Chapter 13
tw // self-harm
I closed my eyes as I felt the tears in my eyes, bakit ang sakit? Nasasaktan ako sa katotohanang hindi ako magugustuhan ni Mama, maybe.. kailan ka ba nagustuhan no'n, Alauna? I bit my lower lip again.
"Shit." I uttered when someone tapped my shoulders.
Akma ko siyang susuntukin pero nahawakan niya ang kamay ko. I don't have enough strength kaya naman nahawakan niya ng maiigi ang kamay ko.
"Why are you crying?"
Natigilan ako sa boses na 'yon. His deep voice, kilala ko na kaagad ang boses na 'yon. And when I look up, I realized that I am not wrong.. it was Yaelle.
Napailing ako kaagad bago siya tinalikuran, I don't want someone here.. I don't need someone to see me in this kind of situation, ayokong nakikitang mahina ako ng ibang tao. I don't want them to see my weakness because I know that they can use that para mas lalo akong panghinaan ng loob.
"Alauna!" sigaw ni Anne ng makita niya ako, sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko alam na nandito na pala ako sa loob ng arena.
"Bakit?" Nakangiting tanong ko sa kanya dahilan para mapangiti rin siya at tinuro ang mga kagrupo namin na nagkakagulo.
I smiled as I watched them, they are like stars.. they are shining everytime that I am into my dark times. Kaagad akong lumapit sa kanila dahilan para hilahin nila ako at niyakap ng mahigpit, it feels like no one can hurt me. I feel safe in their arms.
"Party, party!" sigaw ni Jean at tumawa pa habang nakatingin sa akin.
"MVP! MVP! MVP!" Cielo shouted with all his might, para siyang timang na sumisigaw doon.
"Dadaan ang Xaivard! Tabe, tabe, tabe!" Those basketball players shouted.
I chuckled as I look at them, but someone caught my attention, si Yaelle. He was just staring at me.. no, in my eyes.. in my actions? Lahat yata ng parte ng katawan ko ay pinakatitigan niya. Natikom ko ang bibig ko pero biglang may humilig sa balikat ko dahilan para manlaki ang mga mata ko.
"Congrats!" sigaw ni Anne at niyakap akong mahigpit.
She laughed while she was leaning on me. Niyakap din ako bigla ni Jean nang mahigpit. Nagulat na lang ako ng bigla akong yakapin nila Cielo, Sebastian, at Nicole! Bakit sa tuwing nakayakap sila sa akin ay ganito ang nararamdaman ko? May pangamba pero meron ding kasiyahan.
"Magp-party tayo!" sigaw ni Anne sa akin pagkatapos niyang bumitaw sa akin.
Lumingon siya sa akin pero napayuko ako.. I don't have enough money for those damn party. I mean, meron akong naipon but it was for myself only, ayokong nasasayang ang pinaghirapan ko sa mga bagay na walang katuwang. Ayokong masayang 'yon sa panandaliang saya na ipaparamdam sa akin. I can't.. I can't lose those money, it was for my future.
"Sagot ko, Alauna!" Anne shouted. "Walang pwedeng umayaw! Sagot ko ang party na 'yon! Sa bahay nila..." Inikot niya ang paningin sa mga kagrupo namin. "Nila.. Jean!" sigaw niya.
Kaagad akong napalingon kay Jean, tumango tango siya sa amin at nag-thumbs up, ibig sabihin ay pwede sa kanila. I feel the guilt in my heart.. palagi na lang nila akong sagot sa mga party na kagaya nito, para akong nanliit sa sarili ko, but you are worth it, Alauna. Napatango tango na lamang ako pero bigla akong nilapitan ni Anne at nilapit ang bibig niya sa tenga ko.
"Huwag kang ma-guilty. It was our choice, Alauna. You can save your money for yourself. Huwag kang makaramdam ng guilt dahil gawa gawa lamang 'yon ng mga illuminati. Sama sama na tayo simula pa lang sa una," she whispered before letting me go. She stared at my eyes before holding my hands tightly and smiled like she was saying 'maayos din ang lahat.'
