In Love With A Psycho (Wild Men Series #23)

Zebra WArNING/ SPG

Anne Joy Del Mundo

Mariin akong umiling habang nangingilid ang luha. Nanginginig ang katawan ko malakas ang kabog ng dibdib habang nakatingin sa kanya. "No, please, Ciaran. Pakawalan mo na ako... I want to go home."

Malakas na halakhak ang isinagot ni Ciaran sa akin saka hinugot ang baril na nakatutok sa clitoris ko saka sininghot iyon na parang naghihithit ng droga. "Why, baby?" Mababa ang boses na anas nito habang matiim na nakatitig sa akin. "Sawa ka na agad maglaro? We're not even starting yet."

Nakagat ko ang aking ibabang labi. Ciaran is handsome, super handsome to ignore. Kahit isa itong demonyo dahil sa ginagawa nito ngayon sa akin napakaguwapo pa rin nito. Sa bawat nakakahayok na tingin niya ay parang hinihigop ang kaluluwa ko. Gusto kong matunaw sa mga tingin niya at kalimutan ang takot. Gusto ko siyang angkinin at baguhin ang klase ng pagtrato niya sa babae, sa akin.

Ayaw kong pangunahan ng takot. Gusto ko siya pero gusto kong itrato niya ako bilang isang babae at hindi laruan.

"Ayaw ko ng ganito. Ayaw ko Doc Rodriguez. Iuwi m—"

Naputol ang iba ko pang sasabihin ng malakas na putok na baril ang umalingawngaw. Nang tingnan ko si Ciaran ay madilim ang mukha nito habang ang baril ay nakatutok sa isang puno at umuusok pa ang dulo niyon.

"Huwag mong ubusin ang pasensya ko, Anne." Ciaran gripped my face and pressed it hard. "Kayang-kaya kitang patayin anumang oras kung patuloy kang umayaw sa gusto ko." Yumuko siya at dinilaan ang labi ko saka inilayo ang mukha upang matalim akong titigan. "Hindi mo pa ako napagbigyan uuwi ka na agad? Nasaan na ang sinasabi mong pagmamahal sa akin?"

Tahimik kong nakagat ang labi at hinayaang dumaloy ang luha sa aking pisngi. "Mahal kita, Ciaran. Mahal kita kahit sinasaktan mo ako. Mahal kita pero hindi sa ganitong paraan ang hinihingi kong kapalit. Bakit gustong-gusto mo akong pahirapan? Laruan lang ba talaga ang tingin mo sa akin? Parausan?"

I heard Ciaran's low chuckle. Pero hindi ito nagsalita bagkus ay mabilis ang kilos na tumayo at sa pagtayo nito ay hinawakan ako sa kwelyo at walang pangundangang hinila ang katawan ko na tila isang patay na hayop na nahuli nito.

Walang imik si Ciaran hanggang makarating kami sa munting kubo kung saan malakas niyang binalibag ang katawan ko sa marmol na sahig. Napaigik ako dahil sa malakas na impak at buong katawan ko ay lalong sumakit. My legs and back are scraped at humapdi iyon nang marahas na pintunit ni Ciaran ang anumang natitira sa saplot ko.

"Hindi kita pinilit na matutunan akong mahalin, Anne. Did I treat you well para mahalin mo ako? It's not my fault. You are just so soft against the word love." Madilim ang mukha na saad ni Ciaran kapagkuwan. Bakas na bakas ang pagkadisgusto nito sa huling salita. He crouched on my side and looked down on me with his hateful eyes. "You've been marked by me. Uulitin ko sa huling pagkakataon, laruan kita at hindi ka na makakawala."

Hindi ako makasagot dahil parang punyal na itinarak sa aking puso ang mga salitang binitawan ni Ciaran. Hinayaan ko si Ciaran nang buhatin niya ako at inilapag sa...

"Sandali! Ano 'to?" Labis ang pagkasindak ko nang makita ang bagay na pinaglapagan niya sa akin. Maliit lang iyon na upuan na may hugis parisukat at hindi abot sa kalahating metro ang haba. Tama lang na makaupo ako. Kulay pula iyon at sa ibabang bahagi ng upuan ay may nakalagay na pahabang hawakan. May dalawang bakal na nakausli sa gilid at sa magkabilang dulo ay may leg cuff na nakasabit. Sa uluhan ay may maliit na parisukat para higaan ng ulo at may nakalagay ring pangtali. Meron din dalawang bakal na nakahiwalay sa magkabilang gilid sa uluhan at may nakakabit na posas.

"Your sweetest nightmare, baby." Nakangising sagot ni Ciaran at kinindatan ako nang nakakaloko.

Muli kong nilingon ang kinauupuan ko pero hindi na iyon natuloy dahil biglang ipinosas ni Ciaran ang aking kamay sa ibabang bahagi ng bakal at ang aking paa ay itinaas niya hanggang umangat iyon sa aking uluhan. Nakabukaka ang magkabilang hita ko at dahil wala na akong saplot na anuman ay ramdam ko ang lamig ng hangin na pumasok sa pagkababae ko.