37. Bölüm Ölümün gölgesi!

320 55 44
                                    


'Kehanetin son adımı fedakarlık, sıra artık bende, bunu ailem için yapmalıyım'



.................................


'Sen çıldırmışsın' diye bağırdı Mira. 'Kıyamet kopuyor bu şehirde, güvenli alana dönmeliyiz ' o an göz gözü görmüyordu. Yağmurlar sert bir şekilde ve yan yan yağıyordu. Rüzgar daha sert esiyor önünde ne varsa alıp götürüyordu. Her şey daha da kötüye gidiyordu.

'Evet çıldırdım' dedim bende Mira'ya bakarken. 'Ne yapalım kehanet gerçekleşsin diye bekleyelim mi?'

'Lexa bu iyi fikir değil eve dönelim' dedi David'de. O an kuşlar sürü halinde intihara başlamıştı. 

'David dikkat et' diye bağırdı Victoria. 

'Çok fazlalar' o an David kuşların sert hamlesine uğramıştı. 

'David!' diye bağırdı Mira. 'Kalkma sakın öyle kal!'

'Burdan kalkabileceğimi sanmıyorum zaten' koşarak David'in yanına gittim. Kaşının üzerinde ve kafasında yaralar vardı. Kanaması fazlaydı. Ve şu an gece&gündüz birbirine karıştığı için darbe aldığımız yerler geç iyileşecekti. Çünkü denge bozulmuştu ve tabii ki bizde!

'Ben iyiyim' dedi David. 'Sorun yok ama burada biraz daha kalırsak...'

'Öleceğiz biliyorum' dedim ona baakarken. 'O yüzden gitmelisiniz'

'Pardon sen ne saçmalıyorsun' diye bağırdı Mira. 'Seni bırakıp hiçbir yere gitmiyoruz'

'Lexa fırtına koptu, kuşlar intihar etti sırada ne var biliyorsun değil mi?' dedi Victoria tedirgince.

'Evet benim ölümüm!' işte tam o an ne olduğunu anlayamadığım bir şekilde biri beni havaya kaldırmış ve ormandaki ağaçlara sert bir şekilde fırlatmıştı. Ahh kafam!

'Lexa!!' diye çığlık attı Mira. 'Neler oluyor hiç kimseyi göremiyorum'

'Görünmez güçler' dedi Victoria. 'Buradalar hemen çıkmamız lazım'

'Lexa'nın yanına koşun hemen' 

Yavasca ayağa kalkmıştım. Normalde hiçbir darbe beni yıkamıyordu. Ama şu an aldığım her yara iyileşmesi güç yaralardı. Güneş yoktu, denge bozulmuştu ve bu da bizi etkiliyordu. Ayağa kalktığım an tekrar bir şey vurdu. Ve dengemi kaybedip yere düştüm. Ellerimle toprağa tutunup tekrar kalkmaya çalıştım. Bu seferde birisi elime basmıştı.

'Ahhğğ kim bu lanet olası görünmez sürtük?' diye bağırdım. 'Kendini göster korkak'

'Beni mi görmek istiyorsun?' dedi görünmez ses. 'Hazır ol ölünce zaten göreceksin biz ruhuna cehennemde işkence ederken!'

'Lexa sakın kıpırdama' dedi Victoria ve yanıma geldi hepsi birden. Ve o an bir büyü yaptı. 'Kimse kıpırdamasın sakın'

'Bize ne yaptın tam olarak?'

'Büyü David. Kimsenin içeriye giremeyeceği çember büyüsü'

'Ne yapacağız şimdi' dedi Mira o an bana doğru yaklaşmış ve yaralarıma bakıyordu. 'Kanaman var'

'Ben size söyleyeyim ne yapacağınızı' dedi görünmez bir ses. 'Lexa çemberden çıksın hepiniz yaşayın. Tabii şeytan izin verene kadar!'

Vampirin Öpücüğü (gxg)🍷 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin