Biz geldiiiiiik! Allah'ııım nasıl özlemişiiim🎉🎉💜
Nasılsınıııız?
Ben çok teyzeyim... Nasıl olunuyor çok teyze demeyin işte. Çok teyzeyim. Herkese iyi okumalar, öpüldünüz gıı💜💜
Seyit'ten
(Ferhan'ın İstanbul'a iş için Hilal ile gittiği bölüm)
Çalan telefonun sesi ile kollarımın arasında uyuyan Fisun irkildi. Elimi karnına koydum, yatıştırmak istercesine bebeğimizi sevdim. O uykusuna döndüğünde ben de geriye doğru uzandım ve çalan telefonumu aldım. Sesini kıstım. Kapanmaması için hemen açtım.
Gecenin bu saatinde beni ya Fisun arardı ya Ferhan. Fisun koynumda olduğuna göre arayanın Ferhan olduğu kesindi.
"Demek ne derdin olduğunu sıçmaya karar verdin. Bekle, Fisun uyuyor bahçeye çıkayım."
Homurdanmalarının arasında seçebildiğim tek şey "Tamam, yenge kusura bakmasın." Demesi oldu.
Bir an Fisun'un umurunda değilsin tek derdi uyku demek istedim ama sonra bu fikirden vazgeçtim.
"Anlat." Dedim bahçeye çıkınca. Kavak ağacının altındaki salıncağa oturdum. Bunu doğacak olan çocuğum için değil Fisun için yapmıştım. Çünkü sallanmayı çok seviyordu.
"Nasılsınız?" Dedi sanki bunun için aramış gibi.
"Siktirme haletiruhiyeni şimdi Ferhan. Gecenin ikisinde bunun için mi aradın beni?"
Bir süre konuşmadan bekledi. Tam yeniden küfür edeceğim sırada söze girdi.
"Bi kız var..."
Keyifle gülümsedim. Tahmin etmiştim zaten, gün boyu sıkıştırmama rağmen işim var deyip kaçmıştı.
"Allah bağışlasın benim de bir tane var sevdiğim hatta bir tane de ondan olacak var."
Aslında laf arasında bebeğin cinsiyetini söylemiştim ama anlamamıştı.
"Olmasını istediğim, gönlümde oldurduğum ama kendime yediremediğim bir kız. İçime sığmayan ama içimden çıkaramadığım. Özlediğim, kıymetini uzaklaştığında anladığım..."
Ayaklarımı ileriye uzattım, topuklarıma baskı yaprak kendimi öne çektim ve birden bıraktım. Salıncak hafif bir gıcırtı ile sallanmaya başladı.
"Bazen her şey çok güzel oluyor, dünyada her şeye gücüm yetecek, oldurabileceğim diyorum bazen de onun sırtlanacağı dertlerin altında ezilmekten korkuyorum."
Derin bir iç çekiş.
"Ablam büyük konuşma derken çok haklıymış. Neye 'asla olmaz.' Dediysem bir bir oldu. Üstelik olmasını ben de isterken buldum kendimi."
Biz erkekler kızlar gibi dertleşmiyoruz. Fisun bir arkadaşının derdini dinlerken duyuyorum arada. Çocuğun ten renginden yükselen burcuna kadar soruyor. Ben Ferhan söylemediği sürece kim bu kız bile demem. Tanıyıp tanımadığımı bile sormam.
"İmkansız demeye dilim varmıyor, olur demeye gururum el vermiyor. Bir de ortada aileler var. Can dostum var."
Ayaklarımı yere bastım, sallanmaya son verdim. Bakışlarım direkt sokağın diğer ucuna Aysima'nın ışığı yanan odasına çevirdim.
"Siktir git bunun şakası bile komik değil."
Sessizlik.
"Ferhan..." dedim vurguyla. "İnkâr etsene."
YOU ARE READING
AĞAÇKAKAN
General Fiction*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime k...
