31

62 12 3
                                    

Chapter 31

tw // sensitive content, read at your own risk.

Nagising ako nang maramdaman ang sakit ng buong katawan ko. All I can feel is pain, nothing more and noting less.

Naramdaman ko ang pangingirot ng mukha ko at ng buong katawan ko. My eyes were weak pero pinilit kong imulat ang mga mata ko kahit mahirap. Purong puti ang nakapaligid sa akin at merong isang taong nakatayo sa harapan ko ngayon.

His hair was color white, sa tingin ko ay nasa edad 60's na siya and he was smiling at me pero ang ngiti niyang 'yon ay mayroong kakaibang dulot sa akin, nakakakilabot. Napapalunok ako habang nakatingin sa kanya.

"S-sino ho kayo?" Kinakabahang tanong ko sa matanda.

Akma niya akong hahawakan pero halos malaglag ako sa kinahihigaan ko nang makita siyang walang kahit na anong suot.

"S-sino ho ba kayo? A-ano hong g-ginagawa niyo r-rito?" Bahagyang nanginginig ang boses ko habang nagsasalita.

Nakita ko kung paanong sumama ang mukha niya dahil sa sinabi ko.

"This is my house and your Father sell you to me!" sigaw niya na ikinalaglag ng panga ko.

"S-sell?" Nanginginig ang boses ko habang sinasabi ang isang salitang 'yon.

"Your Father has a lots of debts and to pay it, he sell you to me.. so don't you ever do anything!" sigaw niya sa akin kaya mas lalo akong kinabahan.

Binenta ako ni Papa? Napailing ako bago mapatitig sa matanda. Alam kong hindi niya 'kong kayang ibenta.. alam kong hindi ako kayang ipalit ni Papa sa kahit na anong bagay! Gusto kong magwala pero halos manlamig ako sa sarili kong hinihigaan nang maramdaman ang kahubadan ng katawan ko sa ilalim ng kumot na bumabalot sa akin.

"H-hindi!" sigaw ko habang pilit na umiiling. "My father will never do this to me, pakawalan mo 'ko!" sigaw ko sa kanya pero umiling lamang siya sa akin.

"Sa akin ka na! Buong pagkatao mo ay sa akin!" he shouted at me but I shook my head.

Akma akong babangon pero bigla niyang hinawakan ang leeg ko at sinakal ako. Masyado akong mahina laban sa kanya, masyado ring mahina ang buong katawan ko para labanan siya.

Halos magwala ako pero nanlaki ang mga mata ko ng bigla niyang hilahin ang kumot na nakatakip sa katawan ko dahilan para kaagad siyang mapangisi sa akin.

"Today is our honeymoon day!" Humalakhak pa siya na parang demonyo pero kaagad akong napailing.

"H-hindi!" sigaw ko pa pero tumawa lamang siya bago itinali ang mga kamay ko sa pinagkakahigaan ko.

Nang mapagtagumpayan niyang maitali ang mga kamay ko ay kaagad niya akong sinimulang halikan kahit pa nagpupumiglas ako.

I closed my eyes as I felt his lips on my neck.. pakiramdam ko ay napakahina kong tao.

"You'll follow all of my rules in this house because you are mine! Understood?" Bulong niya habang hinahalikan ang sensitibong parte ng katawan ko.

"H-hindi." Naluluhang sambit ko habang pilit na umiiling sa kanya.

I cried as he started doing things to me.. I cried as he forced me to do those things na hindi ko naman talaga kaya..

"Ang sabi ko, dumapa ka!" he angrily shouted at me.

I can't do anything but to follow him. Gusto kong magalit kay Papa habang ginagawa niya ang mga bagay na 'yon. Gusto kong ipagkalulo ang pamilya ko dahil sa mga ginawa nila sa akin. Gusto ko silang sigawan at itanong kung ito ba ang bagay na gusto nilang mangyari sa akin. Gusto ko silang sigawan pero wala akong lakas.

"Fresh.." he murmured while wearing his shirt. "I'll just go outside and don't try to escape from me!" he shouted before locking the door of the room.

Kaagad na bumuhos ang luha ko nang maramdaman ang sakit sa sensitibong parte ng katawan ko. Sunod sunod ang pagpatak ng luha niyon at alam kong sa sarili kong kahit ni isang tao ay walang makakapagpatahan sa akin.

"B-bakit..." I murmured while staring at the wall.

Bakit nila 'ko nagawang saktan ng ganito? Gusto ko lang namang mabuhay ng normal pero hindi ko 'yon makuha.. bakit? Kung parusa man 'to sa akin, mas gugustuhin ko na lamang lumuhod.. lumuhod ng paulit-ulit sa mga taong nasaktan ko.

My lips parted when I think what happened to me. Wala na.. wala na 'yung bagay na pinakaiingatan ko sa lahat. Nanginginig ang mga kamay kong nakatali sa higaan na naroon. My body was exposed at walang kahit na anong nakatakip doon.

Ang dumi.. ko.

Anne.. Jean.. Cielo.. Sebastian.. Nicole.. Mas gugustuhin ko pang marinig ang ingay na nagmumula sa mga bibig nila kaysa mpunta rito.. kaysa mapunta sa ganitong kalagayan.

I closed my eyes and imagined myself with them.

"Ang ingay ng bibig mo, Cielo!" Jean said, hinampas niya pa si Cielo sa ulo.

"At least hindi stick!" Cielo fighted back.

"Ayos ka lang ba, Alauna?" Anne asked me when she saw me crying.

"Patulong nga ako rito, Alauna." Sebastian said while holding a colored paper.

"Happy Birthday, Lider Kwak!" Nicole greeted me before hugging me tightly.

I cried when my eyes opened.. all I can do for now is to imagine such things with the people who maked me happy for a short period of time.

I was about to close my eyes again but someone opened the door, kaagad akong naalarma pero kumalma rin nang makitang babae 'yon, mukha pa siyang katulong.

"K-katulong ho ba kayo r-rito?" Mahinang tanong ko sa babae.

She raised her brow on me before giving me a slow nod.

"T-tulungan niyo ho ako.. p-parang awa niyo na." Pagmamakaawa ko dahilan para matawa siya sakin.

"Ang arte mo naman, napagbigyan ka na nga tapos ayaw mo pa!" Halakhak niya bago isarado ang pintuan ng kwarto.

My lips parted of what she had said.

Napapikit ako at muling napaluha dahil sa sinapit ko..Yaelle.. masaya ka ba riyan sa New York ngayon? Nasa New York ka na ba?

I closed my eyes and a form of a people suddenly appeard on a dark.

"Alauna!" Kaagad akong napangiti nang marinig ang boses ng mga kaibigan ko.

"Saan ka ba nanggaling? Bwisit 'to si Cielo, eh! Pagala-gala!" sabi ni Jean at binatukan si Cielo.

"Ako na naman ang nakita mo!" aniya ni Cielo at sinamaan ng tingin si Jean.

"Tara na! Graduation na natin, nandoon na sila Yaelle!" sigaw ni Nicole at hinila ako papunta roon sa mga upuan.

I smiled as I sit on a chair. Naramdaman ko na lamang ang pagtabi sa akin ng kung sino.

"Happy Grad!" Masiglang sabi ni Yaelle habang nakangiti sa akin.

My heart was full of warmth. I can feel the happiness inside. Today is our graduation day.

"D-dito ka lang." I said dahilan para matawa siya sa akin.

"Oo naman, nandito lang ako oh. Hindi kita iiwan," he said, tumango pa siya at akma akong yayakapin but Yaelle suddenly fade when I opened my eyes.

I cried when I realized that it was just a dream..

Kung sana lang alam ko na ganito ang mangyayari, sana nanatili na lamang ako sa tabi mo lagi.

----------

YESTERDAY'S Where stories live. Discover now