လရောင်နိုးလာတော့ မနက်ခင်းလေးက သာယာနေ
သည်
"နိုးပြီလား လူဆိုးကြီး"
"နိုးပြီ မဆိုးပါဘူးနော် ချစ်တာပါ
ဒီနေ့ company ကပိတ်တော့ ဘာလုပ်ကြမလဲ
လင်းတို့ အကြို ဆေးသွားစစ်ကြမလား"
"ဟင်
ကလေးလေးတွေအတွက်လား"
"ဟုတ်တယ်
ဆေးစစ်လို့အဆင်ပြေတယ်ဆို
ဘန်ကောက်ကို သွားကြမယ်လေ"
"ဟုတ်"
အရိပ်အသံက ကြောက်နေသလို
"ချစ်က ကြောက်လို့လား"
"ကလေးမွေးတာ
ဘယ်သူမဆို ကြောက်မှာပဲလေ
ဒါပေမဲ့လဲ ကလေးလေး လိုချင်တယ်
လင်းအတွက် ကလေးလေး"
"ဟီးး အဲ့တာဆို ရေးချိုးပြီး
သွားကြတာပေါ့ ဆေးရုံပြပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ်
မုန့်တွေလျောက်စားမယ်"
"အဲ့တာဆိုလဲ ထတော့ ရေမိုးချိုးပြီး
မနက်စာစားမယ် ပြီးရင်သွားကြမယ်"
"ဟုတ် ဟုတ်"
လရောင် ရေချိုးသွားတော့ လရောင်ဖုန်းဝင်လာ
သည် အရိပ်ကြည့်လိုက်တော့ contact မမှတ်ထား
"ဘယ်သူလဲမသိဘူး"
မသိတဲ့နံပါတ်မို့ အရိပ် မကိုင်လိုက်
"လင်း ဖုန်းလာသွားတယ် နံပါတ်က မသိတော့
မကိုင်လိုက်ဘူး"
"ဟုတ်လား ပြီးမှ လင်းပြန်ဆက်ကြည့်လိုက်မယ်လေ
လင်း ဗိုက်ဆာနေပြီ"
လရောင်မနက်စားနေတုန်း ဖုန်းထပ်ဝင်လာသည်
"ဘယ်သူလဲမသိဘူး ကိုင်လိုက်ပါလင်းရယ်
အရေးကြီးနေလားမသိဘူး"
လရောင်သက်ပြင်းချရင်း ဖုန်းရှိရလာလိုက်ပြီး
ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်
"ဟလို အမိန့်ရှိပါ"
"လရောင်နဲ့ပြောချင်လို့ပါ"
"လရောင်ပြောနေပါတယ်"
တစ်ဖက်က အရိပ်က နားစွင့်နေသည်
"လရောင်လား လရောင် rose အစောထဲကခေါ်နေတာ အခုမှပဲကိုင်တော့တယ်"
"ဟို ရေချိုးနေလို့ပါ"
"လရောင် ဒီနေ့အားလား
rose တို့တွေ့ရအောင်လေ
မုန့်စားမယ်စကားပြောကြမယ်လေ"
