Οδηγός Επιτυχίας: Πως να ρίξετε έναν player {TYS2023}

Κεφάλαιο 6ο - Αδιαφορία

Άλλη μία μέρα που το ξυπνητήρι χτυπάει σαν τρελό και θέλω να το πετάξω στον τοίχο για να γίνει χίλια κομμάτια. Το μισώ, μα περισσότερο μισώ που πρέπει να σηκωθώ και να πάω σχολείο, και να αντιμετωπίσω για άλλη μία μέρα τον Κωνσταντίνο.

Γνωρίζω πως είναι player, πάντα ήταν...αλλά ακόμη με πονάει όταν τον βλέπω με άλλες. Πρέπει να τον ξεχάσω! Πρέπει να επικεντρωθώ στον στόχο μου, ο οποίος είναι να κερδίσω τον Μανώλη! Από σήμερα κιόλας θα έβαζα μπρος τον πρώτο κανόνα που μου υπέδειξε ο Κωνσταντίνος. Μόνο έτσι θα ξεχνούσα μία για πάντα τον Κωνσταντίνο.

Ετοιμάστηκα βιαστικά, και κατέβηκα στην κουζίνα για να πάρω πρωινό με τους γονείς μου. Αφού φάγαμε, πριν φύγω για το σχολείο με ενημέρωσαν πως θα ερχόντουσαν αργά το βράδυ λόγω μιας δύσκολης εγχείρησης που είχαν να κάνουν σήμερα.

Τέλεια! σκέφτηκα. Θα μπορούσα να κάνω το δεύτερο μάθημα σήμερα κιόλας με τον Κωνσταντίνο.

Βγαίνοντας έξω στον καθαρό αέρα μία σκέψη με χτύπησε όταν είδα το αυτοκίνητό του να πλησιάζει προς το μέρος μου.

"Καλημέρα! Ο Μανώλης σου έκανε καλό βλέπω, κάθε πρωί στην ώρα σου!" γέλασε η Μαρία κι εγώ αφού την καλημέρισα, μπήκα γρήγορα στο αμάξι.

Η αλήθεια είναι πως αν κάτι με χαρακτήριζε ήταν η αργοπορία μου. Βέβαια, ποτέ δεν είχα χάσει την πρώτη ώρα, αφού φτάναμε πάντα στο σχολείο ακριβώς στην προσευχή. Γι' αυτό το λόγο οι αγαπημένοι μου γονείς σκέφτηκαν να μου κάνουν δώρο το καλοκαίρι ένα ξυπνητήρι σε σχήμα κόκκορα, το οποίο λαλλούσε κιόλας για να σε ξυπνήσει. Βέβαια, δε θα υπήρχε για πολύ ακόμη, ήδη σκεφτόμουν πως θα τον πνίξω... εννοώ πως θα το καταστρέψω.

"Εμένα δε μου μιλάς;" από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Κωνσταντίνος.

Ήρθε η ώρα να κάνουμε μία δοκιμή στο πρώτο του μάθημα!

"Αχ, καλημέρα! Δεν σε πρόσεξα" είπα όσο πιο αθώα μπορούσα δίχως να τον κοιτάξω καν κι έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη μου για να κάνω πως ασχολούμαι με αυτό.

"Τι εννοείς; Και ποιος θα οδηγούσε το αμάξι αν όχι εγώ;" ρώτησε λίγο μπερδεμένος.

"Απλώς σκεφτόμουν τον Μανώλη, και ούτε καν σε παρατήρησα" ανασήκωσα τους ώμους μου και ήμουν σίγουρη πως με κοιτούσε μέσα από τον καθρέφτη.

Δεν είχα σηκώσει στιγμή τα μάτια μου από το κινητό, όμως ένιωθα το δέρμα μου να καίει. Σίγουρα με παρατηρούσε! Όμως δεν είπε τίποτα. Περίεργο!