Tek davası okumak olan Avin Mirşad.
Bin derdin dermanı olan Maran Mirşad.
"Mardin şahidim Maran yüreğimin güneşisin. Dışımı aydınlatırken yüreğimi yakansın."
Hayatın acımasız döngüsü içerisinde birbirlerine denk gelen iki insan.
"Mezopotamya şah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birine karşı gelmeden önce olacakları da düşünmek lazımdı. Avin henüz karşısındaki kadını tanımıyordu verdiği cevap ise Şahnaz hanımın kendisine karşı olan tavrını daha da kötü etkiledi.
Bütün bakışlar yeni geline dönerken Maran bunu bekliyormuş gibi tavrını bozmadan çatalını eline aldı.
"Buyrun Şahnaz hanım?" Avin çindeki korkuya rağmen bunu belli etmiyordu ve dış görünüşü güçlüydü.
Yerinden kalkan yaşlı kadın bakışlarını gelinin üzerinden almadan ilerledi. "Benimle gel."
Ağır ve kendine has havasıyla baş odaya geçen kadının arkasında bir kaç saniye baktıktan sonra başını kaldıran kocasıyla kısa bir an göz göze geldi.
Tek kelime etmeden dönüp kaynanasının girdiği odaya ilerledi. Masadakiler ise az sonra ne olacağını bildiği için kahvaltılarına döndüler.
Avin kapıyı yavaşça kapattığında üzerindeki ürkütücü bakışlara rağmen dik duruşunu sergilemeye devam etti. Yaşlı kadının karşısına geçti kısa bir bakışla süzdü kadını.
Üzerinde sarı işlemeli bir kaftan saçlarına şal kırışmış anlının ortasında güneş simgesi vardı. Göz altlarındaki siyah sürme kadına ayrı bir hava katıyordu kara gözleri ise adeta parlıyordu.
"Sabah cevabını aldım gelin." Avin sessizce yutkundu ister istemez bu kadının karşısında geriliyordu bakışlarından mıdır yoksa ağır havasından mıdır bilmiyordu.
"Bizde adetleri biliyorsun bunu bildiğin halde kadını eli boş gönderdin senin karşında çocuk yok Şahnaz Mirşad var!" Sesine oldukça sert bir tını koydu.
Gelinin kendisine karşı geldiğini duyduğu anda siniri bütün bedenini esir almıştı. Daha yeni gelin olmasına rağmen saygısızlık yapmıştı.
Şahnaz hanım saygısızlık olarak algılamıştı. Bu Konakta sözünün üstüne söz söyleyen hiç kimse olmamıştı yeni gelini ilk günde onu cevabıyla şaşırtmıştı.
Avin başını kaldırdı içindeki korkuya rağmen bakışlarını kadının kara gözlerine dikti gayet normal bir sesle cevapladı.
"Adetleri elbet biliyorum ama artık bir şeylerin değişmesi lazım o yüzden çarşafı göndermedim ben adetlerimize saygı duyuyorum ancak yanlışa yanlış demeyi de biliyorum."
Şahnaz hanımın kaşları çatıldı. Çekinmeden cevap veren kızı bakışlarıyla ezdi adeta dik başlı dilli bir gelin olduğunu anlaması pek zamanını almamıştı.
"Bu Konakta saygısızlığa yer yok bir daha bana karşı çıktığını görmeyeyim ayrıca bu konu daha kapanmadı." Şahnaz hanımın içindeki öfke ses tonuna sert bir şekilde yansımıştı. Avin'in bu şekilde davranması alışık olmadığı bir durumdan ziyade onun kararlarına karşı gelinmesinin bir ilkiydi ve bunu kaldıramamıştı. Gelinine cevap hakkı bile tanımadan odadan çıktı ve ardından kapıyı çarparak Avin'i boş kalan odada yalnız bıraktı.
