Chapter 19

9.4K 169 20
                                    




"ANAK, asan na ba ang boyfriend mo? Ang tagal nang hindi dumadalaw 'non dito, ah?" Nalilitong usisa ni Mama habang kumakain kami sa hapag.







Hindi ko magawang sagutin ang taong niya ng diritso. Pati ako ay hindi rin alam kung ano nasan at ano ang ginagawa niya ngayon. Mag-iisang linggo na rin kasi siyang hindi nagte-text sa akin, at miss na miss ko na siya ng sobra.







"Anak, ok lang ba kayong dalawa? May problema ba kayo?" Nag-aalalang tanong ni Papa. Craige is not here, he was out of the town with Pinky.






I envy them. I know I was waiting for him like a fool, but I can't just let him go that easy. Kahit iyon ang gusto ng isip ko na palayain nalang siya para hindi na kami mahirapan pariho, pero hindi ko kaya.






"He's just busy, Pa, Ma. Marami kasi siyang ginagawang trabaho." I tried to smile genuinely.






"Ganon ba siya ka busy para hindi man lang kami madalaw dito kahit minsan? Ilang buwan na 'yong hindi nagpapakita, ah?" Nakakunot ang noong sagot ni Papa. Alam kong hindi siya kumbinsido sa sinabi ko.







"Masyado lang talaga siyang maraming ginagawa, Pa. Hayaan mo sasabihin ko sa kanyang dalawin naman kayo kapag nagka-oras siya." I can feel my shoulders trembling. Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko.








"Naalagaan ka pa ba niya? Baka pati ikaw nakalimutan narin ng lalaking 'yan, ah?"







Hinaplos ni Mama ang balikat ni Papa at pinakalma ito. "Hayaan muna natin sila. Alam ko namang hindi pababayaan ni Kairus ang anak natin." She smiled.








Malalim na bumuntong hininga si Papa at tumango na lamang. Pinigilan ko ang pangingilid ng luha ko. Parang anytime kasi ay maiiyak na naman ako.








"O sya, huwag niya lang subukang paiyakin ang anak ko. Hindi lang itak ang gagamitin ko para pagpipirasuhin ang katawan niya, katana ang gagamitin ko."








Halos hindi ko na magawang lunukin ang pagkain ko. Nakakawalang ganang isipin ang mga nangyayari. Wala naman talaga sa isip ko ang makipag-relasyon, pero pumasok parin ako. Wala naman sigurong tao ang gustong masaktan, hindi ba? We all wanted to be happy and contented.







Pumasok ako sa trabaho nang maraming pumasok sa isip ko. Wala naman talaga akong masyadong gagawin ngayon dahil natapos ko na naman 'yong design na ginawa ko para sa isang  kleyente, ayaw ko lang talagang matawag na unprofessional dahil lang sa hindi ako pumasok.








Maaga palang ay agad kong natapos ang mga natitira kong trabaho. Pinky's wasn't here kaya walang nang-e-estorbo sa trabaho ko. Though, ang tahimik kapag wala siya kaya nakakamiss din ang kadaldalan niya.








"Hi po, Miss Guzman. Ano pong ginagawa niyo dito? May kailangan po ba kayo?" Salubong sa akin ni Mrs Pamela, ang secretary ni Fidel. Naisipan ko kasing puntahan ang opisina niya baka makita ko siya dito. "Si Mr. Sandoval po ba ang hanap niyo?"






"Yes po. Andyan po ba siya?"







Ngumiti ito sa akin at tumango.








"Opo. Nasa loob po siya." She answered. "Una na po ako. May gagawin pa po ako. Pumasok nalang po kayo sa loob." A genuine smile plastered on her face.







HARD AND RUTHLESS Where stories live. Discover now