❄️Bilinmeyen Duygular❄️

319 15 104
                                    

❄️|Elsa

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

❄️|Elsa

Ambulans gelince hemen Snow'u alıp götürdüler. Polisler ifademi aldılar. Ardından Snow uyanana kadar başında bekleme kararı aldılar.

Ben ise Snow'un odasının önündeki oturma yerine çökmüş onu bekliyordum. İyi olduğunu görmek istiyordum. Ayrıca üstünden çıkan telefonunu ve kolyesini ona ben vermek istiyordum. Nedensiz yere bunların sorumlusu benmişim gibi hissediyordum. Snow'un yaralı bir şekilde üstüme çökmesi benim suçum gibiydi. Travmanın ne kadar korkunç olduğunu bir kez daha anladım. Bir de bu kelime ile dalga geçerler.

Ben beyaz mermeri incelerken elimdeki telefondan melodi sesi yükseldi. Benim telefonum değildi bu. Zaten rehberimde Frost dışında kimse kayıtlı değildi. Telefonun ekranına baktığımda gördüğüm yazı ile burukça gülümsedim.

🌕Luna'm🌕

Telefon sustu. Üç saniye sonra bir daha çaldı. Arkadaşı ya da kardeşi falandı sanırım. Bilgilendirme amaçlı yeşil düğmeye basıp telefonu kulağıma götürdüm.

"Alo. Snow? Umarım geç açman için iyi bir nedenin vardır kardeşim yoksa hançerlerimin tadına bakarsın." Kız kıkırdadı. Ardından devam etti. "Şaka bir yana neredesin sen? Manny çoktan yemeği yaptı. Biraz daha gelmezsen Lizzie ile hepsini yemeyi planlıyoruz." Bu sözlerin üstüne ben ne mi yaptım?

Hiçbir şey demeden donmuş heykel gibi durdum. Aniden böyle sözler duymayı beklemiyordum sanırım. Telefonu açma nedenimi unutmuştum resmen.

Sessizliğim telefondaki kızı şüphelendirmişti sanırım. "Snow? Orada mısın?" Boğazımı temizleyip cevap vermek için dudaklarımı araladım. "Şey. Snow şu an uyuyor." Karşı taraftan öfkeli bir küfür duydum. "Kimsin sen? Zehir'in adamlarından birisin değil mi? Adres ver lan hemen! Gelip seni delik deşik etmeyen en adi şerefsizdir!" Korkuyla gerildim. "Hayır hayır hayır! Ben Zehir'in adamı değilim! Snow'u bahçemde buldum. Yaralıydı. Bende hastaneye getirdim."

Karşı taraf bir süre sessizliğe gömüldü. "Hastanenin adını söyler misin?" Hastanenin adını verdiğim zaman teşekkür edip kapattı. Bu sırada doktor Snow'un uyandığını bildirdi. İçeri ilk polisler girdi. Snow'un ifadesini aldıktan sonra bana yandan bir bakış atıp gittiler.

Böylece ben içeri girdim.

Snow yatakta oturuyordu. Gözlerini beyaz battaniyeye dikmişti. Düşünceli bir hâli vardı. Saçlarının dibi siyahtı. Kalanı ise beyazdı. Karmakarışıktı saçları. Üstelik kan tortuları taşıyorlardı. Sol gözü bembeyazdı. Tam ortasından kan kırmızısı bir çizgi geçiyordu. Üstelik o çizginin iki ucu teninde vardı. Diğer gözü maviydi.

ice princess ❆ jelsa ✓Where stories live. Discover now