Chapter 33

1.8K 55 11
                                    

"Can we talk?"napaangat ako ng tingin sa may-ari ng boses na yun...si Lucas...hindi na bumilis ang tibok ng puso ko...parang gumaan agad ang loob ko sa kanya...pero nandun parin yung pakiramdam ng pananabik.

"Sure po."sagot ko dito...kanina sobrang seryoso ng muka nya...pero ngayon para syang maamong tupa sa lambot ng expression nya...parang ang lungkot nya...bakit kaya?

"I have a little sister...she was taken from us when she's 3 years old...my mother died on searching her...for almost 26 years of searching...I've already found her..I've learned that she was taken by our competition in business...she was maltreated by them and it hurts me a lot upon learning it...I blame myself for what happen."malungkot nyang kwento...kaya pala sobrang lungkot ng muka nya...pero bakit nya naman sisisihin ang sarili nya?...sa tingin ko 5 or 6 years old lang sya nun.

"How can you blame your self?...sa tingin ko naman bata ka pa nun...wala kapang alam sa mga pangyayari."

"Pero kung binantayan ko lang sya...edi sana kasama nya kaming lumaki...edi sana kilala nya kami...ni hindi alam na hinahanap namin sya eh."Lucas.

"Sa bagay... sabi mo nga diba 3 years old lang sya ng mawala sa inyo?...kaya malamang wala na syang maalala tungkol sa inyo...dumagdag pa siguro ang pagmamaltrato sa kanya ng mga sinasabi mong kumuha sa kanya...malamang pinahirapan sya ng todo ng mga yun kasi kakumpitensya nyo sila sa negosyo."malungkot kong sabi...hindi ko alam pero...habang sinasabi ko yun...parang sinasabi ko narin ang naramdaman ko noong nasa puder pa ko ni Tita Marga...simula kasi ng kunin nila ako lagi nila akong sinasaktan...naging utusan nila ako...habang pinapaaral nila ako halos araw-araw nilang pinapaalala na kaylangan kong bayaran ang pagkupkop nila sakin...kung ituring nila ako parang isang basahan na pinulot lang nila...nalulong sila sa pagsusugal sa isang mamahaling casino...lahat ng ari-arian ni lola kinamkam nila...pati ang bahay na ipinamana sakin ni Lola binenta nila...habang nagpapakasasa sila sa yaman ni Lola hindi ako nanghingi ni kusing sa kanila ng makapagtapos ako ng highschool...ayoko ng dagdagan ang utang ko sa kanila...kaya naman nagtrabaho ako para makapag-aral sa college...mahirap maging isang working student lalo na pag-uwi imbis na makapag pahinga trabaho parin...all around maid ako na walang sweldo sa bahay ni Tita...hindi natatapos ang isang araw na hindi nya ako nasasaktan...kapag mabagal ang kilos ko bigla nya nalang akong hahampasin ng kahit anong makita nya...kaya din ganito ang pananamit ko dahil sa gawa ni Lola ang mga ito...pinapahalagahan ko lahat ng iniwan nya...ang mga suot ko ring ito ang nagtatago ng mga pasa ko noong nag-aaral pa ako.

"Yun ba ang naramdaman mo?"napatingin ako sa tanong nya...ano?...paano nya naman natanong yun?...masyado ba akong halata.

"*sigh*kaya ko sinisisi ang sarili ko dahil Iniwan ko sya non sa kwarto nya...oo 5 years old lang ako non pero...nagpumilit ako na alagaan sya...pinilit ko yung katulong na ako ang magbabantay sa kanya...nagtitimpla si yaya ng gatas ni Rem..wala sila dad dahil nga may business trip sila ni mom non...saglit ko lang syang Iniwan para uminom sa kusina pero pagbalik ko wala na sya...ang tanging nakita ko lang ay ang kapirasong papel na nagsasabing hindi na namin sya makikita...hinanap ko si yaya noon pero hindi ko sya mahanap...sobrang nagalit si dad ng makabalik sila...hindi kinaya ni mommy ang lungkot ng pangungulila kay Rem...nagkasakit sya...si dad naman halos hindi na makausap mahanap lang sya...walang mahanap na kahit anong clue sa pagkawala nya...pinlano talaga...nalaman namin na si yaya ang kumuha sa kanya...hindi rin totoo ang identity ni yaya kaya lalo kaming nawalan ng pag-asang mahanap sya."malungkot nyang sabi...yung naramdaman nyang lungkot parang naaabsorb ko rin...hindi ko maipaliwanag...nasasaktan ako.

"Now tell me,Maris...yun ba ang naramdaman mo?...pinahirapan ka ba nila?"tanong nya habang nakatingin sa mga mata ko...hindi ko alam pero...kusa nalang lumabas sa mga mata ko ang luha ko...ngayon lang may nagtanong sakin non...pakiramdam ko...lahat ng sakit ng naramdaman ko ngayon ko lang nailabas...niyakap nya ko at hinagod ang likod ko...naiyak lang ako sa mga bisig nya.

"Shh...kuya's here...I'm here...hindi ko na hahayaang makuha ka nila ulit...hindi ka na nila masasaktan ulit."napaangat ako ng tingin ng sabihin nya yun...kuya?...wag mong sabihing ako yung tinutukoy nya na kapatid nya?

"I'm sorry,Rem...kung mas maaga lang sana kitang nakita hindi mo mararamdaman yun."madamdamin nyang sabi...so ako nga yung kapatid na tinutukoy nya...halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon...pero ang nangingibabaw sa mga iyon ay ang tuwa...dahil may pamilya talaga ako maliban kay Lola.

"Tahan na...hmm...nandito nako...I'm sorry kung sobrang huli na ng pagdating ko."sabi nya at pinunasan ang luha ko...hindi ako na love at first sight sa kanya...kundi naramdaman ko lang ang sinasabi nilang lukso ng dugo...ang saya ko...naiyak lang ako sa saya...baliw na yata ako...kuya ko sya...may kuya ako...may pamilya pa pala akong naghihintay sakin dito.

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

∆Charm's P.O.V.∆

@HER ROOM

"Anong gusto mong malaman?"tanong ko kay Zyro...nakahiga sya sa kama ko habang ako naman nakaupo sa upuan ng vanity table ko...para syang baliw...kanina pa sya pagulong gulong sa kama ko tapos aamoy amoyin ang unan ko...abnormal...kanina pa yan...imbis na asikasuhin ang pagkuha sa anak si Jared ang pinagasikaso...nakasimangot naman syang umupo habang yakap ang unan ko...sa totoo lang ang cute nya habang naka pout na nakatingin sakin...pero hindi ko pinapahalata.

"Ayaw mo kasi akong yakapin eh."parang batang reklamo nya...tanghaling tapat nasa kama at nagpapayakap sakin...abnormal talaga...naiinis na nga ako...nag-aalala na nga ako kay Ace tapos tung isang to nagpapalambing pa...sinabi pa sakin na malakas daw si Ace hindi daw ito masasatan ng kahit sino at nararamdaman nya daw.

"Anong gusto mong malaman?...kanina kapa pagulong-gulong dyan sa kama ko...tapos hindi ka parin nagtatanong."mataray kong sabi...nakanguso nanaman sya...kanina nakakatakot sya tapos ngayon para syang bata...bipolar talaga.

"Anong pangalan ng kambal?"tanong nya yakap nya parin ang unan ko...nahihiya na nga ako...baka may laway yan...hindi ko pa nalalabhan yung punda.

"Ace Flame and Clover Flair ang pangalan nila...ok na?...saka tigilan mo nga ang pagamoy sa unan ko."inis kong sabi.

"Ohh...nice name...parang kinuha sa name nating dalawa...yung initial ng name mo sa first name nila...tapos galing sa third name ko naman ang initial ng second name nila."mangha nyang sabi...oo nga no?...yung third name nya ay Flake....magkakatunog pa...Flame,Flair,Flake...shock!

"Come here."tawag nya sakin...ano nanaman kayang gusto nito...tinaasan ko lang sya ng kilay.

"Ano nanaman?"inis kong tanong...nakakainis na kasi...parang wala naman syang pake alam kay Ace.

"Basta."seryoso nyang sabi...kaya naman lumapit ako sa kanya...nakaupo na sya sa edge ng kama paharap sakin...ginesture nya na tumalikod ako...kahit naguguluhan ginawa ko parin...napasinghap ako ng bigla nya ako hilahin paupo sa kandungan nya...lalo akong nawalan ng hininga nang yapusin nya ko ng mahigpit sa aking beywang...ramdam na ramdam ko ang hininga nya sa kaliwang tenga at balikat ko...sobrang bilis ng tibok ng puso ko at parang may naggegera sa loob ng tyan ko.

"Wag kang masyadong mag-alala kay Ace...hindi sya magagalaw ni Tito hanggat may gusto syang makuha sakin...sigurado naman akong mabilis na mahahanap ni Jared ang eksaktong lugar nila...just let us handle this ok,Honey."bulong nya at bahagya pang kinagat ang punong tenga ko...napapikit ako ng maramdaman ang hininga nya sa may punong tenga ko...ang init...bukas naman ang air-con pero bakit ang init...napamulat ako ng biglang may nagbukas ng pinto.

________

Author Note: natawa ko HAHAHA kase Sabi nung Pinsan ko sa title ng story ito diba
"I was Rape by mafia Boss"
Ang Basa niya diyan ay
"iwas rape by mafia boss" HAHAHA as in iwas HAHAHA
Skl ayun So may update na ako ngayon HAHAHA

I Was Raped By mafia Boss [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon