OKULDA BİR GECE

BÖLÜM 7 1 YIL SONRA

Ceren, Hasan ve Emre'nin hayatı normale dönmüştü. Rehber öğretmenleri ve hocaları onlara destek oluyordu, ancak arkadaşları onları desteklemiyordu. Hepsi onlara katil gözüyle bakıyordu. Nursel ise beş yüz bin lira ile kurtulmuştu ve şimdi boş boş geziyordu. Herkesin tekrar buraya geleceği düşüncesi Ceren'in aklında dönüp duruyordu. 1 sene önceki olayı hatırladıkça hala ağlıyordu ve "Rüzgar benim yüzümden öldü, benim yüzümden" diyordu. Hatta bir ara en yakın arkadaşları olmasa intihar etmeyi bile düşündü. Emre'yi ve Hasan'ı çok seviyordu ve onlar için her şeyi yapardı. Bir gün topluca buluştular ve ikisi de çok mutluydu. Zafer Plaza ya doğru yürüdüler ve Cumhuriyet Caddesi'nde birbirlerini güldürmeye çalışıyorlardı. Karşıdan sanki çok tanıdık biri geliyordu ve o Nursel'di. Ceren ve Emre, Hasan ile tırsarak Nursel'in yanına doğru yürüyordu. Nursel cerenin yanına geldi ve "Beni gördüğüne mutlu olmadın mı? Yakında çok güzel şeyler olacak" dedi. Ceren çok merak ediyordu neler olacağını... Kimse bunun cevabını bilmiyordu ve herkes her şeyi unutmayı deniyordu. O zamanlar

Emre, o zamanlar çok yakışıklıydı. Ceren, sürekli olarak ona dalga geçerek 'Sen çirkinsin, sana güneş bile doğmaz' diyordu. Emre ise Cerene çok güzel olmasına rağmen 'Seni alan sevap işler' diyerek kendini savunuyordu. O gün çok eğlenmişlerdi, ama akılları hâlâ Nursel'deydi. Herkes evlerine dağıldı, Ceren evine doğru yürürken bir apartman kapısında saçlarını düzeltmeye çalıştı ve bir dakika sonra aynaya bir şeyler yazılmaya başladı..."