Θηραμένης x Κριτίας One-Shots

●▬▬▬▬๑7๑▬▬▬▬▬●

Κοίταζε το μπουκάλι απέναντι του και δεν ένιωθε τίποτα. Η καρδιά του χτυπούσε κανονικά, το σώμα του ήταν χαλαρό και οι σκέψεις του τακτοποιημένες.

Εν τέλη, τίποτα δε τον έσωσε. Ούτε η φήμη του, ούτε τα κατορθώματα του, ούτε καν ο Κατάλογος που πίστευε ότι θα τον προστάτευε για πάντα. Ούτε καν ο Κριτίας.

Με την άκρη του ματιού του είδε μια σκιά πίσω απ'την πόρτα. Ίσως ήταν ο Κριτίας. Πιο πιθανόν να ήταν ένας άσχετος μισθωμένος φύλακας.

Μόνο στη σκέψη του Κριτία ένιωσε την καρδιά του να σφίγγεται. Δεν είχε ξαναδεί τον φίλο του τόσο απογοητευμένο μαζί του. Απογοητευμένος βέβαια είναι ένας πολύ ελαφρύς χαρακτηρισμός. Ήταν έξαλλος μαζί του, γι'αυτό και τον καταδίκασε σε θάνατο.

Δεν έδειξε τον παραμικρό οίκτο απέναντι του. Ούτε την παραμικρή ένδειξη επιείκειας. Μονάχα τον άφησε να πεθάνει μόνος του, στο κελί του, με μόνη συντροφιά ένα μπουκάλι κώνειο, μακριά από τα διεισδυτικά βλέμματα των υπόλοιπων Τριάκοντα.

Ήταν και αυτό μια παρηγοριά, σκεφτόταν ο Θηραμένης, κρατώντας το μικρό μπουκαλάκι στα χέρια του.

Μα πριν προλάβει να το αναλύσει, η πόρτα του κελιού του άνοιξε διάπλατα και ένας αναμαλλιασμένος Κριτίας έτρεξε μέσα στο κελί.

''Θηραμένη!'' ξεστόμισε λαχανιασμένος. ''Σταμάτα!''

Ο Θηραμένης σήκωσε αργά το κεφάλι του και χαμογέλασε στραβά κοιτώντας τον άντρα απέναντι του, με τα κοκκινισμένα μάγουλα και τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του.

''Δώσ'το μου αυτό!'' συνέχισε, και άρπαξε το μπουκάλι απ'τα χέρια του Θηραμένη. ''Έκανα λάθος, μα τον Δία, ήμουν τόσο λάθος, όμως τώρα βλέπω καθαρά.''

''Τι..τι θες να πεις;''

Ο Κριτίας πήρε μια βαθιά ανάσα και άφησε τον εαυτό του να σκεφτεί πως να πει αυτό που ήθελε. ''Ξέρω ότι διαφωνείς μαζί μου και με τις πολιτικές μου. Όμως είσαι ο μόνος σε αυτή την αναθεματισμένη πόλη που με καταλαβαίνει και δε θέλω να σε χάσω. Συ-''

''Πλάκα μου κάνεις.'' είπε απλά ο Θηραμένης.

''Καμία πλάκα. Συγνώμη που σου φέρθηκα έτσι αλλά τελείωσε όλο αυτό, στο υπόσχομαι. Μίλησα και με τους άλλους και, δε θα σου πω ψέματα, ήταν δύσκολο, όμως τους έπεισα. Είσαι ελεύθερος.''

Για λίγα δευτερόλεπτα ο Θηραμένης έμεινε να τον κοιτάει με το στόμα ορθάνοιχτο, μη μπορώντας να επεξεργαστεί αυτό που άκουσε.