Hala Seni Seviyorum

❝ çok özleyeceğim... ❞

"Pekala, oyuncuların hepsini zaten tanıyorsun."

"Öyle mi? Merak ettim."

"Michael Ronda, Carolina Kopelioff, Valentina Zenere, Giro Mejia, Agustin Bernasconi ve Ruggero Pasquarelli. Giro diziye sonradan katılacak ve 7 arkadaş rolünü canlandıracaksınız. Tabi kabul edersen. Bak, aynı kadroyu bir araya getirmeleri belki senin için pek iyi değil ama sizin gerçekten çok hayranınız var ve yakıştırılıyorsunuz. Hayranlar için sevdikleri oyuncular olduktan sonra dizinin konusunun, hangi kanalda olduğunun pek de bir önemi olmuyor genelde. Yani kısaca yapımcı, Soy Luna üzerinden prim kasıyor. Kabul etmeyeceğini düşünüyorum ama Karol gerçekten çok fazla paradan bahsediliyor ve bence senin geleceğini düşünmenin vakti geldi."

"Böyle bir şeyi bana söylemen bile hata. Yaşanan olayları hatırlamıyor musun? Onlar hakkında söylediğim şeyleri reddederek beni bir yalancı gibi gösterdiler. Şimdi bunca şeye rağmen kabul eder miyim sanıyorsun? Biz vedalaştık ve her şey bitti. Tekrar onlarla karşılaşmak hatta aynı dizide olmak istemiyorum."

Karol öfkesini art arda sıraladığı cümlelerle ortaya dökerken menajeri hiçbir şey demiyordu. Haklı ve öfkeli olan birine ne diyebilirsiniz ki zaten?

Uzun süren bir sessizlik oldu. Sonunda Karol, onun konuşmayacağını anladı ve tekrar konuşmaya başladı.

"Peki onlar... onlar kabul etti mi?"

"Bir haberim yok maalesef."

"Her neyse, kabul etmeyeceğimi biliyorsun zaten. Beni hiç tanıyamamışsın."

"Karol böyle yapma lütfen. Bir kez daha düşün ve kararını yarın bana söyle. Ve en önemlisi geleceğin için en iyi kararı verdiğinden emin ol. Hoşçakal."

"Pekala, cevabımı biliyorsun ama neyse. İyi günler."

Telefonu kapattığında bu gün olanları sindiremiyordu. Aklına delice bir fikir geldi: Acaba Ruggero'nun ayrılığının bu projeyle bir ilgisi olabilir miydi?

Tam bir saçmalıktı. Dizi için kız arkadaşından mı ayrılacaktı? Eğer öyleyse Ruggero çok kötü bir hata yapmıştı.

25 Ağustos 2018

İşte son konser bitiyordu ve ikisini de bir hüzün kaplamıştı. Soy Luna'nın bitmesi ayrılacakları anlamına geliyordu ve bunu ikisi de istemiyordu. Ama başka çare yoktu.

Şimdi vedalaşıyorlardı ve son kez birbirlerine sarılıyorlardı. Karol'un gözünden iki damla yaş Ruggero'nun omzuna düşmüştü. Sarılmayı bırakıp birbirlerine baktılar.

"Yani bir daha görüşemeyecek miyiz?" dedi Karol.

"Maalesef görüşemeyeceğiz."

"Seni çok özleyeceğim."

"Ben de Karol, ben de..."

Birbirlerini çok özleyeceklerini söylediler ve çok özlediler. Onların yerini birbirlerinden başka kimse dolduramıyordu. Kimse birbirleri kadar mutlu edemiyordu. Kimse birbirlerinin sevdiği gibi sevemiyordu...