အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {14}

အခ်ိန္ၾကာ ေစာင့္ေနခဲ့ရတဲ့ တနလၤာေန႕ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ ေက်ာင္းက စာေရးခုံေတြက ေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ခုံရဲ႕ သစ္သားမ်က္ႏွာျပင္ကို ထပ္ၿပီး ခပ္ဖြဖြ ထိလိုက္တယ္။ အေဆာင္ခန္းထဲမွာ အီဗန္နဲ႕ ‌ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြက မြန္းၾကပ္လြန္းတယ္။ ကာမန္နဲ႕ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ အီဗန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္နမ္းဖို႔ မေျပာေတာ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ စိတ္လႈပ္ရွားေနရတာ။ ဖုန္းေျပာၿပီးေနာက္ ေလထုအေျခအေနက ထိုးက်လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။

ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိတာကေတာ့ မေန႕ညက ကြၽန္ေတာ္ အီဗန္ကို နမ္းမိေတာ့မလို႔။ အခုဆို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ သူနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ပဲ ေနခ်င္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ပိုနက္ရွိုင္းတဲ့ ဆက္ဆံေရးျဖစ္ခ်င္သလားဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီလို မလုပ္သင့္ဘူးဆိုတာ သိေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ခက္လြန္းတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ ဒီရက္ေတြမွာ အီဗန္နဲ႕ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ဖို႔ရာ အခက္ေတြ႕ေနတာပဲ။

ဒါ့အျပင္ မေန႕ညက အီဗန္အေျခအေနကို ၾကည့္ရတာ ထူးဆန္းတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ အဲ့တာက ကြၽန္ေတာ္သိထားတဲ့ မူလအီဗန္ပရီစတင္နဲ႕ မတူသလိုပဲ။ မရင္းႏွီးတဲ့ စကားေတြကို ဆက္တိုက္ေျပာေနၿပီး ေလထုအေျခအေနကလည္း ထူးဆန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ လိုခ်င္သြားတယ္လို႔ ေျပာဖို႔ရာက ပုံမွန္ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္ရင္ေတာင္ အဲ့ဒီ့လိုခ်င္တဲ့ နည္းလမ္းပုံစံကို စဥ္းစားတဲ့နည္းက တစ္ေနရာရာမွာ ျမင္ဖူးသလိုပဲ*။
(Note - တိုင္ေတြ စပယ္ရွယ္ပတ္ပဲ။ ေျပာခ်င္တာက မေန႕ညက အီဗန္ ေဟးလ္ေျခေထာက္ကို ဆြဲလို႔ ဘာညာဘာညာ ေနၾကာကြာေစ့ ေျပာတာေတြကို ျမင္ဖူးသလို ေျပာတာပါ။ အဲ့နားကို လည္ေနတာ တစ္ညေနလုံးပဲT T)

ကြၽန္ေတာ့္အမူအက်င့္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားတာကို သူသတိထားမိၿပီးေနာက္ သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ အဆင္မေျပျဖစ္ေနပုံပဲ။ အခုေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကခုံမွာ ထိုင္ေနရင္း ပုံမွန္တဲ့ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္ တမင္ အီဗန္နဲ႕မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံေအာင္ ေနၿပီး စာအုပ္ဖြင့္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အာ႐ုံေတြကေတာ့ သူ႕ဆီမွာ။