Always Chasing the Sunset (Tale of Love Series #1)

Chapter 31

"Ma! OMG! Nandito raw sina Vien sa Pilipinas, pupunta sila!"

Carrying my phone and comb with me, I ran downstairs just to tell my mother that Vien will be going to her birthday.

"Bakit ka ba tumatakbo?" My mother asked, her brows creased. She scanned me and whine when she saw that I'm holding a comb.

I saw her inside the kitchen while cooking something.

"Ma, makakapunta bukas sina Vien." I said while looking at what she was cooking. Inamoy ko pa ito at balak sanang haluin ngunit kinuha ni Mama ang sandok muna sa akin.

"Umalis ka riyan, hindi ka naman pinapapunta rito!" Bulyaw niya sa akin.

I pouted at her. "Ano nga ulit 'yong sinasabi mo sa akin?" Tanong niya at hinalo iyong niluluto niyang tinola.

"Paulit-ulit, Ma. Makakapunta raw sina Vien," sabi ko ulit at tinignan ang phone ko kung anong oras na.

"Akala ko ba nasa Singapore sila?" She asked.

Nakita kong may nag-chat sa akin kaya nireplyan ko muna si Mayumi dahil nagtatanong siya kung anong oras ko siya pupuntahan mamaya sa coffee shop niya.

"Uuwi raw sila ng Pilipinas ngayon e, next week kasi kasal nu'ng pinsan niya..." I told her while replying to Mayumi.

Nagpaalam ako kay Mama nang biglang nag-popped sa screen ng phone ko ang pangalan ni Mayumi. Wala akong choose kung hindi sagutin ito at naglakad papunta sa kwarto ko.

"Hello?" Bungad ko rito.

"Pupunta ka ba sa shop?" Tanong niya.

"Oo nga! Ang gulo mo naman kausap," I said and started combing my hair.

"Hulaan ko, kagigising mo lang!" Bulyaw nito sa akin mula sa kabilang linya. I immediately distance the phone from my ears. Ang sakit sa tainga!

"Kanina pa naman, I just stayed in bed for a while and guess what?" I uttered.

"Ano?" She asked.

"Vien called me and he told me that they are going home here, kasal daw ng pinsan niya..." Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at pumunta sa tapat ng salamin.

"Eh? Pakilala mo ako, huh!" She shouted and screamed. I think she's still in their house.

Matapos naming mag-usap ng tungkol sa kung ano-anong mga bagay, I immediately went to the bathroom to take a bath. Hindi naman matagal ko dahil papunta na rin daw si Mayumi roon sa shop niya. I just wore a simple blouse and a pants, pinartneran ko ito ng sneakers sa paa. Hindi naman kami sa shop nila tatambay, we're just gonna meet there and we'll to the mall. Bibili yata ng bagong laptop ang babaeng 'yon.

Ilang minuto na akong naghihintay ng taxi pero walang dumadaan. I took out my phone from my shoulder bag and texted Mayumi that I will be late.

Kaasar naman, kung kailan aalis tsaka walang dumadaan na sasakyan!

Bakit ba kasi hindi ako bumili ng sasakyan noon para hindi hassle! Nagmumura na ako sa isip ko nang may dumaan humintong sasakyan sa tapat ng ko.

Nanliit ang mata ko dahil bumukas ang bintana ang nakita roon si Maverick. Napatingin ako sa kotse at hindi iyon ang kotse niya na ginagamit noon. Pinigilan ko ang sarili na umirap dahil baka makita niya ako.

Ang huli naming pag-uusap ay noong nag-usap kami about sa nangyari sa papa niya and we never talked again after that. Hindi naman na masyadong awkward sa pagitan namin kasi ang sabi ko sarili ko ay hindi naman na kami magkikita pero nagkamali pala ako.

"Saan ka punta?" I heard him asked.

I didn't answer, I just crossed my arms and acted like I was finding a vehicle. Sana biglang may dumating na taxi para naman hindi ako mapahiya. Ilang segundo ang lumipas pero wala pa ring dumadating. Kaasar naman!