Kabanata 33

960 33 6
                                    

Kahit na umiikot ang mundo ko ay kinuha ko ang phone ko. Patumba-tumba akong tumayo. I called my investigator back. I massaged my forehead while waiting for him to pick it up.

"Damn, ang dami ng naubos mong bote," sambit ni Rio. Huminga ako ng malalim.

"Sir Delavin, sorry kong maaga akong tumawag kanina. Naistorbo po ba kita?" pambungad niyang tanong sa 'kin.

"Actually, no. I didn't heard that you called. So, how was it?" I asked back.

"I already located his location, sir," he said.

Umangat ang dalawang kilay ko, "Talaga?"

"Opo, I worked on it overtime. I suggest you must hurry baka makatunog at mawala sa location niya."

After he sent the culprit's location at agad akong nagsuot ng sapatos.

"Where are you going?" Tom asked in brows knitted. Napatayo rin si Rio dahil sa gulat.

Hindi ko sila sinagot at ipinagpatuloy ang ginagawa. Binigay ko sa kanila ang phone ko.

"Alamin niyo kung nasaan 'yan. We're going there," ani ko at naglakad patungo sa kwarto ko. Narinig ko ang pagsunod ni Rio sa 'kin.

"Anong gagawin natin do'n?" aniya. I opened my closet. I pushed the button, umikot ang likuran nito at unti-unti kong nakita ang mga baril ko. I gritted my teeth. Tila nawala ang pag-ikot ng paningin ko. I feel so alive, alive na alive dahil sa pagkulo ng dugo ko.

"Wow! Hindi ko alam na ganito ka dami ang baril mo," pagkamangha na sambit niya. I don't have to time to talk about it. Kinuha ko ang revolver ko sa tiningnan ang mga balang laman. Kumpleto naman. Agad ko itong nilagay sa beywang ko. Binigyan ko siya ng isang baril.

"Hold that, just in case," I said.

"Meron akong baril dito. Sa 'yo na," sagot niya at ibinalik sa 'kin. I glared at him before grabbing it back. At the end ay dinala ko ito. I wear black leather jacket to cover it.

Paglabas namin ay naghihintay na si Tom at inaabot ang phone ko, "I know this place," he said. Tumango ako sa kaniya. Magkasama kaming tatlong lumabas.

Nakarinig ako ng tawa mula kay Rio, "Are you going to kill him?" he asked, laughing. He covered his mouth when I darted my sight at him. Napalunok siya at nag-iwas ng tingin.

When the door opened, I froze for a moment. My eyes widened and eventually stop doing it. Nagtama ang mga paningin namin at nauna siyang nag iwas ng tingin. I sighed. She's going to the gym.

I looked at the guards, tumigil din sila para bumati, "Bantayan niyong mabuti," bilin ko at pinanlakihan ng mga mata.

"Yes, sir."

Pagdating namin sa ground floor ay tinapon ko ang susi patungo kay Tom. Naging attentive naman siya para saluhin ito.

"Ikaw ang may alam ng lugar kaya ikaw ang magda-drive," malamig kong tugon. He nodded his head. Rio is at the backseat and I am at the front.

The car started running. And I was like thinking what to do on him. I'm gonna kill him with my bare hand or shoot him at his head.

Biglang tumunog ang phone ko. Naging mabilis naman ako para kunin ito dahil baka may balita. Tumawa ako ng mapakla kasabay ng pag-iling.

I got notified for upcoming anniversary. That will be 3 days from now. Pain crept into my heart. 'Yong basag na puso at nagkapira-piraso na.

"What's the matter?" napalingon sa 'kin si Tom.

I shook my head, and looked down, "3 days from now, we're are going to celebrate our anniversary," I smirked bitterly, "At hindi mangyayari 'yon dahil we're no longer in a relationship," I muttered.

DS #4: Our Bloody Life Where stories live. Discover now