Always Chasing the Sunset (Tale of Love Series #1)

Chapter 10

"I told you, kayo rin ang magkakatuluyan ni Maverick!" Sabi ni Brianna, isa sa mga kaklase ko noon at shipper kuno ng MaveLotte.

Umakto siya na parang kilig na kilig. "Ako ang president ng MaveLotte shipper, e!"

Nginiwian ko lang siya. I don't know how to react. First of all, we're just friends and I can't imagine that we are together.

Marami pa ang pumuri sa amin dahil bagay-bagay na raw kami ni Maverick at sinusuklian ko nalang sila ng ngiti. Matapos ang laro ay kumain na kami.

Saglit pa na nagpahinga ang iba ay umakyat na naman si Kiara sa mini stage. Hindi ko na nasundan ang mga sinabi niya dahil napako ang tingin ko kay Maverick na nakikipag-tawanan sa mga kaibigan niya.

My lips formed a small smile when his gaze turned to me. Kumaway pa siya sa akin kaya naman nagsigawan ang mga kasama niya roon sa table nila.

They really think that Maverick and I are really a couple. I just didn't mind them and just observed Maverick. I was wondering why he doesn't have a girlfriend, ever since we were in highschool, he never introduced someone to me.

Nang tumingin ulit siya ay iniiwas ko na ang tingin ko. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kaunting hiya.

"Hey," I stopped from thinking when someone patted my shoulder.

I raised an eyebrow to him. "Yes?" I asked.

He chuckled softly. He looked around before talking. "Raisen," inilahad niya ang kamay niya sa'kin ngunit tinignan ko lang ito. "I am your classmate back then,"

Nakakunot ang noo ko at inalala kung sino siya. Nanlalaki ang matang tinignan ko siya nang maalala ko kung sino siya.

"Raisen?! You mean, 'yong sobrang talino? Top 1, right?" I asked, smiling.

He just nodded at naupo sa bakanteng upuan sa tabi ko. "Yeah," nahihiyang sabi niya.

"Laki mo ng pinagbago mo, ah?" I complimented.

"I take that as a compliment," pagbibiro niya kaya tumawa ako.

We just talked about our lives. He's now a doctor and single.

"Your boyfriend?" Tanong nito.

Napaawang pa ang bibig ko na tumingin sa kaniya.

"Bakit, bro?" Gulat kaming pareho na tumingin sa dumating, si Maverick.

Hinawakan ako nito sa ulo na animo'y isa akong bata. Hinawakan ko ang kamay niya at marahang inalis ito sa ulo ko.

"Maverick," bati ni Raisen kay Maverick. Tumango lang si Maverick sa kaniya. Itinaas niya ang magkahawak naming kamay. Shocks, hindi ko alam na magkahawak pa pala kami ng kamay.

Hindi na nagsalita pa si Raisen. Maya-maya lang ay nagpaalam na ito at umalis. Maverick sat on the chair.

"Yeys, type ka no'n," pagbibiro sa akin ngunit seryoso ang mukha niya. Hindi ko siya pinansin at tumingin nalang sa mga tao roon.

Natapos ang reunion namin sa maayos na paraan. Ang iba ay nag-inom ngunit ako ay hindi dahil baka mangyari na naman 'yong nangyari nu'ng huli kong inom. Maverick just took a sipped, he said. Hindi naman daw siya lasing kaya nakauwi kami nang hindi nababangga.

It's a tiring day. Kinabukasan naman ay walang pasok kaya natulog ako ng mahabang oras. Inis pa ako bumangon sa higaan ko nang marinig ko ang katok mula sa pinto ng kwarto ko.

"Charlotte!" Tawag ng isang boses lalaki.

When I opened the door, my eyes is still closed. Pagod na pagod at antok na antok ako. "Bakit?" Tamad na tanong ko sa kung sino mang kumatok.