Chapter 37
tw // sensitive content and language
I was finally healed that's what I realized pero bigla 'yong nagbago nang makita ko si Rudolfo na nasa loob ng kwarto kung nasaan ako.. nandito na naman ako sa bahay niya.. kung saan nagsimula ang lahat.
"Anong ginagawa mo rito?" Tanong ko habang madiing nakatingin sa kanya.
"Bahay ko 'to!" sigaw niya sa akin kaya napatango tango na lamang ako at tumingin sa kanya ng madiin.
My lips parted when I saw the small knife on his hands again. Mabuti na lamang at wala rito si Leyan dahil ayokong masaksihan niya ang ganitong bagay na nangyayari sa Nanay niya, hawak siya ni Grace.
"Huwag kang lalapit!" sigaw ko kay Rudolfo nang makitang lumalapit siya sa akin dala dala ang maliit niyang kutsilyo.
"Bakit ako makikinig sa'yo? Pag-aari kita. Tandaan mo 'yan!" aniya pa pero umiling ako sa kanya.
"Baliw ka ng matanda ka! Baliw ka na!" sigaw ko pa sa kanya kaya mukhang mas lalong nag-init ang ulo niya.
Lumapit siya sa akin at kaagad na itinutok sa pisngi ko ang maliit na kutsilyo niya. Mariin akong napatitig sa akin, alam ko na ang patutungan no'n. Nanlaki ang mga mata ko nang lumayo siya sa akin at merong kinuha sa isang gilid.. it was a golf.
"Huwag na huwag kang lalapit sa akin!" sigaw ko pero kaagad niya akong hinila at nilapit sa kanya.
Tinulak niya ako sa kama at walang sinayang na oras, kaagad niya akong hinampas ng golf na hawak niya dahilan para mapapikit ang mga mata ko. Naramdaman ko na lamang bigla ang pagtulo ng luha ko sa mga mata ko.
"Hindi ka makakatakas sa aking tangina ka!" he shouted on my ears, napapikit na naman akong muli nang maramdaman ang paghampas ng golf sa hita ko.
Hindi pa siya nakuntento roon at paulit-ulit akong hinampas sa hita ko. Wala akong nagawa kung hindi umiyak nang umiyak dahil sa sakit na nararamdaman ko sa bawat pagtama ng golf sa binti ko.
Naramdaman ko ang pagsampa niya sa kama at ang maliit na kutsilyo sa kamay niya. I closed my eyes when I felt the small knife on my cheeks. Naramdaman ko ang pagdurugo ng pisngi ko dahil sa ginagawa niya. Napapikit na lamang ako habang dibadama ang paulit-ulit na pananakit sa akin ni Rudolfo. Hindi ko na naman nagawang manlaban sa kanya dahil alam kong wala akong laban.
"T-tama na.." Lumuluhang anas ko habang paulit-ulit niya akong hinahampas ng golf na hawak niya.
"Tangina mo! Akin ka lang at walang ibang taong aangkin sa'yo! Tangina mo!" sigaw niya pa dahilan para mapaluha na naman ako.
His words make me see some flashbacks on my mind again. Pakiramdam ko ay naririnig ko na naman ang mga pinagsasabi ng mga ibang tao sa akin.
"Baboy ka!"
"Walang ibang alam kung hindi lumamon!"
"Tangina mong baboy ka!"
"Walang alam!"
