SEVEN UNIVERSITY

chapter 23: Hungry

 Rain's PoV 

 Nakabusangot akong nag lakad pabalik sa office ni Enrico kahit alam kong isang minuto nalang

 "If i could just stop the clock and make time stand still" wala sa sarili kong sambit sabay bukas ng pinto 

 Kaya ko pa naman mag buhat medyo sanay naman na mapagod ang katawan ko pero sadyang gutom na talaga ako 

 Napatingin ako sa relo ko and 30 minutes left

 magsisimula na ang klase pero wala ata akong balak pakainin ng sang to Napatingin siya sakin kaya nag iwas lang ako ng tingin 

 "Almost late 1 second" sambit niya Napatawa ako ng wala sa oras dahil kahit na ang one second nagawa pa niyang sabihin sakin

 "Tch" aniya at tumayo Nilagpasan niya ako kaya sinundan ko lang siya ng tingin napairap na lamang ako at akmang uupo sa couch pero nag salita siya 

 "You can go, pagkatapos ng klase bumalik ka dito" saad niya

 Di ko na siya sinulyapan at mabilisang tumakbo

 kanina pa ako gutom  di ko talaga matiis na walang kain 

 Mabilis ang takbo ko dahil siguradong mapaparusahan ako kapag di ako naka pasok sa klase at iisiping nag cutting classes ako

 Tsk! Talagang pinapahirapan ako 

 "Rain" napatigil ako ng napansin ko si Niro na nakataas ang kilay na nakatingin sa kabuan ko

 Hayss nawala tuloy yung gutom ko ng makita ko siya 

 Sarapppp!!! Sa eyes.. 

 "Hi" nakangiti kong sambit sabay tigil sa harap niya Bahagya siyang lumunok ng laway tas nag buntong hininga sa harap ko 

 "Kakagising mo lang diba? Di ka dapat nag papagod, you look stress" saad niya sabay ayos ng buhok ko Napatigil naman ako sa ginawa niya para bang sinuklay ang buhok ko

 Pano niya nalaman? Ayaw ko nang kumainn! 

 "Kahit wala akong gawin i am mentally stressed" mahinang saad ko

 Napaiwas naman siya ng tingin at marahan na sinoksok ang kamay sa bulsa Buti na lang at walang estudyante na dumadaan dito dahil kung meron sigurado akong pag iinitan ako

 "Malapit na mag start ang class pasok na" saad niya at walang pasabi akong iniwan sa hallway na mag isa 

 Di ko alam pero naka ramdam ako ng disappointment 

Ganun na ba talaga ako mag expect 

 Kung kakain ako talagang makukulangan ako ng oras kaya di na lamang ako kumain at naglakad na lamang pabalik sa classroom

 Papasok na sana ako sa loob ng room ko ng nakaharang si Diely sa pinto Gusto ata nitong makain ng ko ng buhay 

 "Tabi" malamig na sambit ko 

 Nadapo ang tingin ko sa upuan ng black laws and i see them sitting Even Enrico and Max

bilis ah

 Palihim akong napangiti ng mapakla at nilipat ang tingin kay Crish na nakataas ang kilay na nakatingin samin

 "Yung cellphone mo walang signal, ako ba niloloko mo?" Tanong niya sapat lang na kami ang makarinig 

 Seryoso akong tumitig sa mga mata ni Diely habang kinukuyom ang kamao 

 "I did not, yourself deceived you not me, kaya tabi" saad ko