လေရာင္တို႔စကားေျပာေနရင္းပဲ ဖုန္းအဝင္call ေလး
ဘယ္သူလဲလ္ုိ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း လေရာင္မသိတဲ့
နံပါတ္တစ္ခု
"ခနေလးေနာ္ လင္း ဖုန္းကိုင္လိုက္မယ္"
"ဟင္း ကိုင္ ၿပီးရင္ေတာ့လာမထိနဲ႔
လူကိုစိတ္ပါေအာင္ဟိုပြတ္ဒီပြတ္နဲ႔ခုက် ဖုန္းေျပာတယ္
ေတြ႕မယ္"
လေရာင္ ပြစိပြစိလုပ္ေနတဲ့ အရိပ္ပါးေလးကိုဆြဲၿပီး နွာေခါင္း ရႈံ႕ျပလိုက္သည္
လက္ကလည္းဖုန္းကိုလက္ခံရင္း
~ဟလို
~လေရာင္
လေရာင္ အသံကိုမွတ္မိပါသည္
~ရိုစီလား
~ဟုတ္ လေရာင္
~ဒီဖုန္းနံပါတ္ နဲ႔မေခၚဖူးလို႔ေလ
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ရိုစီ
လေရာင္ စကားေၾကာင့္ အရိပ္နႈတ္ခမ္းကိုက္ကာ အခ်က္ျပေနသည္ သူမ သဝန္တိုေၾကာင္းေပါ့
~လေရာင္မႏၲေလးေရာက္ေနတာလား
~ဟုတ္တယ္
~လေရာင္သြားတာ လာတာ သတိထားေနာ္
လေရာင္တို႔ကိုစိတ္မခ်လု႔ိ ဖုန္းဆက္လိုက္တာ
ရိုစီ အခု မႏၲေလးကိုလိုက္လာေနတယ္
လေရာင္ ရိုစီဘာေတြေျပာေနတယ္ဆိုတာ နားမလည္ေတာ့
~ဘာကိုေျပာတာလဲ ရိုစီ
~လေရာင္တို႔ကုိတစ္ေယာက္ေယာက္က အေကာက္ႀကံ
နိုင္တယ္ ရိုစီေျပာတာ သေဘာေပါက္လား
ရိုစီ လေရာင္ကိုခ်စ္တယ္ ရိုစီခ်စ္တဲ့သူကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေပမဲ့ မတရားနည္းနဲ႔ေတာ့ရိုစီမလုပ္ဘူး ၿပီးေတာ့
အျခားသူတစ္ေယာက္က လေရာင္ကိုဒုကၡေပးမွာ အျဖစ္
မခံနိုင္ဘူး
လေရာင္ သေဘာေပါက္သည္ လေရာင္တို႔ကိုဖုန္းဆက္တဲ့သူကလည္း ဆံုးသြားတာၾကာေနၿပီမို႔ ထူးဆန္းမႈေတြ ပိုမ်ားလာသည္ကိုသတိထားမိသည္
~အဲ့တာဆို အခုရိုစီလာေနတာေပါ့
အင္းပါ ေရာက္ေတာ့ေတြ႕မယ္ေနာ္ ကားလည္းေသခ်ာ
ေမာင္းခဲ့ဦး
ဖုန္းခ်သြားေပမဲ့ လေရာင္ေတြေဝေငးေနဆဲ
"အရမ္းျဖစ္ေနတာလား "
အရိပ္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ လေရာင္အသိဝင္လာသည္
