DS #4: Our Bloody Life

Kabanata 12

Cholo's POV

After the f*cking recovery, I decided to go to Boss' house. I drove fast as I could. There is no way I can't punch Nero's face. I gritted my teeth seeing the huge wall surrounded the mansion. I stepped on the gas deeply. Meters away from the gate I almost bump against it. Napapalo ako ng malakas sa manibela at gumawa ito ng malakas na tunog. The guards opened the gate for me. Lumabas ako sa kotse at inayos ang jacket ko. My jaw clenched. I roamed my eyes seeing a lot of men in the garden.

I stepped my feet, walking towards them. I brushed up my hair while walking. Nagsitayuan sila matapos akong makita. I stared at Nero's who is now holding a pair of card between his

fingers and hitting a cigarette. I smirked mockingly. Parang walang nangyari ah?

Agad na sumalubong sa 'kin si Rio at Tom. Nakaangkla ang mga braso nila sa 'kin habang tinatanong kung kamusta daw ako. Of cours I am not okay! Natengga ako ng dalawang linggo sa bahay. Walang magawa kung 'di magreklamo sa tinamo ko.

Huminto ako sa gilid ni Nero at inikot ang paningin ko, "Nasaan si Boss?" I asked.

"Nasa loob siya. May kinuha lang saglit. Alam niya kasing darating ka," sagot sa 'kin ni Tom. There is a long scar in his face like Zoro. Ngumisi siya sa 'kin. Nagtaas baba ang mga kilay niya, "May dala siyang magandang balita."

"Cholo, andito ka na pala! Kamusta ang tama mo?" tanong niya. Hindi pa do'n nagtatapos ang sinabi niya. "Tama mo sa kaniya." Nasundan ito ng tawanan ng lahat. I wandered my sight. They find it funny huh? I know what does he mean. She is referring to Pri. I closed my hands and form into a ball. I clenched it so tight and second after my fist kissed his face.

"Don't you regret it?! Nakakaya mo pa talagang tumawa ngayon?!" I asked angrily. Tumilapon siya dahil sa pagtama ng kamao ko sa mukha niya. Pati ang hawak niyang mga baraha ay nagsiliparan. Hindi pa siya nakakalingon sa 'kin ay muli ko siyang sinuntok sa labi. I gritted my teeth. Nakakunot ang noo ko. Konti na lang talaga puputok na ako.

"Cholo!!" sigaw nilang lahat. They all stand from their seats. Wala akong pakialam. Tom and Rio tried to stop me, pero hindi nila ako kaya. Kwenilyuhan ko si Nero para tumayo. Malakas lang siyang tumawa habang hawak ang pumutok niyang labi. Naglakad ako habang hawak siya. Paglapit namin sa pader ay tinapon ko siya ng parang na basura. Tumakbo ako at binigyan siya ng uppercut mula sa tiyan. Napaluhod siya dahil do'n. Merong lumapit sa kaniya para tulungang tumayo. Sinipa ko ang tuhod niya.

I touched my fist and turning my back, ""Wag na 'wag mo akong gaguhin. Masama akong kalaban," sambit ko. Nahati ang mga nagkukumpulang kasamahan namin habang nakatitig sa 'kin. Dinaluhan naman ako ng mga kaibigan ko.

Ipinanghila ako ni Tom ng upuan. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa, "Ayos na palabas 'yon," sambit niya.

"Hambog kasi, e."

I massaged my forehead. Sobrang naiinis ako. Napataas ang tingin ko ng marinig ang pagmamadali nilang lahat. And there I saw Don Manuel walking towards us holding a white folder. Syempre laging may suot na sumbrero at nakapambahay. Wala ba siyang lakad ngayon? He has his business.

Napahinto siya at napatingin sa mukha ni Nero na ngayon ay dumudugo. Masama niya akong tinitingnan. I just raised my middle finger.

"Anong nangyari sa 'yo, Nero? Kakaalis ko lang ganiyan na agad ang mukha mo," sabi niya. Umayos ako ng upo saka tumayo. Binati ko siya at bumalik sa upuan ko, "Andito ka na pala, Cholo. How are you? Sabi ko naman sa 'yo, dito ka sa bahay magpagaling," dagdag niyang sambit.

"It's okay, boss. I'm fine now." I took a deep breathe.

"Nasabihan ko na si Nero sa ginawa niya. Did you receive the payment? I already sent the payment to you account," he said using his serious voice. I don't want to prolong this. Nagpunta lang ako dito para suntukin sa mukha si Nero.