အားသန္လိုက္တာ သူ႕ကို ေကာက္မၿပီး ပုခုံးေပၚ တင္လိုက္တာမ်ား မသိရင္ သူက သုံးႏွစ္သား ကေလးေလး က်ေနတာဘဲ ။ ဝမ္ရိေပၚ က တစ္ကယ္ ကို ဆိုးတာ သူ႕အားနဲ႕လည္း လူကို အနိုင္က်င့္ေနေသးတယ္ ။
