╯𝕐𝕠𝕦𝕣 𝕖𝕪𝕖𝕤╰ 『ℍ𝕪𝕦𝕟𝕝𝕚𝕩 𝕗𝕗』

♡~3~♡

Hyunjin pov

Τον τράβηξα από την καρέκλα φέρνοντας τον κοντά μου

-Ετοιμος?
-Δεν είμαι κι πολύ σίγουρος.....απαντησε
-Μην ακούω τέτοια!Λοιπόν τι μουσική θες χίπ χοπ η τίποτα πιο ήρεμο?
-Προτιμώ χιπ χοπ
-Απευθείας στα δύσκολα λοιπόν I like that

Αφου διάλεξα ένα καλό κομμάτι το έβαλα να παίζει και γύρισα προς το μέρος του.

-Για να δούμε τι έχεις μικρέ
-Με προκαλείς???είπε δήθεν προσβεβλιμενος
-Αμεεε τι νομίζεις θα σε φοβηθω😂

Κάνοντας πως πετάει τα μαλλιά του σαν ντίβα πήγε λίγο ποιο μπροστα κι άρχισε να κουνάει το κορμί του στο ρυθμό.

Ήταν πολύ όμορφο να τον βλέπω να χορεύει και να με κοιτάει για να σιγουρευτεί πως δεν κάνει κάτι λάθος.

Τον πλησίασα κι άρχισα να χορεύω μαζί του.Του έδειξα μερικές κινήσεις και εκείνος προσπαθούσε να της κάνει.Κάποιες στιγμής τον ακουμπουσα ειτε για να του ισιώσω το σώμα η για να διορθώσω λάθη του.Με κάθε μου άγγιγμα έβλεπα τα μάγουλα του να κοκκινιζουν,ήταν αξιολατρευτος.Ειχαμε συχγρονιστει τόσο όμορφα που δεν ήθελα να τελειώσει το τραγούδι.

Μολης ο ήχος της μουσικής σταματισε να ηχεί πέσαμε και οι 2 ξέροι στο πάτωμα

-Ενταξει το παραδέχομαι ήταν πολύ καλό!
-Στο είπα πως θα σου αρέσει κι αλήθεια είσαι πάρα πολύ καλός με λιγα μαθηματακια θα γίνεις αντάξιος μου πιστεύω
-Λες;😂
-Λεω για αυτό να έρθεις τα μαθήματα είναι δωρεάν από εμενα!Αααα και μη ξεχνιόμαστε μου χρωστάς μια ξενάγηση στη πόλη
-Δεν το ξεχασα αυτοοο θα στην κανω την ξενάγηση το υποσχέθηκα όσο για τα μάθημα θα το σκεφτώ αν και δεν νομίζω...
-Θα το σκεφτεί λέει!Δεν χαραμίζεται έτσι τέτοιο ταλέντο αλήθεια είσαι πολύ καλός 😌
-Χεχ ευχαριστώ μου χαμογέλασε ντροπαλά.

-Σου πάει...
-Ποιο?
-Το χαμόγελο....να χαμογελάς ποιο συχνά.
-Η αλήθεια είναι πως είχα πολύ καιρό να χαμογελασω......μου είπε και κοίταξε αλλού.

Είχα καταλάβει από την πρώτη φορά που τον είδα πως σίγουρα είναι ένα παιδί που δεν είχε σταθεί τυχερό στην ζωή του .Φαινοταν από την συμπεριφορά του για αυτό κι θέλησα να τον προσέλκυσω.Αυτη η αντιπάθεια που ήθελε να δείχνει εμένα μου κέντρισε το ενδιαφέρον.Ηθελα να τον γνωρίσω απεγνωσμένα ήθελα να μάθω τι έχει περάσει ήθελα να με εμπιστευτεί....και ίσως να μπορούσα να τον βοηθήσω.

-Το παρελθόν δεν μπορεί να υποστεί αλλαγές όμως το μέλλον ναι.Θα κάνω ότι μπορώ για να βλέπω αυτό το χαμόγελο στα χείλη σου.
-Δεν ειναι τοσο απλά τα πράγματα δεν αλλάζεις από την μία μέρα στην άλλη.
-Γιατί όχι;Τίποτα δεν είναι αδύνατον αν προσπαθείς Felix.
-Ε τότε δεν έχω όρεξη να προσπαθήσω....γιατί δεν αξίζει
-Πως μπορείς να λες πως δεν αξίζει αν δεν το δοκιμάσεις;
-Μπορω να δοκιμάσω να χαμογελασω Hyunjin...όμως φοβάμαι πως θα φαίνεται ψεύτικο,μου απάντησε βλοσυρά και σηκωθείκε για να φύγει.

-Το χαμόγελο που είδα πριν είμαι σίγουρος πως δεν ήταν ψεύτικο lix και μην το αρνηθείς!

Σταμάτησε στην πόρτα ακουγόντας τα λόγια μου. Γυρισε προς τα εμένα με το βλέμμα του να κοιτάει σταθερά στα μάτια μου...

-Καληνυχτα Hyunjin,ήταν το μόνο που ειπε πριν εξαφανιστεί...

Δεν χρειαζόμουν να μου απαντήσει. Στα μάτια του φάνηκε πως ήξερε ότι αυτό που είπα ήταν αλήθεια αλλά φοβόταν να το παραδεχτεί.

Θα τηρήσω την υπόσχεση μου Felix,μπορεί να μην σε ξέρω παραπάνω από 2 μέρες όμως έχω σκοπό να σε μάθω καλητερα από τον καθένα....ανυπομονώ για την μερα που θα ξανά δω το χαμόγελο σου.

≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍≍