Part 9

15 7 0
                                    

မိုးနတ်မင်းသည်ကား စိတ်ဆိုးနေဟန်တူ သူ့ဥတုလဲမဟုတ်ပါဘဲမိုးများသည်းကြီးမည်းကြီးရွာချလေသည်။မင်းမော်ကတော့သိုက်ရှိန်ပေးသွားသည့်အိမ်စာများကိုထိုင်ကာဖတ်နေသည်။
ဒေါ်လုံးတင်ကဇော်မွှားလုံးများကိုကတ်ကြေးနှင့်ညှပ်နေရင်း

" အိုအေ သည်မိုးကတော့အချိန်အခါမဟုတ် မိတော့လူတော့အဖျားကောင်းတော့မှာဘဲ "

ဒေါ်လုံးတင်ပြောလို့ကာမှမဆုံးသေး အိမ်ဆင်ဝင်ရိပ်ထဲတစ်ကိုယ်လုံးရွဲရွဲစိုလျှက်ဝင်လာသူကားမင်းရှင်ပင်။ရေပုံးအပြည့်နှင့်ခေါင်းပေါ်ကလောင်းချခံရသလိုကြွက်စုတ်ကလေးပမာ..။

ဒေါ်လုံးတင်က ကိုကိုကြီးကိုမြင်တော့

" အကိုလေးရယ် လူတစ်ကိုယ်လုံးကိုရွဲစိုနေပါကောလား အဖျားမိတော့မယ်ကွယ် "

" ကားကဘာပြုလို့တုန်း လူချည်းပြန်လာရတာ "

" လမ်းမှာထိုးရပ်သွားလို့ စက်ပျက်တယ်ထင်တာဘဲဒေါ်ဒေါ် အိမ်နဲ့လည်းနီးနေတာနဲ့လမ်းဘဲလျှောက်ပြန်လိုက်တယ် "

" ရပါတယ် ဒေါ်ဒေါ် ကျွန်တော်ရေမြန်မြန်လေးချိုးလိုက်ပါ့မယ် "

" အေးပါကွယ် မြန်မြန်ကလေးလုပ် သည်ကလေးတော့မိုးမိရင်ဖျားလွယ်ရက်နဲ့ "

ကိုကိုကြီးကသူ့ကိုပင်မနှုတ်ဆက်နိုင် ရေစက်လက်ဖြင့်လှေကားပေါ်အမြန်ပြေးတက်သွားလေသည်။

" ဒေါ်ဒေါ် ဒါဖြင့်ကျွန်တော်လဲအပေါ်တက်တော့မယ် "

" အေးကွယ် လူလေး ဒေါ်ဒေါ်ညစာစားခါနီးကျခေါ်လိုက်လှည့်မယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ "

သူအပေါ်ထပ်ကိုတက်လိုက်လာသည်။ကိုကိုကမိုးမိလျှင်ဖျားလွယ်သည်တဲ့။ခေါင်းလျှော်ပြီးရင်ရေကိုစင်အောင်မသုတ်တတ်သည့်ကိုကို့အကျင့်ကိုသိ၍စိတ်ပူမိသည်။

ကိုကို့အခန်းရှေ့မှာခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေမိသည်မှာဘယ်နှစ်ခါမှန်းပင်မသိတော့။အခန်းထဲအဘယ်အကြောင်းပြချက်နှင့်ဝင်ရပါ့။

ကိုကိုတစ်ခါပြောဖူးသည်မဟုတ်လား စာအုပ်လိုချင်လျှင်လာယူလှည့်လို့။သူအကြံရသွားကာတံခါးခေါက်လိုက်သည်။

တံခါးလေးကအသာပွင့်၍လာသည်။ရေစိုနေသောကိုကို့မျက်နှာနုနုကလေးကသူ့ရင်ထဲမယ်လှိုင်းကလေးတွေဖြတ်ပြေးစေသည်။
တပါတ်တစ်ထည်ကိုပုခုံးမှာလွှားထားပေမယ့်ဆံစတွေကရေစိုနေဆဲ။
ရင်ခုန်ရလွန်းလို့ရူးတော့မည်ထင်။

ကိုကို့အခန်းထဲဝင်,ဝင်ချင်း အနံ့သင်းသင်းကလေးရသည်။စူးသည်ရှသည်လဲမဟုတ် လေပြည်သင့်တဲ့မြေသင်းနံ့‌ကလေးလို။

" ဪ မင်းမော် ဝင်လေ "

" ကျွန်တော်စာအုပ်လာယူတာပါ ကိုကိုကြီး "

ကိုကိုကသူ့စာအုပ်ကိုလက်ညိုးထိုးပြကာ

" ကြိုက်တာယူ "

ကိုကို့စာအုပ်စင်လေးမှာကျွန်းသားဖြင့်လုပ်သား၍သပ်သပ်ရပ်ရပ်ကလေးပင်ဖြစ်သည်။စာအုပ်များလည်းအမျိုးအစားစုံစွာအစီအရီပင်။စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုကောက်ကိုင်လိုက်ပြီးကိုကို့ ကိုလည်ပြန်ကြည့်မိတော့စာရွက်တချို့ကိုင်ကာအလုပ်ရှုပ်နေသလို။

ဆံစလေးတွေကရေတွေစိုနေဆဲ။သုတ်ပေးလိုက်ချင်ပေမယ့်အတင့်ရဲလွန်းသလိုများဖြစ်နေမလားလို့တွေးကာစိတ်ထဲလွန်ဆွဲနေသည်။

" မင်းမော် စာအုပ်ရှာတွေ့ပြီလား "

" ကိုကို့ ဆံပင် "

" ဟင် "

ကိုကို့ဆံပင်ရေသုတ်ပေးဖို့စိတ်ကရောက်နေတာနဲ့ဘာပြောမှန်းပင်မသိလိုက်ပါးစပ်ကလွှတ်ခနဲထွက်သွားပြီ။

" ကိုကိုကြီး ...ဟို ဆံပင်တွေရေစိုနေ.."

" ဪ သူ့ဘာခြောက်သွားပါလိမ့်မယ် "

" ဟို...ကျွန်တော်...သုတ်ပေးလို့ရမလား "

မေတ္တာရုံTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang