Yavaşça kollarımı boynundan çektim. Bu yaptığımız şey kötü sonuçlara yol açacaktı. Bunu hesaba katmam lazımdı. Ama artık çok geçti, elimden gelen tek şey görenlerin bunu sosyal medyaya yaymamasını ummakdı.
"Ben... özür dilerim Ruggero." dedim sessizce.
"Bunda benim de hatam var. Kendini suçlama. Umarım kimse bir şey falan çekmemiştir."
"Benim gitmem lazım." utangaç bir şekilde gözlerimi ondan ayırdım ve diğerlerinin yanına döndüm. Ruggero da arkamdan geliyordu.
"Karol, Ruggero! Hadi başlamamız gerekiyor. Sizi bekliyorduk!"
"Affedersiniz, hemen başlayalım." dedi Ruggero ve çekimlere başladık. Uzun ve yorucu süren çekimlerimiz bittikten sonra çantamı almak ve üzerimi değiştirmek için karavanıma gittim. Masanın üzerinde duran telefonumu çantama koyup kıyafetlerimi değiştirdim. Sonra dışarı çıktım.
Etrafa bir göz gezdirdiğimde kimseyi göremedim. Çoktan gitmiş olmalılardı. Ben de arabama binip eve doğru yol aldım. Bu gün çok yorucuydu. Biraz dinlenmeye karar verip uzandım.
•••
Ruggero
Bir yandan çok mutlu, bir yandan çok kötü hissediyordum. Belki de onu ilk başta terslemem hataydı. Birbirimize bir şans daha vermeliydik belki de... bu günkü sarılmamızdan sonra bunları düşünüyordum. Onunla yeniden bir arada olabilme ihtimalimizi...
Telefonumu elime alıp internette gezinmeye başladım. Biraz oyalandıktan sonra karşımda gördüğüm fotoğrafla birlikte inanamadım. Bu... bizim sarılmamızın fotoğrafıydı! Hemen bildirimlere baktım ve okuyabildiğim birkaç mesajı okudum.
"Cande bunları haketmiyor... onu aldattın mı yoksa Karol'la yeni mi görüşüyorsunuz?"
"Bu yaptığı çok saçma."
"SONUNDA, inanamıyorum!"
Mesajları okumayı bırakıp Karol'un hesabına girdim. Postlarında on binlerce yorum vardı. Hızlıca yorumları okumaya başladım.
"Ruggero'yla oyun mu oynuyorsun!? Bil ki bu yaptığın iğrenç."
"O, Cande'den yeni ayrıldı... ne yani, Ruggero'ya sarılarak onu kıskandırdığını mı sanıyorsun?"
"Bu kadar anlayışsız olduğunu bilmiyordum."
Bu olamazdı... Karol'un çok üstüne gidilmişti ama onun bir suçu yoktu. Daha doğrusu, ortada bir suç yoktu. Düşünmeye başladım. Elden ne gelirdi ki? Onu bu durumdan kurtarabileceğim...
•••
Karol
Ağlamamı durduramıyordum bir türlü. Bana yazdıkları binlerce kırıcı söz sonunda ağlamam ilginç değildi. Hızlıca dolu gözlerimi ekrana yönelttim ve gönderilerimi yorumlara kapattım. Bunu daha önce yapmalıydım. Kendimi çok suçlu hissediyordum. Ona sarılmamalıydım.
Ruggero'nun hesabına girdiğimde onun da bu türden sözlere maruz kaldığını gördüm. Ona sarılan bendim, her şey benim yüzümdendi. Ruggero ona söylenenlerin hiçbirini hak etmiyordu. Birden "CANLI" yazısını gördüğümde hızla bir işe yaramayan hesabıma geçip yayına girdim. Ruggero şunları söylüyordu.
"Hepiniz bana ve Karol'a bir çok kırıcı söz söylemişsiniz. Ama bunlar hakedilmiyor çünkü biz oyunculuk yapıyorduk. İleriki sahneler için bir prova. Bir çift rolünü oynuyoruz evet ama aramızda sandığınız bir şey yok. Olamaz da. Lütfen insanları daha fazla kırmayı bırakın ve biraz anlayışlı olmayı deneyin. Dinlediğiniz için teşekkür ederim."
Yayın sonlandığında gözlerimdeki yaşları serbest bıraktım. Bu açıkladığı şeyler, bana yazılan kötü sözlerden daha kırıcıydı.
Elbette biz orada prova yapmıyorduk, ama o kendini kurtarmak için her şeyi yapıyordu ve neden sarıldığımı önemsemiyordu. İnsanlar da dizide öyle bir sahne göremeyince anlayacaktı bunu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hala Seni Seviyorum
FanfictionBana bakışını hissediyorum. Bahar gibi çiçeğe uyanırsın. Değer dolu melodiler gibi, Sen içimde yaşıyorsun ben senin içindeyim. Kalbi ıslatan yağmur gibi, Hiç yazılmamış bir şiir gibi, Sen içimde yaşıyorsun ben senin içindeyim. ••• Şarkı bittiğinde g...
